روحانی به چه میزان از مشورت رقبای انتخاباتی اش استفاده کرده است؟

گروه سیاسی- سید مجتبی نعیمی: اگر به خاطر داشته باشید، زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، تقریباً همه‌ی کاندیداهای حاضر در میدان رقابت مستقیماً یا تلویحاً بیان کردند که درصورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، از تجربه، برنامه و مشورت سایر نامزدهای حاضر استفاده خواهندکرد.

به گزارش بولتن نیوز، حالا با گذشت حدود 6ماه از روی کارآمدن دولت یازدهم گذشته، این سوال جدی مطرح است که دولت جدید تا چه حد به این وعده‌ی داده شده متعهد بوده و عملاً آن را پیاده کرده است؟ گفتنی‌ست پیگیری این وعده در دولت دکتر روحانی که همراه با شعارهای تدبیر و عقلانیت و اعتدال است، جدی‌تر است.

اگر بخواهیم در خصوص زیربنای عقلی این رویکرد مختصراً توضیح دهیم باید بگوییم که به قول رهبر انقلاب، کار ریاست جمهوری، کاری بسیار بزرگ و با مسئولیت سنگین است. مسلماً موفقیت در این کار و به منزل مقصود رساندن این مسئولیت گران، مستلزم بهره‌گیری از همه‌ی ظرفیت‌های کشور است.

ازسوی دیگر، تا جایی که به خاطر داریم، یکی از بزرگترین انتقادهای به حقی که به دولت‌های نهم و دهم وارد بود، این بود که دایره‌ی بهره‌گیری ایشان از کل ظرفیت کشور، دائماً در حال تنگ‌تر شدن بود. تا جایی که در اواخر دولت دهم، حلقه‌ی یاران رئیس‌جمهور بسیار تنگ بود.

به آن دلیل عقلی و به خاطر این تجربه‌ نزدیک، در زمان انتخابات شاهدبودیم که بهره‌‌گیری از همه‌ی ظرفیت کشور تبدیل به یکی از خواسته‌های مردمی و متعاقباً مبدل به یکی از شعارهای انتخاباتی مشترک همه‌ی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری شد.

همچنین، وقتی دولت جدید با شعار تدبیر و اعتدال روی کار آمد، تلویحاً این امید را دل‌ها زنده کرد که تدبیر دولت، به معنای درک این واقعیت است که برای موفقیت در امر مملکت‌داری باید از مشورت سایرین بهره برد و اعتدال دولت، به این مراد است که دولت جدید توانایی دور هم نشاندن طیف‌های مختلف سیاسی را دارد.

اما وقتی به مجموعه عملکرد دولت یازدهم نگاه می‌کنیم، چه؟ آیا نشانی از تدبیر گردهمایی طیف‌های سیاسی و اعتدال تحمل‌کننده‌ی تلخ و شیرین ایشان دیده می‌شود؟ آیا چینش مدیران ارشد و میانی، سیاست‌های کوتاه و میان مدت اتخاذ شده و سیستم مشورت‌گیری دولت یازدهم متناسب با این شعار است؟

وقتی صحبت از چینش کابینه بود، هرچند از نظر سایر نامزدهای ریاست جمهوری بهره‌ی چندانی نشد اما به نظر رسید که دولت یازدهم در صدد است که از هر دو طیف عمده‌ی سیاسی کشور به منظور ساخت کابینه استفاده کند. هرچند در عمل این اتفاق بجز در چند وزراتخانه‌ی معدود رخ نداد، اما قضیه به همین‌جا ختم نشد.

متأسفانه روند تغییر مدیران میانی کشور و روی‌کار آمدن مدیران جدید نشان از این داشت که دولت یازدهم، حداقل در چینش کارگزارن دولتی میل چندانی به بهره‌برداری از سایر طیف‌های کشور که هرکدام از نامزدهای ریاست‌جمهوری مظهر یکی از آن طیف‌هاست، ندارد.

در امر برنامه‌ریزی و مشورت نیز تاکنون نشانه‌ی مشخصی درباره‌ی بهره‌گیری از سایر نامزدهای ریاست جمهوری و بالتبع، طیف‌های گسترده‌ی سیاسی کشور دیده نشده است؟ و همه‌ی این‌ها یعنی یکی از شعارهای مطرح شده در زمان انتخابات که مبتنی بر خواست مردم بود، فعلاً روی هواست.

باید به دولت‌مردان یادآور شد که اولاً بهره‌گیری از همه‌ی ظرفیت مملکت و شریک کردن گروه‌های مختلف در ساخت کشور، یکی از وعده های انتخاباتی شما بوده و به قول معروف، مرد است و قولش. ثانیاً بنابه دلیل عقلی و تجربه‌ای که در دولت پیشین اندوخته شد به شما توصیه می‌کنیم که این ارث نامناسب را از گذشتگان نبرده و خود را از تیم، تجربه، برنامه و مشورت سایر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و جناح‌‌های سیاسی کشور محروم نکنید. ایران اسلامی را باید همه با هم بسازیم. این کار بزرگ، به اتحاد بین همه‌ی طیف‌ها احتیاج دارد و چه خوب است که دولت یازدهم، برای پیوند ایشان پا پیش بگذارد. ان‌شاءالله