يادداشتي بر فيلم «مهمان داريم»
فردايي كه بهتر از امروز خواهد آمد ...
مهمان داريم، جديدترين ساخته محمدمهدي عسگرپور در حال و روز فعلي سينماي كشور، اثري خوب و شايسته تقدير است. فيلمي كه حداقل ظرفيت كانديدا شدن براي بهترين بازيگر نقش اول مرد و يا حتي بازيگرمكمل را داراست.
گروه فرهنگ و هنر، «مهمان داريم»، جديدترين ساخته محمدمهدي عسگرپور در حال و روز فعلی سينمای
كشور، اثری خوب و شايسته تقدير است. فيلمي كه حداقل ظرفيت كانديدا شدن براي
بهترين بازيگر نقش اول مرد و يا حتي بازيگرمكمل را داراست.
به گزارش بولتن نیوز، مهمان داريم روايتگر زندگي زن و شوهري سالخورده(با بازي پرويز پرستويي و آهو خردمند) است كه سه فرزندشان را تقديم انقلاب كرده اند و مي خواهند فرزند چهارمشان( با بازي بهروز شعيبي)، كه جانباز قطع نخاع و شيميايي است را از آسايشگاه به خانه بياورند. زندگي آنها درگير مسايل مختلفي است و از سوي ديگر قرار است مهمان بزرگي بيايد...
فيلم با اينكه ريتم كندي دارد اما دغدغه هاي زيادي را در همين زمان محدود و ريتم آهسته بيان مي كند. از اعتراضات اجتماعي گرفته تا نقد عملكرد بنياد شهيد و جانبازان، از مدرنيته و هجوم وحشيانه آن به سنت و باورهاي اصيل گرفته تا زن و مقام و منزلتش و سبك زندگي اسلامي و ايراني و ...
فيلم روايتگر زمان حال است. دوره اي كه با سختي ها، ناملايمات ، بي احترامي ها و پشت پا زدن ها به همه آنچه ارزش و مقدسند، مي گذرد. سكانسهايي كه تاريكند و بيننده را در خود فرو مي برند.
اما در روايت گذشته، زماني كه در رويا، سه فرزند شهيد خانواده به ميان آنها بر مي گردند، شكل روايت داستان و نورپردازي تحت تاثير حضور شهدا روشن تر مي شود. خانه كهنه و كلنگي كه با حضور سه فرزند شهيد خانواده ترميم می شود و برخوردهاي نادرست جانباز شيميايی به والدينش، درست و محترمانه می شود.
حالا كه همه اعضای خانواده دور هم جمع شده اند، كمك مي كنند تا خانه برای حضور مهمان بزرگوار، آماده شود. فيلم در قابی كليشه ای روايت می شود. خانه ای قديمی و سنتی، با حوض آب و ماهی قرمز و .... اما به هيچ وجه در كليشه ها نمی ماند و به دور از شعار زدگی با مخاطب ارتباط برقرار می كند.
اسامي انتخاب شده در فيلم همه متناسب انتخاب شده است. كمال، همرزم شهيد شده رضا( فرزند قطع نخاع خانواده) است كه مسولين بنياد به خاطر منافع خود، با تبليغات فراوان به او پست مديريتی داده اند، سپس او را تحمل نكرده و به گوشه آسايشگاه بازگردانده اند و او شهيد شده است. حالا رضا می خواهد به "كمال" برسد.
"حسين" و "عباس" دو فرزند شهيد خانواده اند. "حسين و عباس" دوقلو هستند و هيچوقت از هم جدا نمي شدند. شهيد سوم، دختر خانواده و پرستار بوده است. نامش "زينب"...
سكانس آخر فيلم، صحنه حضور مهمان است. اگر چه قاب دوربين امكان تشخيص هويت مهمان را از بيننده مي گيرد اما نحوه نورپردازي و حركت دوربين، اين پيام را در خود دارد كه مهمان هركه باشد (از امام زمان(عج) تا مقام معظم رهبري يا ...)، فردايي بهتر از امروز را نويد مي دهد ...
مهمان داريم، سوای ضعف های روايی و داستانی، فيلم خوبی است. فيلمي كه در انتها، حس خوبي را در انسان برمی انگيزد.
به گزارش بولتن نیوز، مهمان داريم روايتگر زندگي زن و شوهري سالخورده(با بازي پرويز پرستويي و آهو خردمند) است كه سه فرزندشان را تقديم انقلاب كرده اند و مي خواهند فرزند چهارمشان( با بازي بهروز شعيبي)، كه جانباز قطع نخاع و شيميايي است را از آسايشگاه به خانه بياورند. زندگي آنها درگير مسايل مختلفي است و از سوي ديگر قرار است مهمان بزرگي بيايد...
فيلم با اينكه ريتم كندي دارد اما دغدغه هاي زيادي را در همين زمان محدود و ريتم آهسته بيان مي كند. از اعتراضات اجتماعي گرفته تا نقد عملكرد بنياد شهيد و جانبازان، از مدرنيته و هجوم وحشيانه آن به سنت و باورهاي اصيل گرفته تا زن و مقام و منزلتش و سبك زندگي اسلامي و ايراني و ...
فيلم روايتگر زمان حال است. دوره اي كه با سختي ها، ناملايمات ، بي احترامي ها و پشت پا زدن ها به همه آنچه ارزش و مقدسند، مي گذرد. سكانسهايي كه تاريكند و بيننده را در خود فرو مي برند.
اما در روايت گذشته، زماني كه در رويا، سه فرزند شهيد خانواده به ميان آنها بر مي گردند، شكل روايت داستان و نورپردازي تحت تاثير حضور شهدا روشن تر مي شود. خانه كهنه و كلنگي كه با حضور سه فرزند شهيد خانواده ترميم می شود و برخوردهاي نادرست جانباز شيميايی به والدينش، درست و محترمانه می شود.
حالا كه همه اعضای خانواده دور هم جمع شده اند، كمك مي كنند تا خانه برای حضور مهمان بزرگوار، آماده شود. فيلم در قابی كليشه ای روايت می شود. خانه ای قديمی و سنتی، با حوض آب و ماهی قرمز و .... اما به هيچ وجه در كليشه ها نمی ماند و به دور از شعار زدگی با مخاطب ارتباط برقرار می كند.
اسامي انتخاب شده در فيلم همه متناسب انتخاب شده است. كمال، همرزم شهيد شده رضا( فرزند قطع نخاع خانواده) است كه مسولين بنياد به خاطر منافع خود، با تبليغات فراوان به او پست مديريتی داده اند، سپس او را تحمل نكرده و به گوشه آسايشگاه بازگردانده اند و او شهيد شده است. حالا رضا می خواهد به "كمال" برسد.
"حسين" و "عباس" دو فرزند شهيد خانواده اند. "حسين و عباس" دوقلو هستند و هيچوقت از هم جدا نمي شدند. شهيد سوم، دختر خانواده و پرستار بوده است. نامش "زينب"...
سكانس آخر فيلم، صحنه حضور مهمان است. اگر چه قاب دوربين امكان تشخيص هويت مهمان را از بيننده مي گيرد اما نحوه نورپردازي و حركت دوربين، اين پيام را در خود دارد كه مهمان هركه باشد (از امام زمان(عج) تا مقام معظم رهبري يا ...)، فردايي بهتر از امروز را نويد مي دهد ...
مهمان داريم، سوای ضعف های روايی و داستانی، فيلم خوبی است. فيلمي كه در انتها، حس خوبي را در انسان برمی انگيزد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
