کدام سخنان رئیس جمهور برای رسانه ها اهمیت دارد؟

به گزارش بولتن نیوز، برای فعالان سیاسی و بلندگوهای ایشان که نام رسانه بر خود نهاده اند، مسائل و مشکلات مردم نیست که اهمیت دارد. سخنان مقامات و از جمله رئیس جمهور برای این رسانه ها و اربابان ایشان وقتی مهم است که بشود از کنار آنها برای حزب و گروه و جریان سیاسی شان عایدی کسب نمود والا منافع مردم که مسئله مهمی نیست.


هنوز زمان زیادی از سخنان دکتر روحانی درباره منتقدان توافق ژنو و هیاهوی ایجاد شده پیرامون این سخنان نمی گذرد. رسانه های مختلف، حتی برخی رسانه هایی که اردوگاه حامیان دولت تدبیر و امید قلم می زنند، نیز به این سخنان رئیس جمهور حمله کرده و حسابی از خجالت وی درآمدند.
معمولا همین طور است، رسانه های ما عموما صدای مردم نیستند، صدای کسانی هستند که به بلندگوی آنها دسترسی دارند. قطعا آن سخن رئیس جمهور که گفت نقد کردن عملکرد دولت و مشخصا توافق نامه ژنو اشکالی ندارد، اما چرا بی سوادها این کار را بکنند و بهتر است اساتید و متخصصین عملکرد دولت را نقد کنند، خطاب به مردم نبوده است. اگر چه مخاطبان این سخن که رسانه های متعددی را نیز در اختیار دارند، توانستند واکنش هایی از مردم علیه این سخن رئیس جمهور بگیرند، اما عمده هجمه رسانه ای به این سخن رئیس جمهور از سوی کسانی بود که فارغ از قضاوت درباره سطح سواد ایشان، اما تحلیل های شان درباره مهمترین مصداق عملکرد دولت یازدهم در مدت سپری شده از عمر آن، یعنی آنچه به توافق نامه ژنو معروف شده است، عمدتا برآمده از جهت گیری های سیاسی و منبعث از تعلق ایشان به جریان فکری دیگری غیر از حامیان دولت بود.
روی این مقال البته با موافقان یا مخالفان برنامه عمل مورد توافق ایران و گروه 1+5 نیست. مخاطب اصلی این نوشته با رسانه ها و البته به تعبیر دقیق تر فعالان سیاسی است که امروز رسانه های فعال در کشورمان، تقریبا همه به اشاره سرانگشت ایشان عمل می کنند.
دکتر روحانی شنبه در هفتاد و ششمین اجلاس روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور سخنان بسیار مهمی درباره ضروریات پزشکی و نیاز جامعه امروز به پزشکان حکیم گفت که توجه رسانه های کشورمان به آن صرفا در حد پوشش خبری به این سخنرانی بود و هیچ کس توجهی به اهمیت آنچه از زبان شخص دوم مملکت درباره رعایت اخلاق در پزشکی بیان شد، نداشت.
دکتر روحانی در بخشی از سخنرانی خود از روسا و اساتید دانشگاه های پزشکی صراحتا خواهش می کند که در تربیت پزشک، آموزش حکمت به ایشان در رعایت کرامت بیماران را لحاظ کنند، اما در حالی که یک انتقاد رئیس جمهور از فعالان سیاسی هیاهوی فراوانی به راه می اندازد، خواهش او از جامعه بزرگ پزشکان برای توجه به حفظ کرامت بیماران، آن هم به عنوان مقدمه درمان که به زندگی و سلامت تک تک آحاد ملت مربوط می شد، هیچ واکنش و حساسیتی را در میان ایشان ایجاد نکرد.
رئیس جمهور در این سخنرانی خطاب به جامعه اساتید پزشکی می گوید: ... شما کار سنگین‌تری بر دوش دارید. شما نمی‌خواهید [صرفا] یک پزشک را تربیت کنید؛ پزشکی که بیماری را تشخیص دهد و راه علاج او را هم بداند و ارائه کند. ما پزشکی می‌خواهیم که یک قدم بالاتر باشد و مردم هم همین‌ انتظار را دارند. مردم وقتی به پزشک مراجعه می‌کنند برای آن نیست که فقط آن بیماری خاص را درمان کند. اول از پزشک روحیه می‌خواهند. نحوه برخورد پزشک با مردم، بسیار مهم است. فردی که بیمار می‌‌شود، دغدغه‌های خاص خودش را دارد؛ اولین دغدغه‌اش این است که بیماری‌اش تا چه حد و تا کجاست؟ درمان می‌‌شود؟ آیا به سادگی درمان می‌شود و چه قدر طول می‌کشد و چه مقدار مخارج دارد و بعد هم دغدغه‌های دیگر دارد؛ دغدغه برای خانواده‌اش یا اگر بیمار فرزند است، برای پدر و مادرش و اگر پدر و مادر هست برای فرزندانش.
اولین قدم پزشک این است که باید از لحاظ روحی و روانی، دغدغه‌های بیمار را کاهش بدهد. خیلی مهم است که چگونه با مردم برخورد کنیم و با چه چهره‌ای با مردم برخورد کنیم. با روی گشاده، نمی‌گویم با ادب و احترام، چون همه پزشکان ما مؤدب هستند اما هر مقدار کرامت به بیمار بیشتر شود و هر قدر شما در برابر بیمار متواضع‌تر باشید، بدانید که به درمان کمک کرده‌اید.
درمان از همین جا شروع می‌شود؛ درمان از نسخه شروع نمی‌شود. درمان از برخورد شما آغاز می‌شود.
دکتر روحانی تصریح می کند: من از شما خواهش می‌کنم، شما بزرگان و فرهیختگان این کشور هستید و می‌خواهید افرادی را تربیت کنید که سلامت جامعه ما را تضمین کنند. دلم می‌خواهد به شما بگویم به جای پزشک، حکیم تربیت کنیم. همانی که در قدیم می‌گفتند حکیم. ما علاوه بر تشخیص و درمان حکمت می‌خواهیم. حکیم بودن بسیار مهم و برخورد با مردم و کرامت با آنها بسیار مهم است. اخلاق پزشکی از همین‌جا آغاز می‌شود.
توجه می کنید!؟
رئیس جمهور انگشت روی یک درد بزرگ گذاشته است. درمان مردم امروز به یک تجارت بزرگ میان برخی پزشکان تبدیل شده که با سلامت آنان برای خود کاسبی پر درآمدی راه انداخته اند، اما ... .
اما برای فعالان سیاسی و بلندگوهای ایشان که نام رسانه بر خود نهاده اند، مسائل و مشکلات مردم نیست که اهمیت دارد. سخنان مقامات و از جمله رئیس جمهور برای این رسانه ها و اربابان ایشان وقتی مهم است که بشود از کنار آنها برای حزب و گروه و جریان سیاسی شان عایدی کسب نمود والا منافع مردم که مسئله مهمی نیست.