دغدغه‌ی اصلی فضای نشر چیست؟ ممیزی کتاب یا ...
به گزارش بولتن نیوز، گرچه در بیان ابتدایی از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد شنیدیم که بهترین روش ممیزی، تکیه بر خط قرمزهای اخلاقی خود ناشران است، اما عده‌ای که منتظر آسیب رساندن به عرصه‌ی فرهنگ کشور بودند به نوعی این گفته را تفسیر کردند که گویا منظور وزیر فرهنگ و ارشاد، حذف هر نوع ممیزی‌ست.
گرچه ایشان در موقعیت‌های مختلف به توضیح مختصر دیدگاهش در رابطه با ممیزی کتاب پرداخت اما چندی پیش علی جنتی در پاسخ به سئوال یکی از خبرنگاران که گفت: آیا بهتر نیست دولت تدبیر و امید اندکی در ارائه مجوز به کتاب‌ها تسریع کند تا همگان اعتماد بیشتری به آن داشته باشند؟ تاکید کرد:
«من نمی‌فهمم معنای اعتماد بیشتر که شما می‌گویید چیست؟ ما بر اساس ضوابط قانونی کتاب‌هایی را که چه مربوط به گذشته باشد و چه مربوط به حال بررسی می‌کنیم، اگر این کتاب‌ها منطبق با قانون باشند مجوز می‌گیرند وگرنه، خیر.»
ممیزی کتاب، دغدغه‌ی چه کسانی‌ست؟ و کدام افراد دنبال این هستند که وزارت ارشاد، شرایط موجود بررسی بر کتاب‌ها را تغییر دهد و حتی حذف کند؟ وقتی به پیشینه‌ی افراد، رسانه‌ها و جریاناتی که دائما در حال تفسیر به رأی نظر وزیر ارشاد در خصوص ممیزی کتاب هستند نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که عموم ایشان، اصلاح‌طلبان رادیکال و بدنه‌ی سازمان فتنه‌ی 88 هستند.
یعنی آنهایی که هیچگاه نتوانسته‌اند حرف‌های انحرافی خود را در دوران جمهوری اسلامی بیان کنند و حالا تصور کرده‌اند که اوضاع برای تغییر شرایط مهیا است. البته در کنار آنها و در یک پله پایین‌تر، برخی انتشاراتی‌ها و نشریاتی را می‌بینیم که هرچند به طور مستقیم به ارزش‌های انقلاب اسلامی حمله نکرده‌اند و شاید در ظاهر، خودشان را موجه نشان دهند اما با انتشار کتاب‌هایی که خوب و بد را در هم می‌آمیزند، در عمل بیشترین ضربه را به اندیشه و شخصیت مخاطبان کتاب زده‌اند.
اما آیا دغدغه‌ی اصلی عرصه‌ی نشر کشور، ممیزی‌ست؟ آیا انتشاراتی‌های ما در این دوران با هیچ مشکل دیگری روبه‌رو نیستند؟ مسلم است که در حال حاضر، بزرگترین مشکل نشر کشور، بحث کاغذ و حمایت‌های مالی برای انتشار کتاب‌هاست. تنها کافی‌ست از دور دستی بر آتش داشته باشید تا بدانید که چند سالی‌ست انتشاراتی‌های ما با معضل کاغذ روبه‌رو هستند. بخصوص انتشاراتی‌هایی که در حوزه‌ی کتب دانشگاهی و کمک آموزشی کار کرده و اصلا مسئله‌ی ممیزی ندارند و تنها مشکل‌شان، همین مقوله‌ی کاغذ است.
در نتیجه می‌بینیم که در شرایط حاضر، بحث حذف یا تغییر شرایط ممیزی کتاب یک بحث انحرافی و حاشیه‌ای بوده و عموما فشارهای جریان روشنفکرمآب به دولت است تا بتوانند اهداف سیاسی خود را محقق کنند. جالب اینجاست وقتی پای حرف‌های این افراد می‌نشینید دائما از این حرف می‌زنند که نباید اضلاع سیاست با اضلاع فرهنگ تداخل پیدا کنند. اما در عمل، خود این افراد بیشترین تداخل را بین سیاست و فرهنگ ایجاد می‌کنند.
ای‌کاش آنهایی که این روزها دنبال حذف ممیزی هستند، کمی به دغدغه‌های روز مردم مراجعه می‌کردند و برای دوای آنها دست به تولید فکر و فرهنگ می‌زنند. متأسفانه اصلی‌ترین مشکل کتاب در ایران، کمبود کتاب‌خوان است که یک بخش آن به کمبود و گرانی کاغذ برمی‌گردد اما بدیهی‌ست که بخش عمده‌ی آن مربوط به نبود نیاز به خواندن در جامعه‌ی ایرانی‌ست. ای‌کاش آنهایی که دنبال تغییر ممیزی‌ند، به دنبال تغییر دغدغه و ذائقه‌ی مردم به سمت کتاب‌خوانی می‌شدند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
امروز مردم آنچه را میخواهند بدست میاورند ممیزی مسخره کردن خود است 
