نتانیاهو در مورد ایران هم مانند عراق اشتباه می کند

گروه بین الملل - بحران عراق باعث شده تا برنامه های تلویزیونی، سراسر حاکی از سر و صدا و تاخت و تاز جنگ طلبانی باشد، که بسیاری از آنها از سوی رهبران خوشنود تهاجم سال 2003 ترغیب شده و بحران جاری را راه اندازی کرده اند. برنامۀ تلویزیونی دیدار با مطبوعات شبکۀ NBC  نیز از این قاعده مستثنی نیست، که امید سابق جمهوریخواه ریاست جمهوری امریکا یعنی ، میت رامنی را در تاریخ 15 ژوئن و به تازگی هم بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل را دعوت کرد، که هشدار داد که این حرکت اشتباه اکنون می تواند ایران را تقویت کند.

چرا کسی نمی پرسد که صدام به دنبال چیست و چه می کند و او همچنان به سمت توسعه سلاح های هسته ای پیش می رود کسی هم نمی پرسد چرا.

حالا جالب است ، سوال دیوید گرگوری، میزبان نشست مطبوعات را از نتانیاهو بخوانیم:
 شما به خوبی در جریان چگونگی رویکرد ایالات متحده نسبت به مذاکرات با ایران هستید و اینکه چگونه سعی دارد ایران را از برنامه سلاح های هسته ایش منصرف کند. آیا بر اساس دانسته ها و مشاهدات خودتان، نگران نیستید که مبادا ایالات متحده به طمع جلب همکاری ایران در بحث عراق، موضع خود را در مذاکره با ایران تعدیل کند؟ 

شاید مشکل در نحوۀ " توجیه" دیوید گرگوری باشد. ایران برنامه سلاح های هسته ای ندارد. فقط اتهاماتی مطرح شده مبنی بر اینکه این کشور تحقیقاتی انجام داده که احتمال دارد در آینده به سمت توانایی توسعه سلاح های هسته ای گرایش پیدا کند ، اما این بحث ها هنوز در حد یک ادعا و اتهام است.
موضوع و تمرکز مذاکرات فعلی، غنی سازی اورانیوم است که به هیچ وجه به معنی برنامه تسلیحات هسته ای نیست.

و معلوم نیست که چرا همه فکر می کنند نتانیاهو در این زمینه متخصص و صاحبنظر است. او همواره هشدار داده که ایران هر روز به تولید بمب هسته ای نزدیک تر می شود، آن هم بی آنکه گواهی بر این ادعا و اتهام خود ارائه دهد. در حالیکه کارشناس هسته ای یوسف بات ، در پشتیبانی از تاکید و تکرار همیشگی ایران مبنی بر اینکه به هیچ وجه به دنبال ساخت سلاح هسته ای نیست مطالب زیادی نوشته (رویترز، 22 فوریه 2013) است.

اینکه چرا دشمنان و مشوقان جنگ با عراق هنوز هم در تلویزیون در مورد عراق صحبت می کنند ،خود محل سوال است، اما حضور نتانیاهو در همه جا به عنوان متخصص در امور ایران ، یادآور این واقعیت است که عراق تنها مسئله ای نیست که پیرامون آن برنامه سازان و مجریان تلویزیونی تنها بر سخنان مهمانان نا آگاهی تکیه می کنند، که همواره اظهار نظرات اشتباهی را مطرح کرده اند و همچنان به اشتباهات خود ادامه می دهند.