ناکامی جمهوری خواهان در دستیابی به توافق در مورد استراتژی های عراق و خاورمیانه

گروه بین الملل، بحران در عراق و ناآرامی های گسترده تر در خاور میانه، در میان جمهوریخواهان شکاف روزافزونی پیرامون بحث سیاست خارجی ایجادکرده و منتقدان مداخله نظامی، اکنون مواضع جنگ طلبانۀ حزب را بعد از 11سپتامبر آشکارا به چالش کشیده اند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از لس آنجلس تایمز، انتشار اخبار مربوط به هاین حوادث در منطقه می تواند به شکل دادن به مبارزه برای نامزدی ریاست جمهوری حزب جمهوریخواه در سال 2016 کمک کند، همانطور که در سال 2008 به کار دموکرات ها آمد، هنگامی که باراک اوباما بر تنفر لیبرال ها از جنگ در عراق سرمایه گذاری کرد و گوی سبقت را از هیلاری رادهام کلینتونِ پیشتاز، ربود.

حتی با اینکه آمریکایی ها روز به روز از سیاست خارجی رئیس جمهور اوباما نا امیدتر می شوند، باز هم بطور کلی، از موضع او در خاور میانه پشتیبانی می کنند.  مخالفت آنها با شیوۀ رهبری اوباما به جای سیاست های او ، شکاف جمهوری خواهان را پیچیده تر هم کرده است.
 
تعداد کمی از جمهوری خواهان کنگره، مایل به طراحی رویکردی خاص برای مقابله با چالش ها در عراق و دیگر نقاط منظقه هستند. رئیس مجلس نمایندگان، جان بونر- جمهوریخواه از ایالت اوهایو- که رئیس جمهور را به "چرت نیمروزی" متهم کرده، وقتی، نیروهای دولت اسلامی قدرت را در سوریه و عراق به دست می گرفتند، باز هم در مقابل طرح سوال از رئیس جمهور پیرامون گام های خاصی که ایالات متحده باید برای پیشروی بردارد، مقاومت کرده است.  


کسانی که همواره با صدای بلند و علنی داد سخن می دهند، همیشه موافق نیستند، و بحث آنها به مرافعه و کشمکش های مشابه داخلی جمهوری خواهان برسر اصلاح قانون مهاجرت و مسائلی ختم می شود که به احتمال زیاد در آستانۀ انتخابات سال 2016، موجبات رنجش این حزب را فراهم می آورد.
 
سناتور رند پل از کنتاکی، کاندیدای احتمالی ریاست جمهوری، صدای پیشتازی است که همقطاران جنگ طلب خود را به چالش می کشد، کسانی که پیشرفت های اخیر در عراق را نتیجۀ تلاش های دولت اوباما برای ساکت کردن درگیری های خارج از کشور می دانند. او در مصاحبه اخیر خود با " ملاقات با مطبوعات"   گفت بخشی از گناه به گردن جمهوری خواهان همکار اوست که در زمان تصدی جورج دبلیو بوش از جنگ و اقدام نظامی امریکا پشتیبانی می کردند.

او گفت:" چه خبر شده؟ من رئیس جمهور اوباما را سرزنش نمی کنم ،او  واقعا راه چاره ای نداشته، شاید هیچ راه حلی وجود نداشته باشد. اما من جنگ عراق را در هرج و مرجی که در خاور میانه رخ داده موثر نمی دانم. همچنین کسانی را که با جنگ در عراق موجب تهییج ایران شده اند را نیز سرزنش نمی کنم."

دیدگاه پل او را در مخالفت مستقیم با نمایندگان مجلس از جمله سناتور جان مک کین  و لیندزی گراهام (جمهوریخواه) قرار می دهد، کسانی که همواره از حضور نظامی ایالات متحده در عراق حمایت کرده اند و امروز هم با افتخار می گویند که معلوم شد هشدارهای ما درست و به جا بوده است.

مک کین گفت ماه گذشته گفته: "من این اوضاع را به وضوح پیش بینی کرده بودم و بارها و بارها و بارها تاکید کردم."

اگر چه مک کین خواستار اعزام نیروهای زمینی جدید نشده ، اما یکی از معدود افراد حزب خود بوده که به طور علنی خواستار نقش نظامی قوی تر، از جمله مسلح کردن شورشیان سوریه و انجام حملات هوایی در عراق شده است او می گوید بسیاری از جمهوری خواهان از فلسفه او حمایت می کنند.

کریستوفر پربل، تحلیلگر سیاست های دفاعی در موسسه کاتو می گوید: "وحدت نظر کلی و علنی در مورد گزینۀ جایگزین جمهوری خواهان در بحث سیاست خارجی به چشم نمی خورد، زیرا مشخص نیست که گزینۀ جایگزین جمهوری خواهان دقیقا چیست و چه مختصاتی دارد.
او می گوید: "من مدام با آنها صحبت می کنم، آنها درک می کنند که من و سناتور گراهام چه می گوییم و بر چه چیزی پافشاری می کنیم" اما در عین حال اذعان می کند که پل یک استثناء بزرگ است و  "بسیاری از آنها تا جایی که من می دانم موافق هستند."

مک کین در جریان نامزدی حزب جمهوری خواه در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 از طرفداران جدی "حملۀ" نظامی ایالات متحده به عراق بود، اما امید اندک موفقیت در انتخابات  2016 بسیار فراتر از اظهارات علنی و گسترده در مورد اهمیت طرح ریزی قدرت علیه تهدیدهای تروریستی خواهد بود.

آدام کینزینجر جمهوریخواه، افسر عالی رتبۀ گارد ملی هوایی که ماموریت هایی در عراق و افغانستان داشته و از حملات هوایی علیه نیروهای دولت اسلامی - که قبلا به دولت اسلامی عراق و شام، و یا ISIS معروف بود- پشتیبانی می کند، می گوید: "برای بعضی از کاندیداهای ریاست جمهوری اکنون شرایط خوبی پیش آمده، انتظار ندارم  همه موضع سختی در پیش بگیرند، زیرا خطر را زیر گوش خود احساس نمی کنند. اما من فکر می کنم کسانیکه خود را پیشگامان و رهبران جهان آزاد می دانند باید موضع دیگری در پیش بگیرند و بر سر موضع خود استوار بمانند. "

آخرین نظرسنجی وال استریت ژورنال و  اخبار NBC نشان می دهد که دیدگاه مثبت آمریکایی ها نسبت به سیاست خارجی اوباما همواره ضعیف بوده و تنها 37درصد با آن موافق هستند. پاسخ دهندگانی که گفته اند عملکرد کلی دولت اوباما، طی سال گذشته بدتر شده، سیاست خارجی و تبادل زندانیان با طالبان را از جمله دلایل اصلی این ضعف ذکر کرده اند.

"اما برای جمهوری خواهان بسیار دشوار خواهد بود که صِرفا از گلایه ها علیه اوباما استفاده کنند و رویکردی واحد و یکپارچه برای سیاست خارجی از خود نداشته باشند."

وقتی تد کروز جمهوری خواه تگزاس سال گذشته در رویدادی، گسترده ترین نقطه نظرات خود را -از زمان سناتور شدن - در مورد سیاست خارجی مطرح کرده بود ، از او سوال شده بود که اگر دیدگاه های حزب جمهوری خواه را در بحث سیاست خارجی، محوری فرض کنیم که پل در یک سر و مک کین در سر دیگر آن باشد، دیدگاه او در کجای این محور قرار می گیرد؟ و کروز در چواب گفته بود" دیدگاه من حول و حوش وسط این دو قطب خواهد بود."

سناتور جمهوریخواه مارکو روبیو از ایالت فلوریدا، یکی دیگر از نامزدهای بالقوه ریاست جمهوری در سال 2016، با عناصر جدی و قویتر حزب خود هم پیمان و متحد شده است. وی در سخنرانی امسال خود در کنفرانس حرکت سیاسی محافظه کاران، گردهمایی بزرگی از فعالان حزب، خواستار تعامل قوی آمریکا در مواجهه با تهدیدات دولت های توتالیتر، مانند کره شمالی، چین و روسیه شده است.


او گفته: "ما از نعمت داشتن جهانی که آرزویش را داریم محروم هستیم و باید جهان را آنگونه که هست ببینیم. پس باید تا هنوز دیر نشده و مشکل به شدت رشد نکرده و غیر قابل کنترل نشده به آن رسیدگی کنیم.

روبیو، هفته گذشته اعزام 300 مشاور توسط اوباما به عراق را "به عنوان اولین قدم مناسب" دانست، اما گفت: دخالت ایالات متحده در نهایت باید شامل حملات هوایی و هدف گرفتن مواضع رهبران دولت اسلامی و خطوط تدارکاتی انتقال سلاح آنها باشد. وی همچنین خواستار مسلح کردن شورشیان میانه روی ​​سوریه و سپس "اقدامات ضد تروریستی" در سوریه به عنوان بخشی از استراتژی گسترده تر به منظور بهبود ثبات منطقه ای شد.

خط گسل بلقوۀ میان جمهوریخواهان بر سر عراق، معاون رئیس جمهور سابق دیک چنی، یکی از معماران جنگ اخیر در این کشور، را بر آن داشته تا در تلاش برای شکل دادن به بحث سیاست خارجی به سمت نوعی رویکرد خشن تر، نقش علنی و برجسته تری بر عهده بگیرد. در سرمقاله اخیر وال استریت ژورنال که اکثرا بر اوباما متمرکز شده ، او و دخترش لیز چنی معتقدند که "خروج و عقب کشیدن ایالات متحده از جهان فاجعه بار است و امنیت خودمان را به خطر می اندازد."  

چنی در پاسخ به انتقاد علنی پل از نقش وی در عراق، با عصبانیت به اخبار ABC  گفت که پل "اساسا انزوا طلب است .... این دیدگاه، در دهۀ 1930کار نکرد. مطمئن هستم روش ترسانیدن هم پس از 11 سپتامبر دیگر اثری ندارد، آن هم وقتی 19 جوان مسلح با بلیط هواپیمایی و چمدان های خود این همه راه را از افغانستان به اینجا میآیند و 3000  شهروند ما را می کشند."

استیو اشمیت، یک استراتژیست جمهوریخواه که در کاخ سفید برای چنی کار می کرد، گفته که فضا برای مانور و حضور او وجود دارد زیرا هیچیک از نامزدهای احتمالی حزب جمهوریخواه تاکنون یک استراتژی سیاست خارجی جامع را ارائه نکرده است. "نبوغ سیاسی دیک چنی همواره مانند یک مامور مخفی آگاهی بوده و هست" او گفت، "او می خواهد نقش برجسته ای در قالب بندی بحث سال 2016 بازی کند."

اشمیت گفت: "من فکر می کنم به طور کلی به مسائل مربوط به امنیت ملی اهمیت کمی داده شده و اینکه این مسائل تا چه اندازه می توانند تعیین کننده و مهم باشند و اینکه این قبیل مسائل تا چه اندازه می تواند در رقابت های انتخاب نامزد جمهوریخواهان موثر باشند. خاور میانه، دیگ جوشانی است که از جوش نمی افتد. بنابراین، فعلا به مراتب بیشتراین احتمال وجود دارد که شاهد سناریوی جنگ جهانی دیگری باشیم که جهان را در آتش جنگ فرومی کشد، پس سیاست خارجی ، مهم ترین موضوع ذهنی رای دهندگان خواهد بود."