آقای ظریف از یک ماه پیش مشخص بود مذاکرات تمدید می شود

گروه بین الملل، از شش ماه مذاکرات بی نتیجه  فقط یک نام باقی مانده است. «توافق جامع برنامه اقدام مشترک» یعنی در حقیقت پس از 6 ماه مذاکرات فقط از یک تفاهم یک عنوان مانده و دیگر هیچ. و به قول برخی رسانه بازگشت به گام اول بود.
به گزارش بولتن نیوز،  قبل از شروع ماراتن مذاکرات بین دو طرف و از یک ماه قبل، مشخص بود که در این دور از مذاکرات هیچ گونه توافقی آن هم به صورت جامع به وجود نخواهد آمد و عملاً تفاهمی در این زمینه حاصل نمی شود اما چرا وقتی  روشن بود که مذاکرات ایران و 1+5 در این برهه زمانی به نتیجه نمی رسد هیچگونه طرح و برنامه ای برای ادامه مذاکرات ایران و 1+5 در ذهن آقای ظریف نبوده و یا او به صورت مکتوب مطلبی آماده نکرده است؟

بازی برد-بردی که ظریف و همکارانش به ملت ایران بشارت داده بودند با تمدید مذاکرات به مدت 4 ماه که قطعاً تا پایان 6 ماهه دوم به طول خواهد انجامید، هیچگونه عایدی برای ملت ایران دربرنداشت. ما همچنان برنامه غنی سازی خود را درحال تعلیق نگه داشته ایم و عملاً‌ نه تنها هیچ تحریمی علیه ایران لغو نشده بلکه ما همچنان ذخایر 20 درصدی اورانیوم خود را به اورانیوم 5 درصد تبدیل می کنیم و عملاً هیچگونه توفیقی در این زمینه نداشته ایم.

حداقل مبلغ 2.8 میلیارددلاری که بابت فروش مشروع و قانونی نفتمان نصیبمان شده است را بایستی با مکانیزم های موقتی دریافت کنیم. به این معنا که ظریف و همکاران او که مذاکرات هسته ای را به جلو می برند نتوانستند یک یا چند بانک معتبر اروپایی را درکنار خود قراردهند که آن ها بتوانند یکسری از معاملات با بانک های ایرانی را به سرانجام برسانند.

ما هم اکنون در وضعیت شش ماه پیش مذاکرات قرار داریم و یعنی نه تنها توفیقی نداشته ایم بلکه با ادعای اینکه یک مبلغ 2.8 میلیارد دلاری را به دست آورده ایم تمدید مذاکرات را بدون هیچ گونه توفیقی کسب کرده ایم.

اکنون سوال مهم این است چرا توافقات نیم بندی  مانند وضعیت کشتیرانی  و هم چنین وضعیت صنعت هواپیمایی کشور و خطوط هوایی کشور به نحوی انجام پذیرفت که هیچگونه اتفاقی  مانند شش ماه گذشته برای صنایع مذکور رقم نخورده است.

ظریف و همکارانش با درک کدام استراتژی در مدت دو هفته گذشته مذاکره کرده اند آن ها به جای اینکه فقط یک ساعت وقت برای تمدید مذاکرات بگذراند عملاً وقت اصلی خود را به موضوع تفاهمنامه ای که از روز اول مذاکرات ماراتن گونه مشخص بود که به نتیجه نمی رسد صرف کردند.


در حالی که فقط یک ساعت وقت برای تمدید مذاکرات با طرف غربی گذاشته اند فرصتی که برای طرف غربی بود.

در تمدید مذاکرات باید امتیازاتی که نتوانستیم از آن ها در مرحله اول شش ماهه مذاکرات بگیریم باید مطرح می کردیم و حداقل راهکارهای عملی برای این توافق را به دست می آوردیم.