باید با عوامل پشت پرده بابک زنجانی، مه آفرید و... برخورد شود / تحقیق و تفحص فولاد به دنبال قطع دست رانت خواران از بیت المال است

گروه سیاسی - آقای قاضی پور نمایندۀ ارومیه در مجلس، عصر روز شنبه سوم اسفندماه مهمان تحریریه بولتن نیوز بود و در مورد موضوعات مختلف، به گفت وگو پرداخت. 

به گزارش بولتن نیوز، وی در مورد زمزمه استیضاح چهار وزیر در مجلس شورای اسلامی، پرونده بابک زنجانی، تحقیق و تفحص و وضعیت فولاد، آرایش گروه های سیاسی اصلاح طلبان و اصولگرایان در انتخابات آینده مجلس، مسائل زندگی شخصی و خانوادگی و سوابق گذشته ایشان، مراجعات مردم برای حل مشکلات مردم در در حوزه انتخابیه ارومیه و... به گفت وگو پرداخت. 

بخش اول این گفت وگو در تاریخ 4 اسفند با عنوان " زمزمه استیضاح چهار وزیر در مجلس"  و بخش دوم باعنوان "اصلاح طلبان در دو گروه و اصولگرایان در سه گروه در انتخابات آینده شرکت می کنند / رهبری تنها برای مذاکرات هسته ای به دولت مجوز داده اند" منتشر شد. 

در بخش سوم به موضوعات اقتصادی پرونده بابک زنجانی، تحقیق و تفحص از فولاد و... پرداخت شده است: 

اولین پرونده بابک زنجانی زمانی مشخص شد که تحقیق و تفحص از تامین اجتماعی انجام شد و روزنامه خورشید پر رنگ کار کرده بود که تفاهم نامه بین تامین اجتماعی و بابک زنجانی انجام شده است. 

کارخانجات شرکت های تامین اجتماعی حدود 51 هزار میلیارد قیمت داشت که به بابک زنجانی 17 هزار میلیارد دادند و بابک زنجانی 5 چک ازمرتضوی گرفت به عنوان ضمانت نامه گرفته بود که هم ریالی و هم یوان چین بود. 

بابک زنجانی چک یا ضمانت نامه های تامین اجتماعی را به وزارت نفت داده بود و همان جا مشخص شد که این پول چگونه آمده است 

حساب و کتاب مال 75 میلیون نفر مردم و مال بیت المال است و هر چه باشد باید بر گردد .

باید سوال کنیم که یک جوان چگونه به این جا رسیده و چه کسی بابک زنجانی را به اینجا رسیده است باید در مقابل مردم  و صداوسیما پاسخگو باشد که چگونه بابک زنجانی پرورش یافته است. 

ما مرتضوی را به دادگاه معرفی کرده ایم که چرا شرکت های تامین اجتماعی را به بابک زنجانی فروخته است 

ما مدارک را بر این مبنا به قوه قضاییه داده ایم. 

چرا شرکت هایی که 51 هزار میلیاردریال  ارزش دارد را 17 هزار میلیاردریال داده است و چرا این چک ها راداده است؟

مسوولین  پاسخ داده اند که برآورد آنها 51 هزارمیلیارد ریال است و اگر حتی 35 هزار میلیارد ریال باشد بازهم دو برابر مقداری است که تفاهم نامه امضا کرده اند.

دادستانی کل کشور باید این مسائل رابررسی کند و گروه های مختلف شرکت های تامین اجتماعی و عملکرد تامین اجتماعی را بررسی کنند. هدلینگ دارو، سیمان، بهداشت و درمان، هدیه و کارت ها و... باید مشخص شود که چقدر ارزش داشته است. 

این تفاهم نامه 17 هزار میلیارد ریالی را چگونه کارشناسی کرده اند چه کسی بررسی و ارزیابی کرده اند . باید اوراق کارشناسی و پولی که بابت کارشناسی انجام داده اند مشخص شود. 

خسارت این اقدامات به 35 میلیون بیمه شده تامین اجتماعی و بازنشسته ها و... وارد شده است. 

یکی گفته است که از فلان نهاد و سازمان یا فلان رئیس دفتر فلان نهاد و فلان سازمان دستور آمده است! سند این ادعا کجاست و چرا نشان نمی دهند چرا ادعا می کنندو ثابت نمی کنند. 

در پرونده بابک زنجانی، شهرام جزایری،مهرآفرید ... چرا کسانی که این وضع را بوجود آوردند محاکمه نشدند چرا مسببان آنها معرفی نشدند 

باید برخورد شود تا برای آینده ملاک باشد و عبرت شود.

وقتی مقام معظم رهبری در سیاست های اقتصاد مقاومتی تاکید دارند، باید بر مبارزه با فساد وعوامل ومسببان آن نیز تاکیدشود و کسانی که این وضع را ایجاد می کنند و این رانت و فرصت را ایجاد می کنند و عامل این سوء مدیریت ها هستند معرفی شوند. 

باید با حکم حکومتی و فرمان رهبری، با این گونه موارد برخورد شود. 

در امضای استیضاح وزیراقتصاد، من و آقای عبدالهی که جزو مدافعان ایشان در روز رای اعتماد بودند جزو امضا کنندگان این استیضاح بودند.

وزیر نیرو، وزیر صنعت، وزیر راه و ساختمان و... نیز مطرح بوده اند و برای وزیر صنعت، تعدادقابل توجهی امضا کرده اند. البته در مورد وزیر راه و ساختمان من بحثی وامضایی ندیده ام. 

اگر وزیر نیرو مطرح شود بیش از دیگران و قدرتمند مطرح می شود. 

تحقیق و تفحص در بخش جمع آوری اطلاعات است و کارشناسان بازرسی و .... در هفته های اخیر در مجلس جلسه گذاشته اند. از  مرکز پژوهش های مجلس، و کارشناسان فولاد، و... نیز دعوت کرده ایم. 

تحقیق و تفحص در دو مهلت 6 ماهه می تواند به این موضوع رسیدگی کند و از 6 ماه اول هنوز فرصت باقی مانده است. 

چون به زمان تصویب  بودجه خورد قدری عقب افتاد. 

این طرح بعد از آماده شدن به تحقیق و تفحص می آید و بعد به کمیسیون صنایع می رود و بعد به صحن علنی می رود. ما تا اردیبهشت گزارش تحقیق و تفحص را تحویل می دهیم. 

محرمانه است و قانون اجازه نمی دهد که در مرحله جمع آوری نکته ای را ابراز کنیم باید گزارش کامل شود. 

امادر مورد نکات کلی می توانم بگویم که در یک شرکت، یک مدیر تنها 25 روز مدیر بوده است و این باعث ضعف و مشکل در مدیریت فولاد می شود. 

من به عنوان رئیس هیات تحقیق و تفحص اعلام میکنم که طرح تحقیق و تفحص برای مچ گیری نیامده بلکه برای اصلاح و پیشگیری از مشکلات و سوء مدیریت ها آمده تا مشکلات را ریشه یابی کند و اجازه ندهد که خسارت به مردم و بیت المال بیشتر شود. باید طرح های فولادی کارشناسی پیش برود و مواد اولیه کشور نباید به چین برود و فولادساخته شود و دوباره برگردد به کشور ما!

وقتی یک نفر 25 روز یک نفر 45 روز آن جا باشد نتیجه همین می شود که ضعف مدیریت خواهیم داشت. 

فولاد مبارکه قرار بود که در بندرعباس ایجاد شود اما اصفهانی ها آن را به اصفهان بردند. 

اعلام کردند که  دو طرح توسعه داشته اند اما نتایج آن چه بوده است؟ با کدام معیار واقعی،می گویند که توسعه داشته اند. چرا به مردم آمار کذب می دهند؟

در حالی که به خاطر گاز و آب باید فولاد مبارکه در منطقه بندرعباس احداث می شد.

در کردستان نیز مواد اولیه را از کرمان می آوردند و محصول را به اصفهان می برند و این هزینه رفت و برگشت را ملت  پرداخت می کند 

این طرح ها باید تغییر کاربری بدهند و این طرح ها را باید به نزدیک دریا ببرند و جایی که گاز و مواد معدنی و ریل داشته باشد و یا نزدیک معادن باشد. 

طرح جامع فولاد را سه بار دستکاری کرده اند و لازم است که اصلاح و احیا شود و تکمیل شود. و تحقیق و تفحص به دنبال آن است که این طرح را تکمیل و نهایی کند تا راه کارشناسی برای فولاد کشور ارائه کند. 

باید گاز و آب و معادن و مواد اولیه درست برنامه ریزی شود  و کارخانه های بزرگ احداث شود و به جای چند طرح پراکنده یک طرح بزرگ  ایجاد شود و در جای مناسب باشد و نیاز کشور تامین شود. نه این که این مواد اولیه ارزان صادر شود و هزینه حمل فولاد بدهیم و ارزش افزود را به فولادساز هندی و چینی منتقل کنیم وبرای طرح های کوچک فولاد، هزینه های سنگین حمل و نقل مواد اولیه و محصول صرف کنیم. 

وقتی سیاست و سلیقه سیاسی وارد بنگاه داری می آید توجیه اقتصادی به کنار می رود. 

بایدازتجربه ژاپن و ترکیه و چین و کره و... متناسب با مسائل بومی خود طرح فولاد داشته باشیم. 

کره جنوبی 4 کارخانه با 45 میلیون تن تولید دارد. 

ما باید یک طرح فولاد داشته باشیم که با فشار نماینده و مسائل سیاسی، طرح های کوچک پرهزینه و بدون توجیه اقتصادی در آینده نداشته باشیم. 

باید مشخص شود که چه کسانی از طرح جامع فولاد تخطی کرده اند؟ دولت آقای احمدی نژاد از این طرح تخطی کرده و هزینه های زیادی را تحمیل کرده و 8 طرح فولادی در مناطقی که آب و گاز و مواد اولیه ندارند با ظرفیت کم و کوچک 800 هزار تنی را شروع کرده  و متاسفانه امروز چون ایجاد حق شده و مردم محل پیگیر موضوع هستند بایداین هزینه به کشور تحمیل شود و بدون کارشناسی و توجیه درست اقتصادی، باید این طرح ها با هزینه های سنگین تکمیل شود. 

آنهاگفتند که این 8طرح فولادی که 88 تمام می شود بعد گفتند که 91تمام می شود و همین طور این طرح ها با هزینه های روبه افزایش باقی مانده است. 

در دولت و کابینه جدید آقای نعمت زاده و آقای کرباسیان می گویندکه 94 تمام می شود.

این 8 طرح بین 31 تا 52 درصد پیشرفت فیزیکی داشته اند در حالی که اگر به کارشناسان بدهند یک ساله باید تمام شود. مسائل سیاسی حالا وارد شده و نظر مردم این است که باید هرچه سریعتر کامل شوند زیرا هر چه طول بکشد باعث افزایش هزینه می شود.

یکی از مشکلات ما حمایت دولت از بخش خصوصی دربرابر دولت است. 

در سایر صنایع نیز همین موضوع مطرح است مثلا در مورد سیگار باید گفت که چرا دخانیات کشور تضعیف شده و قاچاق زیاد شده و عده ای از واردات و قاچاق سود می برند ودر هر مغازه ای که وارد می شویم قاچاق را مشاهده می کنیم. 

80 درصد قاچاق داریم و 20 درصد ساخت داخل داریم. 

57 میلیارد نخ سیگار مصرف داریم که فقط 12 میلیارد ساخت داخل است 

دولت احمدی نژاد اقدامات اساسی را انجام نداد و با کنترل قیمت مشکل راتشدیدکرد. طبق قانون تاکید شده که حداکثر توان ساخت داخل داشته باشیم و نیازها را از داخل تامین کنیم در حالیکه دولت و وزارت صنایع آقای احمدی نژاد این کار را انجام ندادند. 

دولت احمدی نژاد به دنبال واگذاری های بیشتر بود و با کنترل قیمت ها و واگذاری صنایع، و افزایش واردات و تامین نیاز ازخارج، مشکل اقتصاد را تشدید کرد. 

قیمت گازمصرفی 4 سال تغییر نکرد و قیمت خوراک پتروشیمی و... تغییرنکرد

مردم این ها را سوال می کنند و ما به عنوان نماینده باید جواب بدهیم.

مسوولیت فولادکشور باشرکت ملی فولادایران بوده است که با سه چهار شرکت بزرگ فولادی کشور مانند فولاد مبارکه، هرمزگان، ذوب آهن و... در ارتباط است. 

در زمان وزارت آقای محرابیان دروزارت صنعت ومعدن، یک ستاد فولاد در وزارتخانه درست می کند و 8 طرح فولادی در 8نقطه کشور بدون کارشناسی شروع به کار کرد و برای هر طرح فولادی 1.5 میلیون تن ظرفیت در نظر گرفتند که روی هم می شد 12 میلیون تن وقرار بود که سال 85 شروع شودو 86 تمام شود. 

اما این 8 طرح توجیه اقتصادی نداشته زیرا هم پراکنده است و دور از آب وگاز و معادن است وهم ظرفیت پایینی دارد و به بازار مصرف نیز فاصله دارد.

بعدها آمدند این ظرفیت را نصف کردند و به 800 هزار تن تبدیل کردند و قرار شد که سال 91 هر 8 طرح افتتاح شود. 

یکی از طرح ها را به بخش خصوصی واگذار کردندو سرانجام 7طرح در دست دولت باقی ماند. اما تکمیل نشد و عقب ماندگی داردو به خصوص در سال های اخیر از برنامه عقب بوده است.

تازمانی که کار دست شرکت ملی فولاد بود به پیمانکاران بدهکار بودند اما هر ماه 3 درصد پیشرفت کار داشت  اما زمانی که از شرکت فولاد گرفتند و به ستاد فولاد وزارت صنعت و معدن دادند، بدهی به پیمانکاران صفر شد و تمام پول ها را دادند امابرعکس، پیشرفت نیز صفر شد. یعنی مدیریت تضعیف شد و منابع مالی نیز درست به نتیجه نرسید.

آقای محرابیان اعلام می کرد که اینقدر تولید فولاد داریم به این هدف می رسیم و... در حالی که درست نبود.

چند دسته از سوء مدیریت و پایین بودن ظرفیت تولید فولاد سود می برند. 

یک دسته کسانی که واردات فولاد دارند و دوم کسانی که مواد خام و اولیه و معدنی مثل سنگ آهن را صادر می کنند. این دو گروه از رانت کاهش تولید فولاد در ایران سود می برند چون از یک طرف مواد خام را صادر و از طرف دیگر فولاد را از هند و چین وارد می کنند. 

در حالی که مواد معدنی، گاز ، آب ، نیروی انسانی، افزایش ظرفیت متناسب با نیاز مصرفی و صادراتی کشور باشد صنعت فولاد ایران بالنده خواهد بود وارزش افزوده و ایجاد ثروت خواهد داشت.

در حال حاضر حدود 12 میلیون تن تولید فولاد خام داریم و 24 میلیون تن مصرف فولاد در کشور داریم . 

در حالی که ادعا می کنند ظرفیت 35 میلیون تن تولید فولاد خواهیم داشت و در صورتی که همه طرح ها به بهره برداری برسد و مواد اولیه تامین شود می توانیم به این هدف برسیم. 

اگر کمبود مواد اولیه داشته باشند، مواد اولیه را از هندوستان وارد خواهند کرد و... 

چرا فولاد کشور به بالندگی نمی رسد و در مسیر ظرفیت سازی و کار کارشناسی آن مانع ایجاد می شود؟

فولاد یکی از شاخص های پیشرفت کشور است و زیرساخت و زیربنا و صنعت مادر کشور است و پول های هنگفتی در فولاد کشور خوابیده است. 

گردش مالی 3 هزار میلیارد تومانی امیرمنصور آریا، در برابر گردش مالی فولاد، صفر است و رقمی حساب نمی شود. 

کسانی که در امر فولاد رانت می برند خیلی خطرناک تر از نفت و گردش مالی فساد مالی و گروه آریا هستندبه همین خاطر از توسعه فولادسازی در کشور زیان می بینند و لذا مانع تراشی می کنند تا کار به سرانجام نرسد.

خوراک پتروشیمی را در کمیسیون صنایع 18 سنت کردیم زمین و آسمان انتقاد کردند و فشار می آوردند. در حالی که این اقدام سوزن زد به شاخص بادکرده و بادکنکی بورس و باد بورس خوابید. یعنی رانت و سود موجود آن کم شد.

جو سازی کردند و فشار وارد کردند و با تبلیغات و رانت خواری، زر و زور را به کار گرفتند و فشار وارد کردند که نرخ باید کاهش یابد تا سود پتروشیمی ها بالا باشد. 

در حالی که به آنها گفتم شما به خاطر سود 5 درصد آخر سال خود نگران هستید نه به خاطر منافع بورس یا شرکت و کارکنان وسهامداران....

18سنت وقتی رای آورد شاخص ها فروکش کرد. این اقدامات نشان می دهد که رانت بزرگی در برخی صنایع نهفته است. 

در بخش فولاد رانت های عجیبی نهفته است که خطرناک تر ازبخش های دیگر است. 

یکی از موانع آنها همین شرکت ملی فولاد بوده است. 

به همین خاطر نباید اجازه داد که شرکت ملی فولاد ایران واگذار شود و از بین برودباید بماند تا بتواند همچنان به احیا و ظرفیت سازی و توسعه فولاد اقدام کند. در حالی که به دنبال واگذاری ساختمان شرکت ملی فولاد بودند تا این سازمان توسعه ای و مزاحم را از سر راه خود بردارند. 

باید شرکت ملی فولاد را احیا کنیم و باید کسانی که رفته اند را برگردانیم و باید فولاد در محلی باشد که مواد اولیه و گاز و ... باشد و توجیه داشته باشد و طرح های بزرگ را راه اندازی کنیم. 

به عنوان مثال، طرح فولاد سبزوار در محلی است که آب ندارد و فاصله زیادی با گاز دارد. 

در حالی که درکره جنوبی 4 شرکت فولاد داریم که 45 میلیون تن تولید دارند. 

اما در ایران تعداد زیادی فولادسازی داریم و 137 فولادسازی داریم اما 12 میلیون تن تولید فولاد داریم. 

لذا باید مسائل ظرفیت و امکانات و... مورد توجه باشد. 

بخش فولاد بخش پیچیده ای است و آلومینیوم، مس و... نیز باید مورد توجه باشد وبه عنوان صنایع مادر توسعه یابند. 

صنعت مس در سال 90 حدود 3 هزار میلیارد تومان سود داشت امادر سال 91 نداشت و اینها به خاطر مشکلات مدیریتی است.

بایدسه معاونت و شرکت ملی مس و آلومینیوم و فولاد به طور مستقل مدیریت شوند.