منبری های بی لباس، منبری های چادری

محمد منصوری: چه قدر مهم است پای منبری بنشینید که خطیبش لباس روحانیت بر تن نداشته باشد یاچقدر باور پذیراست که خانمی روی پله های منبر وضع مشغول باشد؟

به گزارش بولتن نیوز، شاید اساسا چنین تعبیری صحیح نباشد اما در خلال حرف ها و گفته های طلاب و روحانیون اهل وبلاگ،واضح است که منبر تصور مشترک آن ها نسبت به وبلاگ است، حتی اگر این قولرا نپذیریم که تهران پایتخت وبلاگ نویسی جهان است؛ وبلاگ نویسی پدیده سال های دهه هشتاد ایران به شمار میرود از طرفی طلاب علوم دینی در ایران جایگاه ویژه دارند،هم نشینی این دو پدیده به زایمان پدیده سومی می انجامد،طلبه های وبلاگ نویس، وقتی که هم گزارش دادن از وبلاگستان فارسی جذابیت داشته باشد و هم گزارش دادن از طبقه روحانیت؛ گزارش از وبلاک های روحانیون، جذابیت مضاعفی خواهد داشت.

اگر محمد علی ابطحی، سیاست مدار اصلاح طلب و میانسال، نخستین روحانیه اهل وبلاگ نباشد،اما باید از او به عنوان یک روحانی وبلاگ نویس با سابقه یاد کرد. اهمیت یافتن وب نوشت البته به این بر می گشت که نویسنده آن معاون رییس جمهور وقت بود و نقل از حاشیه هایی می کرد که با قدر متن خواندنی بودند. اما ابطحی طی این سال ها و حتی زمانی هم که که دیگر پستی در اختیار نداشت، توانست جایگاه خود در دنیای مجازی را حفظ کند. از همان روز نخست، روحانی بودن آقای وبلاگ نویس جالب توجه بود و تا همین امروز نیز از مشخصه های غیر قابل کتمان وب نوشت اوست. پدیداری روحانیونی که در استفاده از وبلاگ کامیابی های در خور توجهی داشتند،نشان داد که تجربه ابطحی یک اتفاق نبوده است.

تسلط به ادبیات و بالا بردن قدرت نوشتاری،موضع گیری و نوشتن از جانب حزم و نوشتن از جانب حزم و داشتن انضباط و مشی مشخص در وبلاگ نویسی از جمله عواملی است که رعایت آن می تواند بسیاری از طلبه هایی را که هنوز وبلاگ هایشان از مخاطب گسترده بر خوردار نیست، یاری کند.

 منبع: ماهنامه مديريت ارتباطات ، شماره 2