سرقت آب‌های زیرزمینی در مرزها و بی‌توجهی مسئولان

به گزارش بولتن نیوز،  در حالی که قطره‌های آب برای امنیت غذایی کشور ضروری است، اما در مرزهای مشترک حجم زیادی از آبهای زیر زمینی توسط کشورهای دیگر به سرقت می‌رود.

ترکمنستان در مرز مشترک با ایران چاه‌های زیادی را با هدف به سرقت بردن آبهای زیرزمینی حفر کرده است، منابع آگاه خبر می‌دهند، ترکمنستان برای حفر این چاه‌ها از کشور دیگری هم کمک گرفته که با سرعت زیادی این کار انجام شود.

یک کارشناس ارشد کشاورزی به خبرنگار فارس گفت: در منطقه مرزی شیروان در خراسان شمالی شیب زمین به طرف ترکمنستان است و سالانه بیش از 30 میلیون متر مکعب آب زیرزمینی از دسترس خارج می‌شود، این در حالی است که کل آب استحصالی ایران در این منطقه 24 میلیون متر مکعب است.

کاظمی ادامه داد: ایران کشور کم‌آبی است و به این دلیل نباید اجازه دهد این آبها  به راحتی از مرزها خارج شود، حفر چاه در مرزها باید توسط ایران انجام شود و با پمپاژ و ذخیره‌سازی آب سطح کشت مزارع را افزایش دهد.

کاظمی گفت: کشور همسایه شمالی ایران یعنی ترکمنستان با داشتن 5 میلیون نفر جمعیت و رودخانه‌های فراوان، نیاز چندانی به آب ندارد با این حال تلاش خود را برای استحصال آب‌های مرزی و مشترک چند برابر کرده است، اما ایران به‌رغم نیاز شدید، همچنان به خروج این آبها بی توجه است.

مشاهدات خبرنگار فارس حاکی است، در مرز ایران و ترکمنستان، آن طرف مرز در ترکمنستان سرسبز و با رویشگاه‌های طبیعی فراوان است، اما این طرف مرز خشک و روستاهای متروک و کم جمعیت دارد که شاید دلیل آن مدیریت آب در آن کشور و بی‌توجهی در کشور ما باشد.

کشور می‌تواند با جلوگیری از هدررفت این آبها سرسبزی و تولید فراوان را در مرزها که اکنون وضعیت مناسبی ندارند به ارمغان آورد.

در خراسان رضوی روستاهای مرزی لطف‌آباد، پس قلعه، لایین، شمس‌خان، کلات نادری در حاشیه رود تجن وضعیت نامناسبی دارند.

*ضعف مدیریت در استفاده از آبهای مرزی

علاوه بر این در زمینه آبهای جاری مرزها هم وضع به همین منوال است، کشورهای بالا دست به نحو مناسبی از این آبها استفاده می‌کنند، اما ما در استفاده از این‌گونه آبها اقدام مناسبی نکرده‌ایم.

اخیراً کشور ترکیه با انحراف آب فرات باعث شده حق‌آبه کمتری به عراق و ایران برسد.

رود فرات از ارتفاعات کوههای ترکیه سرچشمه می‌گیرد و بعد از پیمودن مرزهای ایران و عراق به اروندرود و بعد به خلیج فارس می‌ریزد.

آبهای مرزی ایران و افغانستان هم بهره‌برداری مناسبی ندارد و بدون استفاده مطلوب به افغانستان می‌رود.

ایران سالانه 230 میلیمتر میانگین بارش دارد و این میزان حتی برای دیم‌کاری ‌نیز کافی نیست؛ عملکرد آب در بخش کشاورزی نیز بسیار پایین است و 90 درصد آب به دلیل نامناسب بودن ساختار‌ آبیاری به هدر می‌رود و روز به روز کشاورزان با محدودیت شدید مواجه هستند.

یک کشاورز نمونه شیرازی به خبرنگار فارس گفت: سال گذشته 20 هکتار از سطح زمین‌های کشاورزی را کم کرده است.

این پنبه کار منطفه فسا گفت: سالانه 200 هکتار زمین می‌کارد اما سال گذشته 20 هکتار از زمین کشاورزی خود را به دلیل کمبود و محدودیت آب نکاشته است.

به هر حال کم بودن بارش‌ها در کشور، نبود زیرساخت‌های آبیاری که 90 درصد آب را به هدر می‌دهد و نیز عدم مدیریت برای کنترل آبهای زیرزمینی و رواناب‌ها در مرزهای مشترک باعث فشار روزآفزون به کشاورزان شده است.

ادامه این وضعیت، تولید را تحت فشار قرار می‌دهد، امنیت غذایی را با خطر مواجه می‌کند و سفره مردم را کوچک‌تر خواهد کرد، مسئولان باید فکر کنند و چاره اندیشند.