دوستان جمهوری اسلامی ایران برنده انتخابات پارلمانی عراق

گروه بین الملل - اواخر برج 4 سال 2014 میلادی مردم عراق بار دیگر به پای صندوقهای رای رفتند تا برای سومین بار اعضای پارلمان عراق را انتخاب بکنند و بدین ترتیب با رای بالای 60 درصدی خود در انتخابات نشان دادند که عراق راه درست و منطقی را برای تثبیت دمکراسی در این کشور درپیش گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز، بطور کلی این انتخابات نمادی بزرگ برای پیروزی مردم عراق بر تروریسم بود که این روزها به شدت مردم عراق را بخصوص در استانهای شمالی عراق تهدید می کند.

نتایج غیر رسمی از این انتخابات نشان می دهد که هیچ یک از احزاب شیعه و سنی و کرد نتوانسته اند اکثریت مطلق کرسی ها و یا حتی بیشترین کرسی ها را بدست بیاورند. این نشانه ای محکم برای این موضوع است که بافت سیاسی عراق دیگر تک حزبی و یک سویه نیست و در حال تغییر بافت و ساختار قدرت است.

به عنوان مثال نوری مالکی علیرغم اینکه یکی از احزاب برنده این انتخابات است اما همین برنده شدن نیز برای وی تا آن میزان نیست که براحتی بتواند دولت را تشکیل بدهد.

نوری مالکی در شرایطی نتوانسته است اکثریت آراء را بدست بیاورد که رقبای شیعی وی توانسته اند تغییر مناسبی در میزان آرای خود ایجاد کنند و این نشان می دهد که این گروهها در طول این مدت روی جامعه شیعی در عراق کار کرده اند و توانسته اند آنها را جذب بکنند. بدین ترتیب نوری مالکی نخست وزیر کنونی عراق ناگزیر از روی آوردن مجدد به ائتلاف است اما آیا گروههای شیعی براحتی گذشته با نوری مالکی ائتلاف خواهند کرد؟

ائتلاف شیعی قطعا این بار نیز شکل خواهد گرفت اما براحتی گذشته نخواهد بود و گروههای شیعی در درون همدیگر ناگزیر از راضی کردن هم خواهند بود.

در این دوره از انتخابات سنی ها هم نتوانستند بسان دوره قبل متحد وارد عرصه شوند هرچند آنها در تلاش جدی هستند که بار دیگر یک ائتلاف سنی را در عراق شکل بدهند، با این تفاوت که این ائتلاف دیگر قدرت چهار سال گذشته را ندارد .

این شرایط برای سنی ها هم بیانگر این مطلب است که آرای سنی ها هم توزیع شده است و دیگر نمی توانند بسان گذشته یک ائتلاف قوی داشته باشند.

در کردستان عراق نیز وضعیت چندان بهتر از سایر بخش های عراق نیست . این بار در انتخابات اتحادیه میهنی کردستان عراق که بعد از بیماری رهبرش جلال طالبانی نوعی عقب گرد سیاسی داشت توانست سر و سامانی به وضعیت خود در کردستان عراق بدهد و بار دیگر خود را به عنوان دومین قدرت کردستان عراق به رخ همه بکشد. بدین ترتیب در کردستان نیز ما شاهد توزیع قدرت در میان گروههای سیاسی کرد عراقی هستیم.

کردها نیز ناگزیر از ائتلاف برای حفظ موازنه سیاسی در عراق هستند اما یقینا هزینه این ائتلاف برای همه گروهها در کردستان عراق بالا خواهد بود.

در مجموع می توان گفت امروز برخلاف چهار سال گذشته گروههای سیاسی در عراق یعنی شیعیان و سنی ها و کردها قبل از اینکه روبروی همدیگر برای گرفتن سهم بنشینند بایستی پروسه سخت تر داخلی را بین هم پشت سر بگذارند تا بتوانند به نظر واحدی برای رایزنی با سایر گروههای عراقی دست یابند.

این توزیع قدرت در سراسر عراق روند تشکیل دولت را بسیار بیشتر از گذشته پیچیده خواهد کرد و این بار برای تشکیل کابینه باید دو خوان مهم را پشت سر بگذارند.

همین توزیع قدر ت از سوی دیگر سبب خواهد شد که دیگر در عراق یک گروه حاکم مطلق نداشته باشیم و عراق را باید با شراکت و منطق شراکت اداره و مدیریت کرد.

در کنار این تحولات آنچه نسبت به جمهوری اسلامی ایران قائل اهمیت است این است که در میان تمامی طیف ها امروز دوستان نزدیک جمهوری اسلامی ایران هستند که قدرت را در دستان خود در عراق دارند و این یک امتیاز مهم برای جمهوری اسلامی ایران به شمار می رود.به نحوی که در هر صورت، این دوستان عراقی ایران هستند که عراق را مدیریت خواهند کرد. در این راستا نقش ایران بسیار برجسته تر از گذشته خواهد شد تا اینکه گروههای عراقی را از شیعیان گرفته تا کردها و سنی ها در کنار هم بنشاند تا اینکه برای تشکیل دولت به توافق برسند.

در این راستا باید اضافه کرد که این بار هم نقش دولت سازی ایران در عراق بسیار بیشتر از گذشته نمود خواهد کرد. کسانی که فکر می کردند با این انتخابات وزنه نفوذ معنوی ایران در عراق کاهش خواهد یافت سخت در اشتباه بودند و امروز دیگر دوستان جمهوری اسلامی ایران تا دور دست ترین مرزهای کشورهای عربی بر مسند حاکمیت هستند.