حد اقل دستمزد کارکنان صنعت نفت 36 هزار دلار

به گزارش بولتن نیوز به نقل از پایگاه خبری زاویه، لیبی، یک عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) سالانه مبلغ ٣٦ هزار دلار به کارکنان صنعت نفت خود پرداخت می کند که کمترین مقدار در میان تولید کنندگان بزرگ نفتی است.

این در حالی است که بحرین با تولید حدود ١٤٠ هزار بشکه نفت در روز مبلغ کمتری نسبت به لیبی (٣٦ هزار دلار آمریکا) به کارکنان بخش نفت و انرژی خود در یک سال پرداخت کرده است.

یک مطالعه از سوی موسسه هیز اویل اند گس (Hays Oil & Gas) نشان می دهد که حتی اعضای قدرتمند اوپک شامل عربستان صعودی، کویت و امارات متحده عربی به کارکنان خود بسیار کمتر از همتایان آنها در کشورهایی مانند برزیل، برونیی و کلمبیا حقوق پرداخت می کنند.

 البته مقدار دریافتی هر فرد در شرکتهای نفتی تابع یک سری عوامل مانند خطرات سیاسی، شرایط کار و مالیات در هر کشور است که باید در این گونه تحلیلها مورد نظر قرار گیرد.

همچنین بعضی از کشورهای اوپک در خاورمیانه به کارکنان خارجی خود مبالغی بیش از دو برابر حد معمول پرداخت کرده اند؛ یک کارگر خارجی در عراق می تواند به طور خالص ١١٤ هزار و پانصد دلار آمریکا در سال دریافت کند که در مقایسه با یک کارگر بومی عراق که شاید تنها ٤٩ هزار و ١٠٠ دلار دریافت می کند مبلغ  بسیاری جذابتری است. در امارات متحده عربی نیز یک کارگر ساده خارجی شرکت نفت و گاز می تواند بیش از ٨٠ هزار دلار در سال درآمد داشته باشد که این مقدار برای یک کارگر بومی بیشتر از ٦٥ هزار و ١٠٠ دلار نیست.

 به گفته گری وارد، رئیس موسسه هیز اویل اند گس، ما در سال ٢٠١٣ شاهد فعالیتهای تجاری گسترده ای بوده ایم و همزمان با بهره برداری از طرحهای قبلی، انتظار آن را داریم که منطقه خاور می انه تبدیل به مرکز استخدام نیروهای انسانی در سالهای آینده شود.

او گفت پیش بینیهای انجام شده در مورد بازار کار حاکی از آن است که شرایط برای داوطلبان بومی تغییر چندانی نخواهد کرد ولی برای استعدادهای وارداتی شرایط بسیار بهتر خواهد شد چرا که صاحبان کار و سرمایه برای تأمین نیاز نیروی کاردان خود و انجام پروژههای عظیم در سال ٢٠١٤ و بعد از آن به کشورهای دیگر چشم دوخته اند.

 نیروی کار وارداتی

منطقه خاور میانه برای جذب نیروهای مورد نیاز خود در صنعت نفت و گاز نیازمند ایجاد محیطی جذابتر برای آنها است. به طور کلی کمبود گسترده ای در این زمینه در جهان احساس می شود و کشورهای مختلف مانند چین، برزیل، کانادا، آنگولا، ایالات متحده و استرالیا مدام به دنبال جذب نیروهای کارآمد در صنایع نفت و گاز خود هستند.

سال گذشته بازار کار صنعت نفت به علت ثابت ماندن قیمت نفت و گاز طبیعی راکد بود که علت آن خودداری شرکتهای بزرگ مانند شرکت انگلیسی هلندی شل و اکسون موبیل از انجام سرمایه گذاریهای جدید بود. در خاورمیانه نیز به خاطر تنشهای موجود در لیبی، عراق، سودان و دیگر کشورهای عضو اوپک رشد تولید بسیار ناچیز گزارش شده است.

براساس ارزیابیهای هیز، با این حال این روند تغییر خواهد کرد. با توجه به تعداد طرحهای زیرساختی و توسعه می دانها که به زودی آغاز خواهد شد در سال ٢٠١٤ این انتظار وجود دارد که فعالیتهای بسیاری گزارش شود؛ امسال تعدادی از شرکتهای ملی نفت اقدامات بزرگی را در جهان برای به خدمت گیری نیروهای متخصص انجام داده اند تا بتوانند هزاران مهندس در بخشهای مختلف این صنعت را برای پیشبرد پروژههای خود به خدمت بگیرند.

به نقل از هیز، دوران راحتی استخراج نفت در منطقه خاور می انه به سر رسیده و نیاز به استخراج از منابع غیر متعارف در این منطقه، کشورهای آن را مجبور کرده تا به دنبال نیروهای متخصص از سرتاسر جهان باشند.

در حال حاضر عربستان صعودی، عمان و الجزایر به دنبال استخراج حاملهای انرژی از منابع غیر متعارف هستند که برای این کار نیازمند وارد کردن نیروی کاری هستند که مجهز به مهارتهای جدید باشد.

هیز همچنین نشان داده که ایران نیز می تواند توجهات زیادی را در صورت لغو تحریمهای غربی در سطح جهان به خود جلب کند؛ علاوه بر این، شیب تند افزایش تولید نفت در کشورهایی چون لیبی، عراق، جنوب سودان، و مناطق جدید نفتی مثل لبنان نیز می تواند نیاز به نیروهای ماهر را افزایش دهد.

کمبود شدید نیروهای ماهر

خاور می انه کاملا وابسته به نیروهای وارداتی برای پیشبرد پروژههای عظیم خود در صنعت نفت و گاز است. حدود ٨٦ درصد از نیروی کار در این طرحها را کارکنان خارجی تشکیل می دهند که این منطقه را از این نظر در جهان در رتبه نخست قرار می دهد.

APICORP (شرکت سرمایه گذاری نفتی جهان عرب) معتقد است که سرمایه گذاریهای بخش انرژی در خاورمیانه و شمال آفریقا تا سال ٢٠١٨ به مبلغ وحشتناک ٧٦٥ می لیارد دلار آمریکا خواهد رسید و عربستان و امارات متحده در صدر کشورهای سرمایه گذار در این زمینه قرار خواهند داشت.

با این وجود چنین رشدی برای دیگر مناطق جهان پیش بینی نمی شود. کشف منابع غیر متعارف انرژی در آمریکای شمالی انقلابی به وجود آورده که نیروهای کار را بیشتر به خود جذب می کند با این حال در استرالیا، آمریکای جنوبی و آفریقا هزاران هزار نیروی کار نیز مورد نیاز خواهد بود.

به گزارش هیز، تقاضای جهانی برای انرژی در سه دهه آینده بیش از ٥٠ درصد بیشتر خواهد شد که دلیل آن افزایش نیاز در کشورهای در حال توسعه خواهد بود. تنها ٥٠درصد از ذخایر تا کنون مورد بهره برداری قرار گرفته و این یعنی اینکه سرمایه گذاریهای بسیار بزرگتری در محیطهای پرخطرتر خاورمیانه در راه خواهد بود.

مشکلی که در اینجا وجود دارد این است که با وجود افزایش تقاضای انرژی در جهان، نیروهای بالقوه متخصص هر روز بیشتر و بیشتر ترجیح می دهند که در داخل شرکتهای مختلف و پشت می ز، کارشان را انجام دهند تا اینکه مجبور باشند به مناطق دور افتاده نفتی و گازی بروند و خود را به سختی بیندازند.

تقاضای جهانی برای نیروی کار متخصص موجب می شود تا طرحهای توسعه به کندی پیش رود و مخارج شرکتها نیز افزایش پیدا کند. تعداد یک سوم شرکتهای مورد مطالعه توسط هیز اعلام کرده اند که مشکل اصلی آنها کمبود نیروهای ماهر است.

بیش از ٣٠درصد از مدیران اجرایی در خاورمیانه نیز عنوان کرده اند که کمبود نیروی کار متخصص بزرگترین دغدغه آنهاست در حالی که تنها ٢١ در صد از آنها بی ثباتی اقتصادی را بزرگترین دغدغه خود عنوان کرده اند.

قطر و امارات متحده عربی همچنان بهترین گزینه برای کارکنان خارجی در خاورمیانه هستند. آنها با پرداخت دستمزدهای بالا، اعمال معافیتهای مالیاتی، ایجاد شرایط اسکان بسیار جذاب و تنظیم قرار دادهای طولانی مدت هر مهندس تحصیل کرده را از بهترین دانشگاههای جهان مانند لندن و هوستون جذب می کنند.

به گزارش سایت oilcareers.com، به نظر می رسد که نگرانیها از خروج نیروهای کار از خاورمیانه به سمت تأسیسات تولید ال ان جی در استرالیا و منطقه آسیا اقیانوسیه فروکش کرده همچنان که خاورمیانه موفق به جذب دلارهای خارجی شده است و شرایط نیز با ثبات به جلو پیش می رود.

اما باید توجه داشت که کشورهای دیگر مانند عراق، لیبی و جنوب سودان به خاطر شرایط نا امن با مشکلاتی مواجه خواهند شد و توان پرداخت دستمزدهای به نسبت پایین تری را خواهند داشت.