وی با تشکر از پزشکان و پرسنل بیمارستان آتیه عنوان کرد: دوست دارم از دکتر نادری نیا متخصص مغز و اعصاب و دکتر شهناز اتابک سپاسگزاری کنم. دکتر نادری نیا جراحی مغز من را بسیار به موقع و با موفقیت زیاد انجام دادند و در واقع معجزه کردند چون اگر به موقع جلو خونریزی مغزی من گرفته نشده بود به کما می رفتم و دیگر کاری از دست کسی ساخته نبود.
وی در ادامه با گلایه از تسویه نشدن هزینه های نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» توضیح داد: اجرای نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» مدتی است که به پایان رسیده اما هنوز فروش کل گیشه نمایش را با گروه تسویه نکرده اند از طرف دیگر نیز همچنان در انتظار حمایتی هستیم که مرکز هنرهای نمایشی قولش را به ما داده بود. این روزها دلِ خوشی از تئاتر ندارم چون متاسفانه انقدر وضعیت تئاتر ما خراب شده که هرکس از راه می رسد ضربه ای به آن می زند.
مرزبان با اشاره به عوارضی که شهرداری تهران برای اجرای یک نمایش دریافت می کند، یادآور شد: در همه جای دنیا شهرداری ها بزرگترین کمک ها را چه از لحاظ پرداخت هزینه ها و چه در زمینه اجرایی به شکل مادی و معنوی به گروه های نمایشی می کنند اما در ایران شهرداری نه تنها کمکی به تئاتر نمی کند بلکه برای اجرای هر نمایش هم عوارض 5 درصدی از گروه ها می گیرد و در عوض هیچ خدماتی هم ارائه نمی دهد.
کارگردان نمایش «لبخند با شکوه آقای گیل» متذکر شد: در ایران به جای حمایت از تئاتر هرکس از گوشه ای چنگی به این هنر مظلوم می زند که بدون هیچ ادعایی دارد کارش را انجام می دهد. شهرداری برای اجرای نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» 15 میلیون تومان از ما عوارض گرفته است در حالیکه هیچ خدماتی هم ارائه نداده است. مگر یک تئاتر چقدر درآمد دارد که 15 میلیونش را هم باید به شهرداری بدهد. ما برای یک بنر تبلیغاتی و یا یک بیلبورد به هزار ترفند متوسل شدیم درحالیکه این خدمات جزو وظایف شهرداری به حساب می آید.
وی ادامه داد: دریافت این عوارض ظلم بزرگی به تئاتر کشور است که بدون هیچ اتکایی روی پای خودش ایستاده است. متاسفانه متولیان هر روز یک قانون جدید برای بیشتر ذلیل و تحقیر کردن تئاتر تصویب می کنند. این تئاتری که می خواهند از هر گوشه اش چیزی را کم کنند مثل شیری بی یال و کوپال می ماند. همه ما از جمله خود هنرمندان باید برای ارتقای تئاتر کمک کنیم.
بازیگر فیلم «هیس دخترها فریاد نمی زنند» بیان کرد: امروزه فرهنگ دنیا را دارند با میزان تماشاگران تئاترش می سنجند. در تمام دولتهای دنیا چه پیشرفته و چه عقب مانده یکی از وظایف فرهنگی شان حمایت از تئاتر است اما در ایران همه نهادهایی که باید کنار تئاتر بایستند رودروی آن ایستاده اند. به عنوان نمونه تلویزیون به راحتی می تواند نگاه حمایتی به تئاتر داشته باشد اتفاقی که در سالهای دهه 60 رخ می داد اما امروزه هیچ حمایتی را شاهد نیستیم.
مرزبان با بیان خاطره ای از دوران دهه 60 گفت: سال 67 من نمایش «آهسته با گل سرخ» را اجرا می کردم که روز آخر اجرا گروه تصویربرداری از تلویزیون به سالن تئاتر آمدند و این نمایش را برای پخش از تلویزیون ضبط کردند درحالیکه با گروه نمایش نیز قراردادی منعقد کرده و پولی نیز از این بابت به آنها پرداختند. برای پخش همین نمایش، تلویزیون روزی دوبار تیزر آن را پخش می کردند. من این خاطره را در جلسه ای که با عزت الله ضرغامی داشتم مطرح کردم و گفتم این اقدام در آن زمان خدمتی به تئاتر ما بود.
وی در پایان صحبتهایش تصریح کرد: تئاتر قرار است معیارهای فرهنگی ما را به دنیا نشان دهد. ما از طریق این هنر می توانیم بسیاری از مشکلاتمان را در زمینه های مختلفی چون اعتیاد، ترافیک، روابط بین آدمها و... مطرح کنیم اما تنها باید به این هنر باور داشته باشیم. متاسفانه بسیاری از مدیران دولتی ما اصلا تئاتر را نمی شناسند. برخی از این دوستان فکر می کنند تئاتر تنها همین تئاتر آزاد است و فرقی بین این نوع تئاتر و نمایشهای دیگر قائل نیستند.
هادی مرزبان کارگردان پیشکسوت تئاتر چندی پیش نمایش «تانگوی تخممرغ داغ» اثر زندهیاد اکبر رادی را در تالار وحدت اجرا کرد که این نمایش در میانه اجرا توقیف شد و گروه اجرایی همراه با نمایندگان اداره کل هنرهای نمایشی و معاونت هنری در دادسرای فرهنگ و رسانه حاضر شدند. پس از چند روز این نمایش رفع توقیف شد و اجرای خود را ادامه داد.
مدتی بعد از اتمام این اجرا مرزبان به دلیل فشار عصبی و استرس دچار خونریزی مغزی شد و در بیمارستان آتیه تحت عمل جراحی قرار گرفت.