تلاش اسرائیل برای آوردن موضوع موشکی به پای میز مذاکرات ایران و 1+5

اما پیشینۀ این موضوع نشان می دهد که دولت اوباما می داند که ایران این تقاضا را نمی پذیرد و این بحث از ضروریات توافق نهایی برای تضمین صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران نیست.

جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید روز چهارشنبه این تقاضای جدید آمریکا را در بیانیه ای تصریح کرد که ایرانیان "باید برای برخورد با مسائل مربوط به برنامه موشک های بالستیک خود موافقت کنند."

کارنی به قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل متحد که در سال2010 به تصویب رسیده، استناد می کند تا هرگونه فعالیت مربوط به موشک های بالستیک از جمله پرتاب موشک هایی که ظرفیت حمل سلاح های هسته ای داشته باشد را ممنوع کرده است. او می اقزاید:"و این بحثی است که در طرح اقدام مشترک به طور کامل توسط ایران پذیرفته شده است."

محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران نه تنها به صراحت این ادعای کارنی مبنی بر این که ایران بحث در مورد موشک های بالستیک را پذیرفته، ردکرده؛ بلکه هشدار داده تقاضای آمریکا مبنی بر بحث درباره برنامه موشکی ایران عبور از خط قرمز ایران است.

به گزارش خبرگزاری ایرنا در ایران او گفته: "هیچ چیز دیگری به جز فعالیت های هسته ای ایران درگفتگو با شش قدرت موسوم به 1+5، مطرح نخواهدشد و ما در این مورد قبل توافق کرده ایم."

مقاومت ظریف نشان می دهد که چنانچه دولت اوباما براین خواسته اصرار کند موضع ایالات متحده مذاکرات را به طور جدی به خطر می اندازد.

بر خلاف بیانیه کارنی، موضوع موشک های بالستیک، جزو مفاد پیمان موقتی که ماه نوامبر گذشته به امضارسیده نیست. طرح اقدام مشترک تنها به "موضوع قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد با این رویکرد که به نتیجه رضایت بخشی برسد و رضایت شورای امنیت سازمان ملل متحد را نسبت به این موضوع تامین کند، می پردازد" و تشکیل یک "کمیسیون مشترک" که "با آژانس بین المللی انرژی اتمیIAEA   همکاری کند و نگرانی های گذشته و حال این آژانس را در این ارتباط برطرف کند."

حتی مشخص نیست که آیا طرف امریکایی در مذاکرات پاییز گذشته، چنین موضعی اتخاذکرده و بحث در مورد برنامه موشکی ایران را از ضروریات رسیدن به توافق نهایی قرارداده است! اما در هر صورت این موضوع در طرح اقدام مشترک مصوب 24 نوامبر لحاظ نشده است.

اظهارات گذشته آمریکا درمورد مشکل قطعنامه های شورای امنیت نشان می دهد، دولت قبلاً هم اذعان کرده بود، هیچ توافقی برسرمذاکره پیرامون موشک های بالستیک صورت نگرفته و این که امریکا در اصل هیچ گاه قصدنداشته برای بحث در این مورد پافشاری کند.

"مقامات ارشددولتی" که ماه نوامبر گذشته درمورد طرح اقدام مشترک با روزنامه نگاران گفتگو کردند، به هیچ وجه اشاره ای به موضوع موشک های بالستیک نکرده بودند .آن ها تنها "ابعادنظامی" برنامه هسته ای ایران و "فعالیت های ایران در پارچین" را مد نظر داشتند.

سرچشمۀ این درخواست تازه برای مذاکرات بر سر برنامه موشکی ایران در اسرائیل نهفته است که هم به طور مستقیم و هم از طریق اعضای کمیتۀ روابط خارجی سنا به دستور کار آیپک متهد است.

روزنامۀ هاآرتص روز پنجشنبه به نقل از یک مقام ارشد اسرائیلی که نامش ذکرنشده، گزارش داده که یووال اشتینتز، وزیر امور استراتژیک اسرائیل، قبل از آغاز مذاکرات فوریه با وندی شرمن و مقامات ارشد وزارت امور خارجه فرانسه و بریتانیا ملاقات و تاکید کرده بود، برنامه موشکی ایران "باید در دستور کار" برای مذاکره و رسیدن به توافق نهایی گنجانده شود.

با این حال، اوایل ماه دسامبر، اسرائیل به نحوی مستقیم تر تلاش کرد تا با اعمال فشار، دولت امریکا را وادار به طرح این خواسته کند و پیش نویس لایحه ای را تدوین کرد که به صراحت بر ضرورت تحریم های جدید تاکید می می کرد، مگر آن که رئيس جمهور گواهی دهد که «ایران آزمایش موشک های بالستیک با برد بیش از 500 کیلومتر خود را کامل نکرده است.»

از آنجا که ایران مدت ها پیش، موشک های خود را آشکارا و فراتر از این محدودیت ها آزمایش می کرد، اوباما به هیچ وجه نمی توانست چنین چیزی را گواهی دهد.

هرچند این لایحه دستکم به طور موقت، در مجلس سنا متوقف شد و تعداد قابل ملاحظه ای از اعضای حزب دموکرات از حمایت آن خودداری کردند، اما جمهوری خواهان این کمیته همچنان به حملات خود بر مواضع مذاکراتی دولت ادامه دادند و به طور خاص بر تحمل موشک های ایران توسط دولت انگشت گذاشتند.

در جلسه 4فوریه کمیته روابط خارجی سنا، سناتور رابرت کورکر، جمهوریخواه عالی رتبۀ این کمیته، به وندی شرمن، معاون امور خارجه و مذاکره کننده ارشد آمریکا در مذاکرات هسته ای با ایران به شدت پرخاش کرد.

کورکر پس از نمایش تصویر بسیار تحریف شده ای از آمادگی ایران برای ساخت سلاح هسته ای، پرسید "چرا در این توافق به مکانیسم های تحویل و نظامی کردن سلاح های هسته ای نپرداختید؟ چرا از ابتدا این موضوع، به کلی کنارگذاشته شد؟ "

اما شرمن به جای اصلاح ویژگی های به شدت تحریف شدۀ کورکر، فوراً به او اطمینان داد که دولت دقیقاً همان کاری را خواهدکرد که او می خواهد.

شرمن اعتراف کرد که توافقنامه نوامبر که طی ماه های آینده اجرایی می شود "تمامی بخش تولید موشکی بالستیک ایران را که می تواند به نوعی با سلاح هسته ای مرتبط باشد، تعطیل نکرده است." سپس افزود: "اما این امر در واقع موضوعی است که باید در تدوین مفاد توافق جامع بدان پرداخته شود."

شرمن همچنین در جایی گفت اگر مذاکرات در مورد برنامه هسته ای موفق پیش برود، در واقع نیازی به اعمال ممنوعیت موشکی برای ایران نیست. نداشتن سلاح هسته ای"به گفتۀ او " سیستم های تحویل را تقریباً - و نه کاملاً- غیرمرتبط می سازد."

این اعتراف، هدف کاملاً سیاسی استقبال آشکار دولت امریکا از خواستۀ اسرائیل را مبنی بر اینکه ایران باید موضوع محدودکردن موشک های بالستیک را نیز پای میز مذاکره هسته ای حل و فصل کند، تایید می کند.

دولت اوباما ممکن است با طرح موضوع موشک های ایران به دنبال کسب اعتبار سیاسی باشد؛ چرا که می داند قادرنیست در میان گروه شش نفرۀ قدرت های مذاکره کننده با ایران، برسر این موضع مذاکراتی خود به اجماع نظر برسد.

سرگئی ریباکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه به وضوح نشان داد که مسکو از چنین خواسته ای حمایت نمی کند. وی در بیانیه ای روز پنجشنبه اعلام کرد که روسیه "معتقد است که توافق جامع باید تنها و منحصراً به موضوع بازسازی اعتماد نسبت به نیت صرفاً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران بپردازد. "

اگرچه ایالات متحده، مقامات اروپا و اسرائیل طی سال ها مدام تاکید کرده اند که موشک های بالستیکِ میان برد ایران تنها برای حمل کلاهک هسته ای طراحی شده، اما یوزی روبین، متخصص تراز اول اسرائیل در برنامه هسته ای ایران که کل برنامه دفاع موشکی اسرائیل را طی دهۀ1990 مدیریت کرده، استدلال می کند که این تجزیه و تحلیل متعارف اشتباه است.

روبین در مصاحبه ای با پروژه تندرو و ضد ایرانی کنترل تسلیحات هسته ای ویسکانسین، در سپتامبر 2009، گفت: "ایرانی چه برای اهداف عمومی و چه برای از بین بردن اهداف خاص، به موشک های متداول اعتقاد دارد... به یاد داشته باشید، آن ها عملاً نیروی هوایی خاصی برای انجام این کار در اختیار ندارند و قدرت حملۀ اصلی آن ها، توجه خود را بر موشک متمرکز نموده است."