کد خبر: ۱۹۳۶۵۱
تاریخ انتشار:
گزارش سالیانه ای آژانس بین المللی انژی اتمی ، خاری در چشم اسرائیل؛

نگراني هاي آژانس از گسترش سلاح هاي هسته اي ايران برطرف شد

آژانس بین المللی انرژی اتمی در بخش غنی سازی در گزارش خود اورده است که " ایران در مجموع، 11111 کیلوگرم مواد 3.5 درصد غنی شده تولید کرده است ، اما در گذشته بخشی از آن به سطح 20 درصد غنا ارتقا یافته است. بر اساس گزارش 20 فوریه، ذخایر اورانیوم غنی شده 3.5 درصدی ایران 7609 کیلوگرم می باشد
گروه هسته ای - گزارش آژانس بین المللی انرژی IAEA نشان می دهد که فعالیت های هسته ای ایران با مفاد قرارداد نوامبر همخوانی دارد.

به گزارش بولتن نیوز، در این گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی در بخش غنی سازی در گزارش خود اورده است که " ایران در مجموع، 11111 کیلوگرم مواد 3.5 درصد غنی شده تولید کرده است ، اما در گذشته بخشی از آن به سطح 20 درصد غنا ارتقا یافته است. بر اساس گزارش 20 فوریه، ذخایر اورانیوم غنی شده 3.5 درصدی ایران 7609 کیلوگرم می باشد ، که از 7155 کیلوگرم مربوط به گزارش ماه نوامبر بیشتر است. دلیل این افزایش این است که ، علاوه بر ادامه تولید اورانیوم 3.5 درصد غنی شده ، ایران آغاز کاهش درجۀ غنای بخشی از ذخایر اورانیوم 20 درصدی خود را به سطح پایین تر هم آغاز کرده است.

ایران همچنین تاسیسات تبدیل خود ( کارخانه پودر غنی شده ( UO2 را هنوز تکمیل نکرده است. تاسیساتی که از طریق آن می تواند اورانیوم 3.5 درصدی گاز هگزا فلوراید را به پودر دی اکسید اورانیوم ( UO2 ) تبدیل کند. با توجه به گزارش ماه نوامبر آژانس بین المللی انرژی ، ایران برنامه ریزی کرده بود تا این کارخانه را درتاریخ 7 دسامبر 2013 راه اندازی کند. با این حال، درتاریخ 14 فوریه IAEA از ایران خواست تا برنامه به روز شدۀ این عملیات را ارائه دهد"

همچنین در این گزارش از بخش سانتریفیوژهای نطنز آورده است که " بر اساس توافق نامه 24 نوامبر، ایران متعهد شده تا سانتریفیوژهای بیشتری در کارخانه غنی سازی سوخت نطنز نصب نکند و تعدادسانتریفیوژ های فعال خود را نسبت به میزانی که در زمان توافق نوامبر فعال بوده افزایش ندهد.

گزارش فوریه IAEA تایید می کند که تعداد سانتریفیوژهای نصب شده در نطنز مانند سابق 15،420دستگاه از مدل IR- 1 در 90 آبشار ، و تعداد 1008 دستگاه از نوعIR- 2M است.

تعداد سانتریفیوژ های IR-1 که در نطنز اورانیوم را تا درجۀ 3.5 درصدی غنی سازی می کند از زمان گزارش ماه نوامبر بدون تغییر مانده ، و حدود 9400 دستگاه فعال IR- 1 در 54 آبشار فعال است.
آژانس بین المللی انرژی برنامۀ نظارتی دیگری در این تاسیسات غنی سازی سوخت طراحی کرده تا تضمین کند که ایران سانتریفیوژ بیشتری را فعال نخواهد کرد.

همچنین برای اولین بار ، آژانس بین المللی انرژی اتمی به کارگاه مونتاژ سانتریفیوژ ایران ، سایت های تولید روتور و مناطق ذخیره سازی سانتریفیوژها دسترسی پیدا کرد. این دسترسی کمک خواهد کرد تا آژانس بین المللی انرژی اتمی مطمئن شود که ایران تولید سانتریفیوژ IR- 1 را محدود کرده است و طبق توافقنامه 24 نوامبر تنها به اندازۀ جایگزین کردن ماشین های آسیب دیده تولید خواهد کرد.

این دسترسی همچنین ازدستیابی به هرگونه برنامه غنی سازی مخفیانه از سوی ایران کمک خواهد کرد ، چرا که IAEA از این طریق اشراف بیشتری بر قابلیت های تولید سانتریفیوژ ایران پیدا می کند و موجب می شود تا تعداد سانتریفیوژهای تولید ایران و مکان آنها را بهتر ردیابی کند"
در این گزارش همچنیت در مورد تاسیسات غنی سازی فردو امده است که " فردو در حال حاضر 3.5 درصد غنی سازی می کند
ایران طبق توافقنامه نوامبر 24تعهد کرده که غنی سازی 20 درصدی را در فردو متوقف کند و سانتریفیوژهای بیشتری در این تاسیسات نصب و راه اندازی نکند. ایران همچنین گفته که دیگر نمی خواهد چهار آبشار فعال در فردو را درطراحی به هم پیوسته آن بار دیگر بکار بگیرد.
در20 ژانویه، ایران غنی سازی اورانیوم 20 درصدی در 696 سانتریفیوژ IR-1 فعال در فردو را متوقف کرد و به آژانس بین المللی انرژی اتمی اطلاع داد که می خواهد غنی سازی 3.5 درصدی را آغاز کند. گزارش فوریه IAEA این اقدامات را تایید می کند ، و آژانس بر این محل نظارت کامل دارد تا اطمینان حاصل شود که فعالیت هیچ یک از 12 آبشار اضافی در تاسیسات فردو را آغاز نمی کند.
اراک متوقف شد.

ایران باید اطلاعات به روز شدۀ طراحی راکتور آب سنگین اراک ( IR-40 ) را به آژانس بدهد، از نصب هرگونه اجزای اصلی خودداری کنند ، و چرخۀ تولید سوخت را متوقف کنند. راکتور آب سنگین اراک تهدیدی برای منع گسترش سلاح های هسته است زیرا سوخت مصرف شدۀ این راکتورهنگام عملیات ، حاوی پلوتونیومی است که در صورت تجزیه شدن ، برای تولید سلاح های هسته ای قابل استفاده است . ایران مرکزی برای پردازش مجدد پلوتونیوم از سوخت مصرفی ندارد و به موجب توافقنامه 24 نوامبر در برابر 1+5 متعهد شده که دست به تاسیس چنین مرکزی نزند.
بر اساس گزارش فوریه IAEA ، آژانس می تواند به صورت ماهانه به این راکتور دسترسی داشته باشد، و درتاریخ 12 فوریه از این راکتور بازدید کرده است. این گزارش تایید می کند که از زمان گزارش ماه نوامبر تاکنون اجزای مهمی در این راکتور نصب نشده و اطلاعات به روز شده آن نیز به آژانس ارائه شده است. این گزارش همچنین تایید می کند که ایران تولید سوخت برای راکتور اراک را متوقف کرده است. همانطور که در گزارش قبلی آژانس بین المللی انرژی اتمی در ماه نوامبر آمده ، ایران 11 میلۀ سوختی ساخته شده از اورانیوم طبیعی تولید کرده است. اما راکتوربرای 150 میلۀ سوختی طراحی شده است.

آژانس بین المللی انرژی اتمی بار طی دو سال برای اولین در دسامبر 2013 اجازۀ دسترسی به کارخانه تولید آب سنگین اراک را پیدا کرده بود. آژانس گزارش داده است که این کارخانه از سال 2006 که عملیات خود را آغاز کرده تاکنون 100 تُن آب سنگین راکتوری تولید کرده است.
گزارش فوریه همچنین حاکی است که آژانس بین المللی انرژی اتمی برای انعقاد قرارداد پادمان راکتور آب سنگین اراک با ایران همکاری می کند".
در نهایت در این گزارش آژانس انرژی اتمی اعلام کرده است که تحقیقات و توسعه در ایران براساس برنمامه های قبلی ادامه پیدا می کند. آژانس در گزارش خود اورده است که " تحقیق و توسعه ادامه دارد

تحت شرایط توافقنامه 24 نوامبر، ایران مجاز است به فعالیت های تحقیق و توسعه خود تحت پادمان های موجود آژانس ادامه دهد.
بر اساس گزارش فوریه ، ایران همچنان به آزمایش سانتریفیوژهای پیشرفته خود یعنی ، IR- 4 ، IR- 6 ، و دستگاه های IR- 6 در سانتریفیوژ های و آبشارهای منفرد در واحد تحقیق و توسعه کارخانه نطنز ادامه می دهد.
در تاریخ 4 دسامبر ، ایران همچنین به اطلاع آژانس بین المللی انرژی اتمی رساند که قصد دارد آزمایش یک مدل جدید، IR- 8را آزمایش کند. از 15 دسامبر، هم IAEAاشاره کرد که لولۀ جدارۀ این سانتریفیوژ جدید در منطقه تحقیق و توسعه نصب شده اما هنوز برای تست وارد خط نشده است.
برنامه های هسته ای آینده
گزارش 20 فوریه همچنین اطلاعات بیشتری در مورد اقداماتی ارائه می دهد، که ایران مطابق چارچوب توافقنامه همکاری که در روز 11 نوامبر با آژانس بین المللی انرژی اتمی امضا کرده بود می بایست انجام دهد .
ایران به عنوان بخشی از این شش اقدام ، موافقت کرده بود تا اطلاعاتی در مورد برنامه های خود برای ساخت 16 نیروگاه های هسته ای جدید ارائه دهد و اظهارنظرات گذشته خود را در مورد تاسیس 10 واحد غنی سازی اورانیوم دیگر را روشن کند.

بر اساس گزارش 20 فوریه، ایران 16 منطقه را برای ساخت نیروگاه های هسته ای جدید شناسایی کرده است . ایران همچنین تصریح کرده که طی مدت زمان شش ماهۀ فاز اولیه قرارداد موقت با 1+5 هیچ کارخانه غنی سازی جدیدی نسازد ، اما گفته که مکان این پنج کارخانۀ غنی سازی جدید را انتخاب کرده اما هنوز نهایی نشده است. ایران در نامه ای 18 ژانویه خود به IAEA فاش کرده که زمانبندی ساخت این سایت ها قابل تغییر است ، زیرا ایران فعلا برای توسعه سانتریفیوژ گازی جدید خود تلاش می کند.
گزارش 20 فوریه همچنین به خلاصۀ نامه ای به تاریخ 8 فوریه خطاب به آژانس می پردازد که در آن ایران گفته که در حال برنامه ریزی برای ساخت یک راکتور جدید آب سبک پژوهشی است که با مواد غنی شده 20درصدی سوخت رسانی می شود.
در حالی که این خوداظهاری ها اشراف عمیقی نسبت به برنامه های آینده ایران می دهد به دست می دهد ، اما هنوز ساخت و ساز هیچیک ازاین نیروگاه ها و یا راکتور آب سبک آغاز نشده است ، و آغاز عملیات این تاسیسات به سالهای آینده موکول می گردد.

درحالیکه ایران احتمالا از این پروژه های برنامه ریزی شده خود برای فشار آوردن به 1+5 استفاده می کند تا بتواند در چهارچوب معاملۀ نهایی، ظرفیت غنی سازی بیشتری از غرب بگیرد، اما نیاز به اورانیوم غنی شده ، برای تامین سوخت این راکتورها در آینده همچنان دور از دسترس باقی می ماند و نیازهای فعلی ایران برای اورانیوم غنی شده نیز بسیار اندک است. بسته به طول مدت قرارداد نهایی ، شاید منطقی تر آن باشد که به ایران اجازه داده شود تا غنی سازی خود را افزایش دهد، البته در صورتی که و زمانیکه این تاسیسات جدید هستند ساخته شود و به فعال شدن نزدیکتر گردد" .

§ یافته های کلیدی :
ذخیرۀ 20 درصدی اورانیوم غنی شده هگزا فلوراید ایران کاهش یافته و از میزان 196 کیلوگرم مربوط به گزارش قبلی به 160 کیلوگرم رسیده است.
§ ایران سانتریفیوژهای خود را در فردو پیکربندی مجدد کرده، و در حال حاضر ، به جای اورانیوم 20 درصدی هگزا فلوراید ، همین محصول را با غنای 3.5 درصد تولید می کند.
§ تعداد سانتریفیوژهای IR-1 که کار غنی سازی اورانیوم ، با استفاده از آنها در نطنز انجام می شود بدون تغییر ، در حدود 9400 دستگاه باقی مانده است، و ایران هیچ گونه سانتریفیوژ جدیدی نصب نکرده است.
§ ایران هیچ سانتریفیوژ IR- 2M جدیدی را در نطنز نصب نکرده ، و 1008 دستگاهی که قبل از امضای توافقنامه نوامبر نصب کرده بود را نیز فعال نکرده است.
§ در کارخانۀ راکتور آب سنگین اراک هیچ نوع تجهیزات اصلی جدیدی نصب نشده ، و ایران اطلاعات به روز شدۀ طراحی خود را در اختیار آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار داده است، اطلاعاتی که سالها از سوی آژانس خواسته می شد اما ایران به این خواسته تن نمی داد.
§ IAEA برای اولین بار توانست از سایت های هسته ای کلیدی ایران، از جمله کارگاه های آموزشی مونتاژ سانتریفیوژ در ایران ، تاسیسات تولید روتور ، و تجهیزات ذخیره سازی سانتریفیوژ بازدید کند.
§ IAEA برنامه های نظارتی بیشتری در نطنز و فردو تعیین کرده که به موجب آن این سازمان میتواند تایید کند که ایران سانتریفیوژ های بیشتری را در این مراکز فعال نکرده است.
§ ایران اطلاعاتی مرتبط با نگرانی های جامعه بین المللی از فعالیت های این کشور با ابعاد نظامی احتمالی ( PMDs ) به IAEA ارائه می دهد ، این نگرانی ها در گزارش نوامبر 2011 IAEA مطرح شده است.
§ ذخایر اورانیوم3.5 درصد غنی شدۀ ایران به 7609 کیلوگرم افزایش یافته است ، که از میزان 7155 کیلوگرم در گزارش ماه نوامبر بیشتر است.
§ ایران در یک مرکز از برنامۀ تبدیل گاز هگزا فلوراید اورانیوم غنی شده 3.5 درصدی به شکل پودر عقب است که می تواند برای تامین سوخت راکتورهای تولید برق اتمی مورد استفاده قرار گیرد .
§ ایران برنامۀ خود را برای شروع آزمایش نوعی سانتریفیوژ IR- 8جدید در واحد تحقیق و توسعه نطنز اعلام کرد.

اورانیوم 20 درصد غنی شده
در طرح اقدام مشترک ، ایران متعهد شده تا غنی سازی اورانیوم 20 درصدی را به مدت شش ماه متوقف کند و نیمی از ذخیره گاز هگزا فلوراید 20 درصدی این کشور را به اورانیوم غنی شدۀ 3.5 درصدی گاز هگزا فلوراید کاهش درجه دهد. این فرآیند رقیق سازی اورانیوم تا 20 آوریل به پایان می رسد.
ایران متعهد شده تا نیمه دیگر را به پودر اورانیوم غنی شده 20درصدی تبدیل کند که می تواند به صفحات سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران تبدیل شود . در این فرم، مواد غنی شده 20 درصدی تهدید کمتری القا خواهد کرد زیراباید قبل از غنی سازی بیشتر به شکل گاز درآید. ایران همچنین متعهد شده تا فرایندی را راه اندازی نکند که از طریق آن بتوان این ماده ، به حالت اول باز گرداند و بار دیگر به پودر تبدیل کرد.
بر اساس این گزارش 20 فوریه ، ایران غنی سازی اورانیوم 20 درصدی را در 20 ژانویه متوقف کرده است. ایران در حال حاضر تنها 160 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 20 درصدی هگزا فلوراید در انبارهای خود دارد ، که از233 کیلوگرم مربوط به اواخر ماه ژانویه ،یعنی زمانیکه غنی سازی تا این سطح متوقف شده کمتر است.
تحت شرایط این قرارداد، 24.5 کیلوگرم به اورانیوم غنی شده 3.5 درصدی تبدیل شده است. ایران تا 20آوریل، باید حدود 115 کیلوگرم مواد غنی شده 20 درصدی را تا سطح 3.5 درصد رقیق کند . از زمان گزارش نوامبر تاکنون ، ایران 48 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 20 درصدی دیگر را نیز در تاسیسات اصفهان به صورت پودر جامد U3O8 درآورده است.
کاهش ذخیره مواد غنی شده 20 درصدی تا سقف 160 کیلوگرم،به جای 250 کیلوگرم نشان می دهد که ایران در اجرای تعهدات خود بیشتر از آنچه موظف بوده مثبت عمل کرده است ، زیرا 250 کیلوگرم از این مواد چنانچه به غلظت بیشتر و به درجه تسلیحاتی برسد ، برای ساخت یک بمب هسته ای کفایت می کند.
ادامۀ این کاهش و تبدیل مواد ، زمان لازم برای تولید مواد کافی شکافت پذیر و ساخت سلاح را- اگر نیت ایران تولید بمب باشد- طولانی تر می کند.

اورانیوم 3.5 درصد غنی شده
ایران بر اساس توافق نامه 24 نوامبر می تواند غنی سازی اورانیوم را تا سقف 3.5 درصد ادامه دهد، اما پذیرفته که که این اورانیوم غنی شده را ظرف شش ماه مدت معامله موقت، به صورت پودر درآورد و برای تامین سوخت راکتور بکار گیرد.
ایران در مجموع، 11111 کیلوگرم مواد 3.5 درصد غنی شده تولید کرده است ، اما در گذشته بخشی از آن به سطح 20 درصد غنا ارتقا یافته است. بر اساس گزارش 20 فوریه، ذخایر اورانیوم غنی شده 3.5 درصدی ایران 7609 کیلوگرم می باشد ، که از 7155 کیلوگرم مربوط به گزارش ماه نوامبر بیشتر است. دلیل این افزایش این است که ، علاوه بر ادامه تولید اورانیوم 3.5 درصد غنی شده ، ایران آغاز کاهش درجۀ غنای بخشی از ذخایر اورانیوم 20 درصدی خود را به سطح پایین تر هم آغاز کرده است.
ایران همچنین تاسیسات تبدیل خود ( کارخانه پودر غنی شده ( UO2 را هنوز تکمیل نکرده است. تاسیساتی که از طریق آن می تواند اورانیوم 3.5 درصدی گاز هگزا فلوراید را به پودر دی اکسید اورانیوم ( UO2 ) تبدیل کند. با توجه به گزارش ماه نوامبر آژانس بین المللی انرژی ، ایران برنامه ریزی کرده بود تا این کارخانه را درتاریخ 7 دسامبر 2013 راه اندازی کند. با این حال، درتاریخ 14 فوریه IAEA از ایران خواست تا برنامه به روز شدۀ این عملیات را ارائه دهد ، اما مانند گزارش 20 فوریه، تهران هنوز سرگرم ارائه این اطلاعات است.

سانتریفیوژ های نطنزتغییری نکرده اند
بر اساس توافق نامه 24 نوامبر، ایران متعهد شده تا سانتریفیوژهای بیشتری در کارخانه غنی سازی سوخت نطنز نصب نکند و تعدادسانتریفیوژ های فعال خود را نسبت به میزانی که در زمان توافق نوامبر فعال بوده افزایش ندهد.
گزارش فوریه IAEA تایید می کند که تعداد سانتریفیوژهای نصب شده در نطنز مانند سابق 15،420دستگاه از مدل IR- 1 در 90 آبشار ، و تعداد 1008 دستگاه از نوعIR- 2M است.
تعداد سانتریفیوژ های IR-1 که در نطنز اورانیوم را تا درجۀ 3.5 درصدی غنی سازی می کند از زمان گزارش ماه نوامبر بدون تغییر مانده ، و حدود 9400 دستگاه فعال IR- 1 در 54 آبشار فعال است.
آژانس بین المللی انرژی برنامۀ نظارتی دیگری در این تاسیسات غنی سازی سوخت طراحی کرده تا تضمین کند که ایران سانتریفیوژ بیشتری را فعال نخواهد کرد.
همچنین برای اولین بار ، آژانس بین المللی انرژی اتمی به کارگاه مونتاژ سانتریفیوژ ایران ، سایت های تولید روتور و مناطق ذخیره سازی سانتریفیوژها دسترسی پیدا کرد. این دسترسی کمک خواهد کرد تا آژانس بین المللی انرژی اتمی مطمئن شود که ایران تولید سانتریفیوژ IR- 1 را محدود کرده است و طبق توافقنامه 24 نوامبر تنها به اندازۀ جایگزین کردن ماشین های آسیب دیده تولید خواهد کرد.
این دسترسی همچنین ازدستیابی به هرگونه برنامه غنی سازی مخفیانه از سوی ایران کمک خواهد کرد ، چرا که IAEA از این طریق اشراف بیشتری بر قابلیت های تولید سانتریفیوژ ایران پیدا می کند و موجب می شود تا تعداد سانتریفیوژهای تولید ایران و مکان آنها را بهتر ردیابی کند.

فردو در حال حاضر 3.5 درصد غنی سازی می کند
ایران طبق توافقنامه نوامبر 24تعهد کرده که غنی سازی 20 درصدی را در فردو متوقف کند و سانتریفیوژهای بیشتری در این تاسیسات نصب و راه اندازی نکند. ایران همچنین گفته که دیگر نمی خواهد چهار آبشار فعال در فردو را درطراحی به هم پیوسته آن بار دیگر بکار بگیرد.
در20 ژانویه، ایران غنی سازی اورانیوم 20 درصدی در 696 سانتریفیوژ IR-1 فعال در فردو را متوقف کرد و به آژانس بین المللی انرژی اتمی اطلاع داد که می خواهد غنی سازی 3.5 درصدی را آغاز کند. گزارش فوریه IAEA این اقدامات را تایید می کند ، و آژانس بر این محل نظارت کامل دارد تا اطمینان حاصل شود که فعالیت هیچ یک از 12 آبشار اضافی در تاسیسات فردو را آغاز نمی کند.
اراک متوقف شد.
ایران باید اطلاعات به روز شدۀ طراحی راکتور آب سنگین اراک ( IR-40 ) را به آژانس بدهد، از نصب هرگونه اجزای اصلی خودداری کنند ، و چرخۀ تولید سوخت را متوقف کنند. راکتور آب سنگین اراک تهدیدی برای منع گسترش سلاح های هسته است زیرا سوخت مصرف شدۀ این راکتورهنگام عملیات ، حاوی پلوتونیومی است که در صورت تجزیه شدن ، برای تولید سلاح های هسته ای قابل استفاده است . ایران مرکزی برای پردازش مجدد پلوتونیوم از سوخت مصرفی ندارد و به موجب توافقنامه 24 نوامبر در برابر 1+5 متعهد شده که دست به تاسیس چنین مرکزی نزند.
بر اساس گزارش فوریه IAEA ، آژانس می تواند به صورت ماهانه به این راکتور دسترسی داشته باشد، و درتاریخ 12 فوریه از این راکتور بازدید کرده است. این گزارش تایید می کند که از زمان گزارش ماه نوامبر تاکنون اجزای مهمی در این راکتور نصب نشده و اطلاعات به روز شده آن نیز به آژانس ارائه شده است. این گزارش همچنین تایید می کند که ایران تولید سوخت برای راکتور اراک را متوقف کرده است. همانطور که در گزارش قبلی آژانس بین المللی انرژی اتمی در ماه نوامبر آمده ، ایران 11 میلۀ سوختی ساخته شده از اورانیوم طبیعی تولید کرده است. اما راکتوربرای 150 میلۀ سوختی طراحی شده است.
آژانس بین المللی انرژی اتمی بار طی دو سال برای اولین در دسامبر 2013 اجازۀ دسترسی به کارخانه تولید آب سنگین اراک را پیدا کرده بود. آژانس گزارش داده است که این کارخانه از سال 2006 که عملیات خود را آغاز کرده تاکنون 100 تُن آب سنگین راکتوری تولید کرده است.
گزارش فوریه همچنین حاکی است که آژانس بین المللی انرژی اتمی برای انعقاد قرارداد پادمان راکتور آب سنگین اراک با ایران همکاری می کند.

تحقیق و توسعه ادامه دارد
تحت شرایط توافقنامه 24 نوامبر، ایران مجاز است به فعالیت های تحقیق و توسعه خود تحت پادمان های موجود آژانس ادامه دهد.
بر اساس گزارش فوریه ، ایران همچنان به آزمایش سانتریفیوژهای پیشرفته خود یعنی ، IR- 4 ، IR- 6 ، و دستگاه های IR- 6 در سانتریفیوژ های و آبشارهای منفرد در واحد تحقیق و توسعه کارخانه نطنز ادامه می دهد.
در تاریخ 4 دسامبر ، ایران همچنین به اطلاع آژانس بین المللی انرژی اتمی رساند که قصد دارد آزمایش یک مدل جدید، IR- 8را آزمایش کند. از 15 دسامبر، هم IAEAاشاره کرد که لولۀ جدارۀ این سانتریفیوژ جدید در منطقه تحقیق و توسعه نصب شده اما هنوز برای تست وارد خط نشده است.
برنامه های هسته ای آینده
گزارش 20 فوریه همچنین اطلاعات بیشتری در مورد اقداماتی ارائه می دهد، که ایران مطابق چارچوب توافقنامه همکاری که در روز 11 نوامبر با آژانس بین المللی انرژی اتمی امضا کرده بود می بایست انجام دهد .
ایران به عنوان بخشی از این شش اقدام ، موافقت کرده بود تا اطلاعاتی در مورد برنامه های خود برای ساخت 16 نیروگاه های هسته ای جدید ارائه دهد و اظهارنظرات گذشته خود را در مورد تاسیس 10 واحد غنی سازی اورانیوم دیگر را روشن کند.
بر اساس گزارش 20 فوریه، ایران 16 منطقه را برای ساخت نیروگاه های هسته ای جدید شناسایی کرده است . ایران همچنین تصریح کرده که طی مدت زمان شش ماهۀ فاز اولیه قرارداد موقت با 1+5 هیچ کارخانه غنی سازی جدیدی نسازد ، اما گفته که مکان این پنج کارخانۀ غنی سازی جدید را انتخاب کرده اما هنوز نهایی نشده است. ایران در نامه ای 18 ژانویه خود به IAEA فاش کرده که زمانبندی ساخت این سایت ها قابل تغییر است ، زیرا ایران فعلا برای توسعه سانتریفیوژ گازی جدید خود تلاش می کند.
گزارش 20 فوریه همچنین به خلاصۀ نامه ای به تاریخ 8 فوریه خطاب به آژانس می پردازد که در آن ایران گفته که در حال برنامه ریزی برای ساخت یک راکتور جدید آب سبک پژوهشی است که با مواد غنی شده 20درصدی سوخت رسانی می شود.
در حالی که این خوداظهاری ها اشراف عمیقی نسبت به برنامه های آینده ایران می دهد به دست می دهد ، اما هنوز ساخت و ساز هیچیک ازاین نیروگاه ها و یا راکتور آب سبک آغاز نشده است ، و آغاز عملیات این تاسیسات به سالهای آینده موکول می گردد.
درحالیکه ایران احتمالا از این پروژه های برنامه ریزی شده خود برای فشار آوردن به 1+5 استفاده می کند تا بتواند در چهارچوب معاملۀ نهایی، ظرفیت غنی سازی بیشتری از غرب بگیرد، اما نیاز به اورانیوم غنی شده ، برای تامین سوخت این راکتورها در آینده همچنان دور از دسترس باقی می ماند و نیازهای فعلی ایران برای اورانیوم غنی شده نیز بسیار اندک است. بسته به طول مدت قرارداد نهایی ، شاید منطقی تر آن باشد که به ایران اجازه داده شود تا غنی سازی خود را افزایش دهد، البته در صورتی که و زمانیکه این تاسیسات جدید هستند ساخته شود و به فعال شدن نزدیکتر گردد.

PMDs
ایران به عنوان بخشی از اقدامات مشخص شده از سوی دو طرف در تاریخ 9 فوریه موافقت کرده تا اطلاعات مربوط به توسعه چاشنی های انفجاری الکتریکی خود را در اختیار آژانس قرار دهد، اما همچنان نگرانی های مهمی در مورد ابعاد نظامی احتمالی چاشنی های مغناطیسی ( PMD ) همچنان بدون پاسخ باقی است.
با توجه به گزارش 20 فوریه، IAEA ، با استفاده از تصاویر ماهواره ای، فعالیت مستمر سایت پارچین را تایید کرده که گویا از زمان گزارش قبلی آژانس بین المللی انرژی اتمی در نوامبر2013 وجود داشته است. شواهد نشان می دهد که ایران یک بار این مواد منفجره را در این سایت تست کرده ، و از آن زمان حاضر نشده به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازۀ دسترسی به این سایت را بدهد. تصاویر ماهواره ای نشان می دهد از زمانیکه آژانس بین المللی انرژی اتمی برای بازدید از این سایت ابراز علاقه کرده، فعالیت های ساخت و ساز قابل توجهی در آن صورت گرفته است.
ایران باید همچنان اطلاعات لازم و امکان دسترسی را برای آژانس فراهم کند تا آژانس بتواند به تحقیقات خود در مورد ابعاد نظامی احتمالی مطرح شده در گزارش ماه نوامبر 2011 خود ادامه داد. این امر به آژانس اجازه خواهد داد تا پرونده مسائل حل نشدۀ ایران را یک بار برای همیشه ببندد . درک وسعت و دامنۀ فعالیت های گذشتۀ ایران در ارتباط با سلاح های هسته ای ، و شواهدی دال بر اینکه این آزمایشات دیگر صورت نمی گیرد ، به جامعه بین المللی تضمین می دهد که برنامه هسته ای ایران کاملا صلح آمیز است .

معامله جامع
با انتشار گزارش20 فوریه آژانس بین المللی انرژی ، ایران و 1+5 نیز دور اول مرحله نهایی مذاکرات برای رسیدن به توافق جامع در مورد برنامه هسته ای ایران را به اتمام رساندند. این مذاکرات با توجه به پیچیدگی های فنی ، پیشینۀ بی اعتمادی و اختلاف نظر بر سر دامنۀ مشخصی که برنامه هسته ای ایران باید در محدودۀ آن ادامه یابد، کار دشواری خواهد بود؛ اما ، این گزارش نشان می دهد که ایران براستی در مسیر تعهدات خود در قبال موافقت نامه های خود با 1+5 و آژانس حرکت می کند و به این تعهدات پایبند بوده است.
توافق نهایی برنامه هسته ای ایران را محدود می کند و امکان نظارت دقیق و عمیق و تایید لحظه به لحظه اقدامات هسته ای این کشور را میسرمی سازد، و در عوض تحریم های تهران را از سر راه اقتصاد و توسعۀ این کشور برمی دارد.

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین