عکس: تنبیهی به نام «فلک»

شهرفرنگ: فلک شیوه ی رایج تنبیه در انظار عمومی تا پیش از تغییرات نظام قضایی در سال های ۱۳۰۰ شمسی (۱۹۲۰ میلادی) بود. برای فلک کردن پاهای فرد مورد شکنجه به چوبی بسته می شود. دو نفر دو سر چوب را میگیرند و نفر یا نفراتی دیگر با ترکه کف پای او را می زنند.

در دوران قاجار و پیش از آن فلک در مکتب خانه ها برای تنبیه کودکان به کار می رفت، در خانه ها وسیله ی تنبیه خدمتکاران بود و در خیابان ها برای تنبیه بزهکاران، مخالفین سیاسی، و در مواردی حتی برای تنبیه اعیان و«نوکران دولت» به کار گرفته می شد. تنبیه و شکنجه در انظار عمومی تا پیش از تغییرات نظام قضایی در سال های ۱۳۰۰ شمسی (۱۹۲۰ میلادی) بسیار رایج بود. پس از این تغییرات این شیوه تنبیه تا سال ۱۳۵۷ در ایران کنارگذاشته شد ولی پس از آن به کارگیری اشکال مشابهی از شکنجه در انظار عمومی به نظام قضایی ایران باز گشته است.