عموی شهید داناییفر گفت: شهادت داناییفر مدعیان حقوق بشر را رسوا کرد.
به گزارش بولتن نیوز، محمود
قرائتی امروز در گفتوگو با فارس اظهار داشت: ملت ایران هرگز از شهادت
هراسی نداشته و با شهادت فرزندان خود هوشیارتر و بیدارتر میشود. وی افزود:
ملت ایران در راه دفاع از میهن و آرمانهای نظام بسیار شهید دادهاند و
ذرهای پشیمان نیستند.
وی ادامه داد: گروگان گرفتن مرزبانان ایرانی
توسط گروهک تروریستی ضدنظام و به شهادت رساندن آنها تنها از افراد اجیر شده
سرویسهای منطقه برمیآید. قرائتی اذعان داشت: بر خلاف اینکه صدای تمام
مردم دنیا برای نجات مرزبانان ایرانی بلند شد اما مدعیان دفاع از حقوق بشر
خود را به خواب زده و فریادهای مادران دلسوخته و تمامی ملت ایران را نشنیده
گرفتند.
عموی شهید داناییفر بیان داشت: اگر یک آمریکایی در
گوشهای از دنیا مورد تهاجم قرار میگرفت، تمام مدعیان ستونهای سازمان ملل
را به لرزه درمیآوردند، در حالی که در ایران چند مرزبان بیگناه به جرم
پاسداری از حریم وطن و مرز و بوم خود به گروگان گرفته شده و هم اکنون معلوم
نیست سرنوشت آنها چه میشود.
قرائتی گفت: شعارهای دفاع از حقوق بشر
کشورهای منطقه خانواده مرزبانان را دلخوش کرد که شاید این بار بشود به
آنها اعتماد کرد، شاید این بار فرزند ۱۰ روزه شهید داناییفر دل سنگ
تروریستها را به رحم آورد و ... اما آنها یک بار دیگر نشان دادند که در
بحث دفاع از حقوق بشر نیز تبعیض قائل میشوند و تنها کسانی که ضدنظام هستند
از حمایت آنها برخوردارند و مردم مظلوم و بیدفاع و ولایتمدار در دیدگاه
آنها جایگاهی ندارند.
وی افزود: قطعا پشت صحنه این گروهکهای
تروریستی خود مدعیان حقوق بشر هستند وگرنه چه کسی آنها را حمایت میکند،
چطور آنها در امنیت کامل به سر میبرند؟ چگونه هر اقدام ددمنشانهای که
میخواهند انجام میدهند و سازمان ملل سکوت کرده است؟
چه کسی فقدان محبت پدر را برای فرزند جمشید پر میکند
وی
افزود: شهید داناییفر در خانوادهای هشت نفره زندگی میکرد و فرزند ششم
خانواده است و سه خواهر و چهار برادر دارد.قرائتی افزود: مادر وی بر اثر
سانحه تصادف از دنیا رفته و پدرش نیز بر اثر ناراحتیهای روحی مریض احوال و
خبر شهادت جمشید نیز بر دردهایش افزوده است.
گفتنی است شهید
داناییفر سربازیاش را در کرمانشاه گذراند و بعد از دوران سربازی به
استخدام نیروی انتظامی درآمد و برای آموزش به چالوس رفت، حدود یک سال در
چالوس دورههای آموزشی را گذراند.وی با قبول شدن در این دورهها به عنوان
گروهبان دوم مشغول به خدمت شد و پس از سه سال به مرزهای سیستان و بلوچستان
آمد و از مرزبانی او در سیستان و بلوچستان دو ماه میگذشت که ۱۷ بهمن ماه
سال گذشته توسط گروهک تروریستی «جیشالظلم» به همراه چهار سرباز دیگر ربوده
شد.
هنوز یک ماه از ربوده شدن جمشید داناییفر نگذشته بود که
فرزندش به دنیا آمد و همسرش برای او نام انتخاب نکرد تا جمشید بازگردد و او
نام پسرش را برگزیند، غافل از آنکه سفر جمشید بازگشتی ندارد.چه سخت است که
نوزاد ۱۰ روزه با چشم گشودن به این دنیا از نعمت نوازش دستهای پدر محروم
شود کجا هستند مدعیان دفاع از حقوق بشر تا پاسخ این کودک ۱۰ روزه را بدهند و
جای خالی پدر را برای او پر کنند.
امیدواریم شبکههای خارجی که
دائم بر جنایتهای سرویسهای منطقه سرپوش میگذارند، برای یکبار هم که شده
فریاد این کودک ۱۰ روزه را به گوش دنیا برسانند تا مدعیان حقوق بشر را از
خواب غفلت بیدار کرده و حداقل زمینه آزادی چهار مرزبان ایرانی دیگر فراهم
شود. امیدواریم با دستگیری عاملان این جنایت تروریستی ذرهای از دردهای
مادران رنج کشیده التیام بخشیده شود.
اونا دشمنن
ولی مساله اینجاست که
شما واسه آزادیشون چی کار کردین ؟؟؟؟!!!!!!!
نه عزیز من
بیشتراز موافق ها، مخالف داریم برای این جمله
چرا صدا و سیما هیچ حرفی درباره این فرزندان ایران پخش نمی کنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
امیدی به دولت پاکستان نیست زیرا . . . . . در گذشته چنین اتفاقاتی در آن منطقه رخ داده است که مسئولین مربوطه با همکاری معتمدین و بزرگان واقعی طوایف نسبت به آزادسازی اسراء و شناسائی و دستگیری عاملان این جنایت ها اقدام میکردند .
بهتر است مسئولین بجای وقت گذرانی و توجیه عملکرد ضعیف خود ، قبل از اینکه اتفاق دیگری رخ بدهد از تجارب گذشتگان نیز بهره ببرند .
بابا اینقدر نیرو و سرباز داریم واسه چی؟مقام های کشور کجان؟ چرا نمیان کاری واسه ازاد سازی بکنند؟