دقیقا در اوج حملات وحشیانیهی اسرائیل به نوار غزه، یکی از مدرسان عکاسی کشور در مصاحبه با خبرگزاریها با انتقاد از عدم ارسال عکاسان ایرانی به فلسطین گفت: «برنامهریزی و ساماندهی عکاسان برای حضور در رویدادهای بینالمللی به عهده معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد است و مشخص نبودن مکانیزم اعزام عکاسان به مناطق جنگی خارج از کشور باعث شده این روزها با حسرت تماشاگر عکسهای عکاسان خارجی حاضر در غزه باشیم.»
گروه رسانه، دقیقاً در اوج حملات وحشیانیهی اسرائیل به نوار غزه، یکی از مدرسان عکاسی کشور در مصاحبه با خبرگزاریها با انتقاد از عدم ارسال عکاسان ایرانی به فلسطین گفت: «برنامهریزی و ساماندهی عکاسان برای حضور در رویدادهای بینالمللی به عهده معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد است و مشخص نبودن مکانیزم اعزام عکاسان به مناطق جنگی خارج از کشور باعث شده این روزها با حسرت تماشاگر عکسهای عکاسان خارجی حاضر در غزه باشیم.»
به گزارش بولتن نیوز، سوالی که اینجا مطرح است این است که واقعا چرا باید حوادثی مثل قتل عام اخیر در غزه که زمین بازی ما و همهی حامیان مستضعفان جهان در عرصهی فرهنگ و هنر و رسانه است، به این راحتی مورد غفلت قرار بگیرد؟ و از این غفلت ما، کسانی بهره ببرند که دولت خودشان عامل ایجاد جنایت هستند. آنهم در شرایطی که هنرمندان و اصحاب رسانهی ایرانی آمادهی فعالیت در این زمینه هستند اما متأسفانه با کمکاری مدیریت فرهنگی، امکان فعالیتشان را از دست میدهند. آیا چنین مقولاتی در اولویت فرهنگی ما قرار ندارد؟ که اگر ندارد، پس کدام موضوعات هستند که از این مسئله مهمترند و اگر دارد، پس چرا اتفاقی در این زمینه نمیبینیم؟ آیا کسی هست که به این سوالات پاسخ دهد؟
چند روز بعد از آن خبر بود که مدیرکل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی با اشاره به استقبال این وزارتخانه از اعزام عکاسان به مناطق جنگی خاورمیانه تصریح کرد که هیچ مشکلی برای اعزام متقاضیان وجود ندارد و تنها باید مکاتبات رسمی با معاونت مطبوعاتی صورت گیرد.
به عبارت دیگر بعد از فشارهای رسانهای مختلف در خصوص ارسال عکاسان و خبرنگاران ایرانی به غزه، وزارت ارشاد زحمت کشید و واکنش نشان داد. البته مثل بعضی موارد قبلی، واکنشی از جنس نوش داروی بعد از مرگ سهراب. حالا که جنگ عزه تقریبا تمام شده است. البته ادعای مطرح شده در جوابیهی مدیرکل مطبوعات وزارت ارشاد هم خالی از انقلت نیست. چون ایشان گفتهاند که تنها لازم است متقاضیان به طور رسمی و مکتوب درخواستشان را ارائه کنند در حالی که به نظر بعضی از عکاسان، مشکل کار تنها در ارسال این تقاضانامه نیست. حالا پیدا کنید پرتقال فروش را.
در این بین، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در جشنوارهی "مهربانی با کودکان غزه" با تأیید سخنان جامعه عکاسان درباره ضرورت پرداختن به عکسهای این جنگها و اعزام آنها به غزه یادآور شد: اگرچه مسیر غزه بسته است اما اهتمام کردهایم که افرادی را به غزه اعزام کنیم که بهنوبت این اتفاق خواهد افتاد، شما عکاسان جهاد فرهنگی میکنید و پیام مظلومیت مردم را به جهانیان نشان میدهید.
علیرضا کریمی صارمی مدیر عکس انجمن سینمای جوانان ایران هم در این گردهمایی گفت: ما باید با پتانسیل و قدرتی که در ایران داریم بتوانیم نسبت به وقایع غزه فعالتر باشیم؛ بنابراین عکاسان گردهم بیایند و فکر کنند تا قدم کوچکی برای مردم بیپناه غزه برداشته شود.
وی در ادامه گفت: شاید بهتر بود موقعیتی فراهم میشد تا بخشی از جامعه عکاسی ایران رسالت عظیم خود را در منطقه به ثمر برساند و زبان گویای مردم غزه در جهان باشد که متأسفانه اینطور نیست. عکاسان ما هنوز نتوانستهاند به غزه اعزامشده و به پوشش قدرتمند تصویری بپردازند این در حالی است که دنیای غرب چشم خود را به روی این جنایت هولناک بسته است؛ دولت جمهوری اسلامی ایران و تمام کسانی که در این سیستم فعالیت میکنند باید تلاش کنند که به نحوی عکاسان به غزه اعزامشده و از این فاجعه جهانی تصاویری را بگیرند و به نمایش بگذارند.
در هر صورت موضوع حضور عکاسان و خبرنگاران ایرانی در مناطقی مثل غزه بسیار مهم است. چون علاوه بر پوشش خبری لازم که باید توسط ایشان صورت بگیرد، بحث مهمتر بحث ثبت رویدادهای تاریخی و تاریخسازی این اتفاق است. به این معنی که اگر ما در مناطقی مثل غزه حضور موثر نداشته باشیم، بعید نیست در آینده ادعا شود که این اسرائیلیها بودند که در این اتفاق مظلوم واقع شدند و با اسناد ساختگی خود، به راحتی این ادعا را اثبات میکنند. در نتیجه لازم است تا معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد این مسئله را جدی بگیرد و فکری به حال آن بکند.