گروه بین الملل - علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، می گوید آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) اکنون باید به تحقیقات خود پیرامون موضوع توسعه چاشنی مواد منفجره ایران ، که IAEA گفته ممکن است بخشی از برنامه تولید سلاح هسته ای باشد، پایان دهد.
به گزارش
بولتن نیوز به نقل از کنسرسیوم نیوز؛ یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی IAEA تاکنون با بستن این پرونده مخالفت کرده است، این موضوع اولین بحثی است که ایران و IAEA به عنوان بخشی از توافق در مورد آنچه که آژانس "ابعاد نظامی احتمالی" برنامه هسته ای ایران می داند، خواستار حل و فصل آن بوده اند.
صالحی در مصاحبه ای با IPS در دفتر خود در تهران، گفت: IAEA باید به بررسی مسئله چاشنی های مواد منفجره در راستای تفاهمی خاتمه دهد که ادعا کرده ، برای تعیین "چارچوب همکاری" توافق فوریه 2014؛ بین دو طرف در جریان است.
صالحی با اشاره به مقامات آژانس بین المللی انرژی اتمی، گفت: " تا جایی که من می دانم و اطلاعات من اجازه می دهد، آنها با این نتیجه رسیده اند که آنچه که ایران گفته با یافته های آنها مطابقت دارد."
استفاده از عبارت "سازگار " با اطلاعات IAEA ، از سوی تمامی منابع دیگر با فرمول مورد استفادۀ IAEA برای بستن پروندۀ تحقیق و تفحص آژانس در مورد شش "موضوع حل نشده" که بنا به توافق قرار بوده در «برنامه کاری» اوت 2007 بین ایران و آژانس حل و فصل شود، متمایز است.
صالحی گفته آژانس بین المللی انرژی اتمی موافقت کرده تا در مورد مسائل موجود در توافق "چارچوب همکاری" نیز یکسان عمل کند.
صالحی که دانش آموختۀ امریکاست گفته: "ما توافق کرده ایم که وقتی توضیحات ما برای خاتمه دادن به این بحث کافی بود آنها ، تحقیقات خود متوقف کنند، آنها نباید پروندۀ این تحقیقات را باز نگاه دارند.."
آخرین گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی، به تاریخ 23 مه، تایید می کند که ایران ، اسنادی را به آژانس ارائه داده که نشان میدهد ایران ، آزمایشی چاشنی های (EBW) را ، نه به عنوان بخشی از برنامه تولید سلاح های هسته ای بلکه تنها برای کاربردهای غیر نظامی انجام داده است.
رویترز در تاریخ 20 مه گزارش داده بود که IAEA از ایران درخواست کرده تا در حمایت از ادعای خود مبنی بر داشتن دلیل موجه برای توسعه برنامه چاشنی EBW "اسناد معتبر" ارائه کند.
اما دیلی تلگراف در 23 ماه مه از قول یک مقام ارشد نزدیک به پرونده ایران" - یعنی یک مقام ارشد IAEA – ادعا کرده که هنوز زود است که بتوانیم بگوییم " اطلاعات ارائه شده... معتبر است. "
بی شک آژانس توانایی آن را دارد تا اعتبار اطلاعات یاد شده را در مدت زمانی نسبتا کوتاهی ارزیابی کند. اما آمانو در کنفرانس مطبوعاتی 2 ژوئن خود اعلام کرد که IAEA ،" در زمان مقتضی و پس از درک کامل تمامی جزئیات لازم " ارزیابی تحقیقات خود را در مورد مسئله EBW مطرح می کند.
بر خلاف برنامه کار مورخ آگوست 2007 که به بستن پروندۀ مربوط به شش موضوع مختلفی که نزدیک به پنج سال تمام باز بوده از سویIAEA منجر شد، "چارچوب" توافق فوریه 2014 بطور علنی منتشر نشد، بنابراین ادعای صالحی را به طور مستقل نمی توان تایید کرد.
اما وقتی از گیل تودور سخنگوی آمانو، در مورد واکنش IAEA نسبت به اظهارات صالحی مبنی بر اینکه آژانس قبول کرده پس از دریافت اطلاعات کافی از ایران و تعیین صحت آنها روند تحقیقات را متوقف کند پرسیدیم وی به طور مستقیم در مورد هیچیک از این اظهارات صحبتی نکرد.
او روز پنج شنبه، به IPS گفت، "همانطور که مدیر کل آژانس تصریح کرده ، رویکرد آژانس در نظر گرفتن هر موضوع و سپس ارائه ارزیابی لازم است البته ما باید ابتدا درک مناسبی از کلیت موضوع به دست آوریم."
بیانیه آمانو به وضوح نشان میدهد که او قصد ندارد تا زمانی که مسئله بزرگتر یعنی "ابعاد نظامی" برنامه هسته ای ایران حل و فصل نشده ایران را از سوء ظن مربوط به برنامه EBW مبرا کند. خودداری سخنگوی اومانو از انکار اظهارات صالحی بطور ضمنی نشان می دهد که آنها "چارچوب" منتشر نشدۀ این توافق و آنچه که مقامات آژانس بین المللی انرژی اتمی در 20 ماه مه به ایران گفته اند را به دقت منعکس می کنند.
به نظر می رسد آمانو قصد دارد تا زمانی که توافق بین ایران و 5 +1 امضا نشده، از پذیرش رسمی اسناد و مدارک ایران در مورد این موضوع و سایر مسائل خودداری کند. گویا موضوع"ابعاد نظامی احتمالی" که شامل ارزیابی صحت حجم عظیمی از اسنادی است گفته می شود از تحقیقات 2001-2003 برنامۀ مخفی سلاح های هسته ای ایران به دست آمده ، به احتمال زیاد قرار نیست به این زودی ها حل و فصل شود.
با توجه به مکاتبات دیپلماتیک منتشر شده توسط ویکی لیکس، گویا آمانو قول داده تا از سیاست آمریکا نسبت به ایران در ازای حمایت ایالات متحده از نامزدی وی برای جایگزینی پس از آن محمد البرادعی مدیر آژانس بین المللی انرژی اتمی در سال 2009 حمایت کند. از زمان روی کار آمدن وی در نوامبر 2009، او همواره از مواضع ایالات متحده و5 +1 مبنی بر این که ایران در گذشته برنامه تولید سلاح های هسته ای داشته سر سوزنی منحرف نشده است. برای اثبات این موضوع نگاه کنید به مقالۀ در Consortiumnews.com "Did Manning Help Avert War in Iran?"با عنوان :" آیا منینگ رفع خطر جنگ با ایران کمک کرده است.
با توجه به منابع منتشر شده ایران از همان ابتدا این مدارک را به عنوان تقلبی رد کرده بود، و البرادعی و سایر مقامات ارشد بر این باور بودند که این اسناد احتمالا توسط سرویس های اطلاعاتی خارجی، جعل شده است. یک مقام سابق IAEA که نخواست نامش فاش شود در گفتگو با IPS این باور البرادعی را تایید کرد. با این وجود، آژانس تحت فشار دولت جورج دبلیو بوش (2001-2009)، صحت این اسناد را در آغاز گزارش ماه مه 2008 خود "معتبر" دانست.
تا همین ماه گذشته و قبل از اینکه ایران مدارک یاد شده را به مقامات آژانس بین المللی انرژی اتمی نشان دهد، IAEA در گزارش های خود همواره این موضع را اتخاذ می کرد که فعالیت هسته ای ایران همچنان مورد مشکوک است چرا که این کشور تصدیق کرده که برای کاربردهای نظامی غیر نظامی برنامه تحقیق و توسعه EBW را در دست اقدام دارد ،اما تا به حال مستندات این برنامه های کاربردی را ارائه نداده است.
گزارش مه 2008 IAEA در اولین اشارۀ خود به این موضوع، حاکیست که ایران "اذعان کرده که با دو تا سه چاشنی EBW و با دقت زمانی حدود یک ثانیه، آزمایشاتی همزمان انجام داده است" اما "این آزمایشات برای کاربردهای غیرنظامی و اهداف نظامی متعارف صورت گرفته است." این گزارش سپس ، خواننده را به سمت پی بردن به این موضوع هدایت می کند که ایران اعتبار بخشی یا تمامی اسناد و مدارک مربوط به مطالعات EBW را تصدیق کرده و در توضیح این اسناد به شدت اصرار داشته که این برنامه تلاشی غیر تسلیحاتی بوده و تنها برای کاربردهای غیر نظامی انجام می شود.
اما این گزارش که توسط معاون مدیر کل یعنی اولی هینونن در گزارش فوریه 2008 برای کشورهای عضو خوانده شد روشن نمی کند که آزمایش های مشخص شده در سند تحت بررسی، لزوما تست چاشنی EBW را نیز شامل می شده که با سرعت 130 نانو ثانیه – یعنی هشت برابر سریع تر از مواردی که ایران اذعان کرده بود شلیک می شود.
آژانس بین المللی انرژی اتمی بر اساس این فرض غلط که ایران ، انجام آزمایش های یاد شده در این اسناد اطلاعاتی را پذیرفته ، خواستار آن شده که ایران جزئیات برنامه توسعه EBW خود را ارائه دهد و اجازه بازدید از سایتی که در آن آزمایش های EBW انجام شده را صادر کند.
گویی هدف از این تقاضا، تحریک ایران به نپذیرفتن و رد آن است که در ان صورت می تواند به عنوان نشانه ای از عدم همکاری ایران ذکر شود. وقتی که ایران از ارائه اطلاعات در خصوص کاربردهای نظامی متعارف خود از فن آوری EBW، که طبعا سری بوده خودداری کرد ، دولت باراک اوباما و متحدانش از این امر به عنوان دستاویزی برای توجیه تحریم های جدید اقتصادی بین المللی علیه ایران استفاده کردند.
این که بگوئیم ایران موظف است اثبات کند که به تکنولوژی EBW نیازی مشروع و غیر هسته ای دارد، ایده ای ریاکارانه است. توسعه موشک های ضد کشتی ایران که به خوبی مستند شده، خود دلیلی برای این مدعاست چرا که در این قبیل سلاح ها از فن آوری EBW برای مکانیزم شلیک استفاده می شود.
ایران ظاهرا این موضوع را با ارائه شواهد مستندی از یک یا چند کاربردهای غیر نظامی فن آوری های EBW در ایران حل و فصل کرده است.