روایت نرگس آبیار از جشنواره کن

وی در ادامه افزود: یکی از مخاطبان از آمریکای لاتین می‌گفت که این فیلم مرا یاد مادران سرزمین خودم می‌اندازد؛ زمانی که زنان شیلیایی دنبال فرزندان گم‌شده‌شان می‌گشتند. البته صدای فیلم در 10 دقیقه پایانی قطع شد و حس و حال تماشاگر را به‌ویژه در سکانس پایانی به‌هم ریخت اما با این حال تماشاگران راضی از سالن بیرون آمدند.

به گفته وی، نماینده جشنواره هاوایی بعد از دیدن فیلم به ملاقات دست‌اندرکاران ساخت «شیار 143» آمد و گفت با وجود اینکه صدای فیلم در لحظات حساس قطع شده بود اما تحت‌تاثیر این فیلم سینمایی قرار گرفته است.

آبیار با اشاره به این مطلب که بهروز افخمی و مرجان شیرمحمدی این فیلم را در بازار فیلم کن دیده‌اند، گفت: بهروز افخمی و مرجان شیرمحمدی از جمله هنرمندان ایرانی بودند که این فیلم را اینجا و در بازار کن دیدند. افخمی پس از دیدن «شیار 143» از فیلم تعریف کرد و گفت از آنچه فکر می‌کرد بهتر بود چراکه معتقد بود موفقیت این فیلم سنیمایی در جشنواره به خاطر جو ایجاد شده بوده ولی وقتی فیلم را در جشنواره کن دیده نظرش تغییر کرده است.

این کارگردان زن سینمای ایران با اشاره به این مطلب که یک خریدار ترکی نسبت به «شیار 143» ابراز علاقه کرده است، گفت: یک پخش‌کننده ترکی از خریداران فیلم‌ در بازار کن از این فیلم سینمایی خوشش آمده بود و قرار شد با پخش‌کننده «شیار 143» درباره فروش این فیلم سینمایی صحبت کند. برخی دیگر از تماشاگران از میزانسن و دوربین روی دست برای فیلمبرداری برخی از صحنه های این فیلم تعریف کرده و می‌گفتند که کاربرد درست رنگ و نور کمک بسیاری به انتقال حس و حال الفت به مخاطب می‌کند.

وی در پاسخ به این که آیا محتوای این فیلم برای مخاطب خارج از کشور قابل درک بود؟ گفت: بستر روایت «شیار 143» انتظار مادر برای فرزندی است که روانه جنگ کرده است و این انتظار فارغ از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، کارکرد بیرونی هم دارد بنابراین محتوای این فیلم برای مخاطب خارج از کشور قابل درک بود و هیچ سئوالی در این زمینه ایجاد نشد.

آبیار در پایان گفت: علاوه‌بر ارتباط خوبی که تماشاگران با این فیلم سینمایی برقرار کردند متوجه این مطلب شدم که باید زیرنویس فیلم را تغییر دهم مثلا باید صدای رادیو را به زیرنویس اضافه کنم تا به درک فیلم کمک کند.