چرا این روزها برخی علاقمند به استعفای زنگنه شده اند

گروه انرژی، در هشت سال گذشته نزدیک به 700 میلیارد دلار پول نفت خرج شد. اما فازهای پارس جنوبی راه اندازی نشد و بیشتر آنها نیمه کاره مانده اند. در این رابطه قراردادهایی با عنوان قراردادهای 36 ماه بسته شد که بسیاری از شرکتهایی که درآن برنده شدند شرکتهایی مولو دثبت یک شبه بودند.

به گزارش بولتن نیوز، فروش نفت به دست افرادی مانند بابک زنجانی تحویل شد. او پولها را گرفت و با 2.7 میلیارد دلار هم اکنون در بازداشت است. پول را پس نمی دهد و با ان در خارج بانک تاسیس کرده است. بابک زنجانی در دولت دهم به تامین اجتماعی ورود کرد و سعی کرد بسیاری از شرکتهای این سازمان عریض و طویل را به تملک خود درآورد. پولی پرداخت نکرد اما با چک ضمانتی که از تامین اجتماعی گرفت به سراغ وزارت نفت رفت و سعی کرد با آن طلبهایش را تسویه کند!. 

در هشت سال گذشته قراردادهای زیادی با شرکتهای چینی و هندی و روسی بسته شد تا صنعت نفت ایران را از حالت فعلی در آورد. اما اینها با تکیه بر قراردادهایی که محکم بسته نشده بود پول نفت ایران را در حسابهای خود نگه داشتند و از فاینانس هایی که به موجب آن قرار بود در صنایع ایران و به خصوص صنعت نفت کار انجام دهند خبری نشد.به طور نمونه لاریجانی مجبور شد برای تعیین تکلیف 22 میلیارد دلار پول ایران به چین سفر کند و از آنها قول گرفت تا مثل زمان دولتهای نهم و دهم عمل نکنند.

زنگنه بسیاری از قراردادهایی را که معطل مانده را لغو کرد و به چینی ها فشار آورد که اگر همینطور ادامه دهند آنها را از ایران اخراج می کند. اما شرکت ملی چین بد قولی کرده و احتمال اخراج آن از ایران دور از ذهن نیست. قبل از این هم زنگنه قرار داد فاز 11 پارس جنوبی را که در اختیار چینی ها بود لغو کرده است.

در هشت سال گذشته میادین مشترک ایران به خصوص در پارس جنوبی و توسط قطریها به تاراج رفت. در میادین مشترک شمال و غرب کشور همسایه هایمان تا توانستند بردند و خوردند اما در آن زمان خبری از فساد نبود.  گویا مسئولین رده بالای احمدی نژاد همه کسانی را که امروز درد وطن گرفته اند را طلسم کرده بودند.

ترکیه یک بار در سال 1388 بیش از 900 میلیون دلار بابت اختلاف گازی از ایران غرامت گرفت و امروز هم به دنبال آن است که 2 ملیارد دلار دیگر بگیرد. کسی نه صدایش را دراورد و نه کسی به دنبال علت گشت. در آن زمان امنیت ملی در خطر نبود. چون زنگنه نیامده بود که دست گروهی رانت خوار را از وزارت نفت و صنعت نفت ایران قطع کند.

موضوع خوراک گازی هم از موراد دیگری است که پرونده زنگنه را سیاه تر کرده و برای همین دوستداران او آرزو کرده اند که او استعفا دهد و پیشنهاد می کنند بهتر است وزارت نفت را به کسانی که بهتر بلدند آن را اداره کنند واگذار کنند. آخر کفگیر دیگر به ته دیگ خورده است و مواجب نمی رسد.

در دو سه سال آخر دولت دهم ظرفیت تولید ایران از نزدیک به 4.3 ملیون بشکه در روز به حدود 3 میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کرد. دود و هوای کثیف و آلاینده های بیشتر شهرهای کشور را در بر گرفت و منجر به اوج گرفتن سرطان در کشور شد. بسیاری از خانوارها به خاطر تعطیل شدن بیش از 70 درصد از واحدهای صنعتی و تولیدی کشور از کار بیکار شدند. نرخ بیکاری آنقدر بالا رفت که به قول مسئولین از هر سه خانواده یکی بدون نان آور و شغلی برای امرار معاش است. اما معلوم نیست که چرا در آن سالها کسی نپرسید که علت همه این بدبختیها چیست.

تورم, بی کاری، مشکلات تامین اجتماعی، گرانی مسکن، سرطان، قراردادهای معطل ماند، فسادی که در منطقه ازاد کیش رخ داد، بابک زنجانیها، فساد در گمرک، خودرو سازیهایی که خودرو های بدون استاندارد تولید می کنند و هنوز یارانه بگیرند، نرخ بالای طلاق و بی سرپرست شدن خانوارها در کشور، کاهش شدید رشد جمعیت، افرادی که بدون کنکور و سفارشی وارد فوق لیسانس شدند، افزایش شدید اعتیاد و هپاتیت و ایدز و هزاران مشکل ریز و درشت دیگر که نمی شود در اینجا مطرح کرد در همین هشت سال گذشته رخ داده است. اما کسی در آن زمان صدایش در نیامد. آخر همه چیز در چارچوب امنیت ملی قرار گرفته بود و البته مرکز آمار ایران هم برای مدتی یا از صحنه حذف شد یا اگر آماری منتشر کرد با اما و اگر های بسیار همراه بود.

در این شرایط نه مجلس می دانست که در اقتصاد چه خبر است و نه منتقدین. کسی هم به دنبال رفع مشکل نرفت. به این دلیل بود که وقتی احمدی نژاد می گفت تحریمها کاغذ پاره است همه برای او کف می زدند و هورا می کشیدند.

اما حالا دولت دولت تدبیر و امید آمده و آمارها یکی یکی از سطل زباله های مرکز آمار و از زبان این مدیر و آن مدیر بیرون می آید. برای همین است که برخی برای کم رنگ کردن آنچه در 8 سال گذشته بر اقتصاد ایران واقع شده به دنبال سوژه می گردند تا خبری اش کنند. در اینجا چه چیزی بهتر از کرسنت. در واقع این روزها به هر گوشه ای که نگاه می کنی منتقدان دولت یازدهم از صد کلمه ای که می گویند 99 تایش کرسنت است!. کرسنت برای منتقدین خیلی مهم شده است.

آخر زنگنه به جاهایی خطرناکی ورود کرده که نباید می کرد و حوصله برخی افراد متصل به رانت را سر آورده است و باید دیگر برود!.

آیا بجز کرسنت هیچ مسئله دیگری در کشور باقی نمانده است.

مثلا آقایانی که  کرسنت را هوار می کشند و نمی گذارند مراحل قانونی آن طی شود و دیگر برایشان نامه های شورای امنیت مهم نیست نظرشان راجع به درخواست غرامت دو میلیارد دلاری ترکیه از ایران به خاطر عدم شفافیت در قرارداد کرسنتی گاز با ترکیه چیست!. نظرشان راجع به قطع سوآپ نفت از شمال کشور که خسارتهای زیادی به کشور زد چیست؟ نظرشان راجع به 18 فاز پارس جنوبی که قرار بود در اخر دولت دهم فعال شود و هر روز تاخیر در این فازها 180 میلیون دلار به کشور خسارت وارد می کند چیست. نظرشان راجع به قرارداد خط لوله گاز ایران و پاکستان که تا کنون ایران چند میلیارد دلار برای آن سرمایه گذاری کرده ولی پاکستانیها به راحتی می گویند که فعلا پول ندارند و پا پس کشیده اند چیست. به راستی چرا در هشت سال گذشته چینی ها از تمام پیمانکارانی که در صنعت نفت عراق کار می کنند بهتر و سریعتر کار کرده اند ولی در ایران قراردادهایی دارند که بعد از شش سال تاخیر، زنگنه مجبور شد لغو قرادادشان کند چیس؟...

ما نمی گوییم که قرارداد کرسنت در زمان زنگنه بسته نشد. ولی می دانید که زنگنه در این میان مورد سوء استفاده از اطمینانش به برخی اطرافیان که در قرادادها بودند قرار گرفته است. خود او هم این موضوع را بیان کرده است. ولی زنگنه به شخصه فردی توانمند و قدرتمند و حرفه ای است که می تواند صنعت نفت ایران را از خاک بلند کند. زنگنه در موضوع کرسنت نه چیزی داده و نه چیزی گرفته است.

پرونده کرسنت در دست بررسی است و تمام مدارک هم برای دادگاه ارسال شده و شما هم واقفید. فقط ما نمی فهمیم که چرا به محض شروع ماجرای خوراکهای گازی و درخواست وزیر نفت برای قطع رانت موجود و افزایش قیمت خوراک و احتمال ورود شرکتهای بین المللی نفت به ایران و قطع دست برخی رانت خواران که کارها را هم درست انجام نمی دهند و مطرح شدن بررسی فسادهای گذشته در صنعت نفت و بررسی مجدد سلامت واگذاریهای شرکتهای نفتی در 8 سال گذشته برخی تصمیم گرفته اند که وزیر نفت را مورد حملات شبانه روزی خود قرار دهید و کشور را از وجود او بی بهره کنید.

آیا اینکه زنگنه می گوید دیگر اشخاص به دنبال فروش نفت نباشند و روحانی می گوید کمیته ای تشکیل شود تا وضعیت واگذاریهای صنعت نفت در سالهای گذشته بررسی شد و فساد باید در نفت برچیده شود حرفهایی نیست که برخی منتقدین امروز زنگنه را وادار کند تا حمایت خود را از زنگنه بیشتر کنید!.

در آخر اینکه برخی که ادعای واهی مبارزه با فساد را یدک می کشند باید توجه کنند که وقتیکه یک نماینده مجلس و یا یک مسئول با رسانه ها مصاحبه می کنند و از قول وزیر نفت ایران آقای بیژن زنگنه در یک دیدار محرمانه و خصوصی اعلام می کنند که ایشان به فساد در پرونده اعتقادی ندارد. این گفته ها می تواند مورد استفاده  محمدجعفر کرسنتی قرار بگیرد و وکلای محمدجعفر از قولی که از زبان وزیر نفت گفته شده  برای استفاده در دیوان حکمیتی که در لاهه تشکیل شده بهره ببرند.  

این افراد نباید گفته های مطرح شده در جلسه های محرمانه را بدون گرفتن اجازه از طرف مخاطب به صورت انتشار بدهند. تا جایی که می دانیم خود وزیر نفت تاکید کرده است که برخی افراد در پرونده کرسنت از حسن اعتماد او سوء استفاده کرده اند و فسادهایی رخ داده است. همین مطلب هم برای دادگاه کرسنت ارسال شده و مورد توجه قضات قرار گرفته است.

نباید کسانی که به خاطر عملکرد مثبت زنگنه در وزارت نفت ناراضی هستند با افکار عمومی مردم بازی کرده و منافع ملی کشور را بسخره گیرند.