انتقال مأموریت افزایش تولید نفت از عراق به ایران

به گزارش بولتن نیوز، پلاتز طی گزارشی نوشت، زمانی‌که دومین شهر عراق به دست نیروهای تکفیری سقوط کرد، عبدالکریم اللعیبی وزیر نفت عراق در نشست اوپک در وین حضور داشت. وی تایید کرد که عراق ممکن است قادر نباشد تا صادرات نفت در خط لوله عراق – ترکیه را از سر بگیرد اما اصرار داشت که جنوب این کشور «بسیار بسیار امن» است و بغداد به صادرات نفت خود از طریق ترمینال‌های خلیج فارس ادامه خواهد داد؛ صادرات نفت از این خط لوله در اوایل ماه مارس در اثر عملیات خرابکارانه متوقف شده است.

در ادامه این گزارش آمده است، کشورهای مصرف‌کننده نفت بی‌تردید امید خواهند داشت تا اعتقاد اللعیبی به توانایی بغداد در حفاظت از میادین نفتی جنوبی و زیرساخت‌های صادراتی این کشور اشتباه نباشد. اما اگر این گروه‌های تکفیری به فشار خود به سمت جنوب ادامه دهند، چطور؟

کشورهای مصرف‌کننده نفت ممکن است پیش از این با تفریق 9.75 (میزان تولید نفت عربستان) از 12.5 میلیون بشکه به 2.75 میلیون بشکه رسیده و امیدوار باشند (که عربستان کمبود را جبران کند). 2.75 میلیون بشکه، ظرفیت اضافی تولید روزانه نفت عربستان است و اندکی بیش از 2.5 میلیون بشکه نفت، میزان کنونی صادرات نفت عراق از جنوب این کشور است.

در صورت عدم تحقق این تفکر، آنها ممکن است با خود بگویند که اگر عربستان به هر دلیلی، قادر نباشد تا تولید خود را به 12.5 میلیون بشکه در روز افزایش دهد، چه می‌شود؟

کویت و امارات، کشورهای همسایه عربستان در خلیج فارس احتمالا توانایی استخراج اندکی نفت بیشتر را خواهند داشت. آمریکا می‌تواند از ذخایر استراتژیک خود نفت به بازار عرضه کند و آژانس بین‌المللی انرژی نیز می‌تواند دستور عرضه ذخایر دهد اما این ذخایر در نهایت نیازمند پر شدن مجدد هستند.

کشور دیگری که بعید است یک حجم چشمگیری نفت به بازارهای جهانی عرضه کند، ایران است؛ بیژن زنگنه وزیر نفت ایران در وین گفت که تهران به محض برداشته شدن تحریم‌ها، توانایی افزایش صادرات نفت تا روزانه 500 هزار بشکه  دارد و روزانه 200 هزار بشکه طی 2 ماه پس از لغو تحریم‌ها نیز بر این میزان خواهد افزود.

بنا بر اعلام آژانس بین‌المللی انرژی، حدود  60 درصد رشد ظرفیت تولید نفت اوپک ظرف چند سال‌ آینده به عراق اختصاص خواهد یافت؛ اما با توجه به اینکه این پیش‌بینی اکنون تا حدی با چالش روبرو شده است، ممکن است باعث شود که جهان به جای عراق به رشد تولید در ایران به شدت امیدوار شود.

با توجه به در نظر گرفتن تحولات عراق، توافق با ایران در خصوص موضوع هسته‌ای ارجحیت و فوریت بیشتری پیدا می‌کند.