وقتی مبارزه‌ی با اسلام با تابلوی برهنگی زنان می‌شود معنی آزادی
به گزارش بولتن نیوز، دو مفهوم "آزادی از" و "آزادی برای" در فلسفه، "آزادی‌های مشروط" در علوم اجتماعی، و پیش افتادن آزادی برای پنهان شدن سایر مفاهیم در پشت آن در دنیای سیاست، از حداقل‌ترین تفاسیر و تعابیری‌ست که از این واژه بدست آمده. اما هیچ‌کدام این‌ها، به اندازه‌ی سوءاستفاده‌های دنیای سیاست از آزادی به آن خیانت نکرده است. خیانتی برای له کردن خواسته‌های اجتماعی که لزوما در جهت خواسته‌های قدرت‌های بزرگ نیست. و چه زیبا، دستگاه تبلیغاتی استکبار، این رهایی را تلاشی علیه آزادی تعبیر می‌کند. انقلاب ما هم مبتلا به این دشمنی‌ها شده:
«احتمالًا قضيه مبارزه با حجاب زنان مسلمان در فضاى آموزشى، حركتى انحرافى براى كمرنگ كردن جلوه عظيم دفاع جهان اسلام از رسول اكرم- صلى اللَّه عليه و آله و سلم- مىباشد. گر چه خود اين واقعه هم از دردهايى است كه ملتهاى اسلامى گرفتار آن شدهاند كه چگونه در دنياى به اصطلاح آزاد، الزام زنان و دختران مسلمان به رفع حجاب عين دموكراسى است و فقط ما كه گفتهايم كسى كه به پيغمبر اسلام- صلى اللَّه عليه و آله و سلم- توهين كند و اجماع فقهاى مسلمين فتوا به اعدام آن مىدهند، خلاف آزادى است! راستى چرا دنيا در برابر كسى كه اجازه ندهد تا دختران مسلمان به دلخواه خود با پوشش اسلامى در دانشگاهها درس بخوانند يا تدريس كنند، ساكت نشسته است؟ جز اين است كه تفسير و تأويل آزادى و استفاده از آن در اختيار كسانى است كه با اساس آزادى مقدس مخالفند؟ امروز خداوند ما را مسئول كرده است، نبايد غفلت نمود. امروز با جمود و سكون و سكوت بايد مبارزه كرد و شور و حال حركت انقلاب را پا برجا داشت.
من باز مىگويم همه مسئولان نظام و مردم ايران بايد بدانند كه غرب و شرق تا شما را از هويت اسلامىتان- به خيال خام خودشان- بيرون نبرند، آرام نخواهند نشست. نه از ارتباط با متجاوزان خشنود شويد و نه از قطع ارتباط با آنان رنجور، هميشه با بصيرت و با چشمانى باز به دشمنان خيره شويد و آنان را آرام نگذاريد كه اگر آرام گذاريد، لحظهاى آرامتان نمىگذارند.» صحيفه امام، ج21، ص: 329-328
در سال‌های اخیر، یکی از مهمترین مباحث موجود در سطح جامعه که دامنه‌اش به دنیای سیاست نیز کشیده شده است، اعتلای اختیار به زنان در جمهوری اسلامی برای انتخاب نوع حجاب‌شان است. همان‌طور که در مطلب قبلی گفتیم، حضرت امام(ره) با نگاهی انسانی و فطری به این قضیه آنرا نه تنها آزادی نمی‌دانند که دربند شدن زن و مرد با هم می‌دانند.
اما در وجهی ملموس‌تر، ایشان ابعاد سیاسی موجود در پشت این خواسته‌ی کاذب را برملا می‌کنند. همان‌گونه که خواندید، حضرت امام(ره) می‌فرمایند چطور مقابله با حجاب زنان در کشورهایی مثل فرانسه و ترکیه در راستای آزادی تعبیر می‌شود اما مقابله با توهین کننده‌ی به مقدسات اسلام، نشانه‌ی افراطی‌گری در این دین است؟ بدیهی‌ست تنها چیزی که مقابله‌ی اول را عین آزادی و مقابله‌ی دوم را ضد آزادی تفسیر می‌کند، منافع سیاسی آنهایی‌ست که این تعابیر را تحویل جامعه می‌دهند.
جالب اینجاست که می‌بینیم این بحث‌های انحرافی حداقل به قدمت حضور جمهوری اسلامی عمر دارد و یکی از همان نقاطی‌ست که تمایز حکومت دینی با سایر حکومت‌ها را نشان می‌دهند. و هنوز هم در شکل‌های دیگر مثل "آزادی‌های یواشکی" به معارف و فقه اسلامی حمله می‌شود. اینکه دشمن ما باید دشمنی کند و گذر ایام خللی در روند دشمنی‌هایش ایجاد نمی‌کند طبیعی‌ست. اما سوال اساسی اینجاست که ما با این دشمنی‌ها چگونه مقابله کرده‌ایم؟ ما نمی‌خواهیم در این مجال به بررسی آن بپردازیم، چون می‌دانیم این سوالی‌ست که در مرحله‌ی اول و دوم و سوم نهادهای فرهنگی باید به آن جواب دهند و چون مخالفت با حجاب، ریشه‌های سیاسی دارد، نهادهای امنیتی و اطلاعاتی هم در رده‌ی پاسخ‌دهندگان به آن قرار می‌گیرند. فقط آرزو می‌کنیم زمان برای اقدامات مناسب گسترش دهنده‌ی فرهنگ حجاب، زود دیر نشود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
