چگونه آمریکا از فرهنگ برای اهداف سیاسی استفاده می کند

به گزارش بولتن نیوز، جیسون رضائیان خبرنگار واشنگتن پست و یگانه صالحی همسر روزنامه نگار او که اوایل مرداد ماه خبر بازداشت آنها، به همراه دو روزنامه‌نگار دیگر منتشر شد، نیز از جمله افرادی بودند که آقای بوردین با آنها گفتگو کرده است.
او در مقاله‌ای، در بخش مقالات آزاد وبسایت روزنامه واشنگتن پست، به تشریح سفر خود به ایران پرداخته است و نگرانی خود از بازداشت آقای رضائیان و همسرش را ابراز کرده است.
او نوشته است که من به شدت علاقه داشتم فیلمی در ایران بسازم . فیلم من با نام "بخش های ناشناخته،" به بررسی غذاهای و فرهنگ کشورهای سراسر جهان می پردازد ، و من متوجه شدم که اگر صرفا از مردم به سادگی سوال کنم :" شام چی دارید ؟ چه غذایی را روست دارید؟ دوست دارید آشپزی کنید؟ غذای شما از چه موادی تشکیل شده  و از کجا آمده ؟ و چرا؟  ". مردم همیشه مرا شگفت زده خواهند کرد. من سعی می کنم قضاوت را به عهدۀ مخاطب بگذارم ، و دانسته ها و اندیشه های خودم را کنار بگذارم و بدون ترس و تعصب سفر کنم . سعی می کنم، در درجه اول و بیشتر از همه ، یک مهمان خوب باشم. مردم همۀ کشورها و مناطق به غذای و فرهنگ خود افتخار می کنند، و حتی جاهایی که مردم برای مهربان و مهمانواز بودن با یک امریکای دلیلی نمی بینند (مانند ویتنام، کوبا، غزه، کرانه غربی)، مرا بارها و بارها با سخاوت و مهمان نوازی بسیار زیادی پذیرفته اند: غریب نوازی کرده اند. شنیده بودم که ، به خصوص مردم جمهوری اسلامی ایران به محض ورود من از همه مهمان نوازتر و دست و دل بازتر خواهند بود.
تلاش من برای رفتن به ایران سال ها طول کشید ولی عاقبت، تایید دولت ایران را گرفتم ، و در ماه ژوئن همراه با همکارانم به تهران پرواز کردم. با اینکه قطعا برای تصویربرداری یک برنامه تلویزیونی در ایران محدودیت های وجود دارد، اما این کشور ، دقیقا همانطور بود که ما از چندنفری که به ایران رفته بودند شنیده بودیم: برخوردها به طرز مسخره و اغراق آمیزی خوب و دوستانه بود . مقاماتی که من هنگام فیلمبرداری با آنها ملاقات کردم بسیار خوش برخورد بودند و حتی ، از اینکه یک گروه تلویزیونی غربی می خواست از آشپزی و ویژگی های فرهنگی آنها برنامه بسازد بسیار خوشنود و مشتاق به نظر می رسیدند. وزارتخانه ای که آنهمه پر سر و صدا و شوم تصور می شد و مسئول پذیرش ما بود در واقع بسیار خوش مشرب و مفید بود و هرجا نظارتی هم داشتند بسیار مودبانه و محجوب بود. هیچ اقدام دست و پا گیر و مداخله جویانه ای که بخواهد در کار فیلم مستند ما تاثیر بگذارد و ما به دفعات در مثالا ، رومانی و مصر تجربه کردیم صورت نگرفت.
همکاران ما تهران و اصفهان را به دقت گشتند ، و مزۀ غذاهای بسیار جالب و خوشمزه و پیچیده ای را چشیدند. به هر رستورانی که می رفتیم ما را با آغوش باز می پذیرفتند.
( فکر کنم صاحب هتل محل اقامت ما در مرکز شهر تهران احتمالا از روی پاسپورت ها متوجه روز تولد تهیه کننده شده بود و ما را به دفتر خود دعوت کرد و در آنجا ما را با یک کیک تولد زیبا غافلگیر کرد .) در یکی از این برنامه های طولانی ناهار بود که من با خبرنگار واشنگتن پست، جیسون رضائیان، و همسرش، یگانه صالحی آشنا شدم. آنها در تهران به خوبی شناخته شده و از سوی دوستان مشترک ما که به هردو زبان آشنایی داشتند به شدت مورد احترام بودند و چشم انداز منحصر به فردی از تجارت در جهان غرب و شرق داشتند که همه این ها در تولید فیلم بسیار برای ما مفید فایده بود.
چند هفته بعد، آنها به طرز مرموزی دستگیر و بازداشت شدند و بر اساس آنچه که آنها به من گفتند، من واقعا نمی فهمم چرا این اتفاق افتاد.
آنتونی بوردین که صاحب کتاب رازهای آشپزی است و ادعا می کند که تمام عمر خود را به گشت و گذار در سراسر دنیا و شناخت غذاهای نژاد ها و اقوام دنیا خلاصه کرده است مشخص نیست که چرا به یک باره وارد مقوله سیاست شده و ادعا می کند یک مجرم که در ایران به دلیل تخلفات حرفه ای و حقوقی تحت تعقیب است از تعقیب قانونی در کشور رهایی یابد و بتواند به هر اقدام غیر قانونی که در کشور انجام می داده است ادامه دهد.