گروه سیاسی، مصاحبه تلویزیونی حسن روحانی شامگاه چهارشنبه با تاخیر از شبکه یک پخش شد. این درحالی است که پیشتر قراربود این مصاحبه پس از اخبار۲۱ از شبکه یک پخش شود اما به جای آن شبکه یک سرودهای انقلابی و سریال پخش میکرد. همزمان ایرنا درخبری اعلام کرد عزتالله ضرغامی مانع پخش زنده گفتوگوی زنده تلویزیونی شده در حالی که عوامل و مجریها تعیین شده بود و درهمین حال خبرگزاری فارس نیز درخبری نوشت حسن روحانی در چینش مجریها با صداوسیما اختلاف داشته و خواستار حضور سونیا پوریامین نیز در این برنامه بوده که با مخالفت روبرو میشود.
به گزارش بولتن نیوز، حسن روحانی هم در ابتدا و هم در انتهای مصاحبه به این تاخیر اشاره کرد و در پایان گفتوگوی خود گفت، نمی خواهد دلایل این تاخیر را بازکند اما پس از بروز این تاخیر، عزتالله ضرغامی، در نامهای به شورای نظارت بر سازمان و صداوسیما خواستار تعیین تکلیف درمورد نحوۀ انتخاب مجریهای مصاحبه با روسای سه قوه شد.
ازطرف دیگر نکتۀ بسیارمهمی که کمتر به آن اشاره شده، ازمقایسۀ برخوردرئیس جمهور با این مصاحبه و انواع و اقسام گفت وگوهای ایشان با رسانه های خارجی از سی.ان.ان و ان.بی.سی و گفت و گوهای خبری استودیویی اجلاس"داووس" گرفته تا نوشتن مقاله در «واشنگتن پست» و تکذیب مقاله نویسی ایشان در «
زوددویچه تسایتونگ» آلمان، روشن می شود.
با دقت در این مقایسه، درمی یابیم که این رفتارغیرحرفه ای جناب رئیس جمهور دربرخورد با رسانۀ ملّی که ایشان در جایی آن را "رسانۀ میلی" خوانده بود، به واقع صرفاً مربوط به این رسانه می شود و وقتی صحبت از خارجی ها به میان می آید، دیگر نه این که چه کسی برای مصاحبه روبروی ایشان بنشیند مهم است و نه ساعت پخش و نه نوع سوالات.
همۀ این ها در شرایطی است که رئیس جمهور عزیزمان، در شعارها و مناظره های انتخاباتی اش، بسیار بر روی مسالۀ "آزادی بیان" تاکید می کردند و موکداً گفته اند و می گویند"برخورد امنیتی با مقولۀ فرهنگ، بزرگ ترین اشتباه امنیتی است." اما درعمل علاوه بر بروز چنین مشکلات غیرحرفه ای و بچگانه ای، به وعده های دیگری که به خبرنگاران و روزنامه نویس ها داده بود، عمل نکرده اند. هنوز هم انجمن صنفی روزنامه نگاران از پلمپ خارج نشده و از آن بدتر ایشان حتی حاضر نیستند با خبرنگاران رسانۀ ملّی که بنابه ضروت با محافظه کارانه ترین رویکرد و موضع خبری به مسائل ورود می کنند، بدون دنگ و فنگ گفت و گو کنند.
برای روشن تر شدن موضوع بدنیست نگاهی بیاندازیم به یادداشتی که به قلم حبیب الله معظمی که در روزنامۀ "جمهوری اسلامی"، از مطبوعات حامی دولت، به طبع رسید. حبیب الله معظمی یادداشتی تحت عنوان "تاخیر و تحریم" در روزنامه جمهوریث اسلامی می نویسد:
"این روزها، روزهای صداوسیماست؛ در تاخیراندازی گفتگوی زنده تلویزیونی رئیس جمهوری اسلامی قدرت نمایی می کند و از جانب دیگر قدرتی همچون آمریکا تحریم های پخش ماهواره ای این سازمان را لغو می کند تا امکان دریافت برنامه هایش در سراسر گیتی بازگردد.
چهارشنبه شب گذشته بنابر اعلام از قبل، قرار بود گفتگوی تلویزیونی زنده صداوسیما با رئیس جمهوری اسلامی در زمان مشخصی پخش شود اما دور از انتظار با بیش از یک ساعت تاخیر و درحالی که بخشی از مخاطبان را از دست داده بود، پخش شد.علت این تاخیر عدم تمکین صداوسیما به خواست مصاحبه شونده در تعیین مصاحبه کننده، بود.
نزد مبانی و قواعد علمی و حرفه ای کار رسانه به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و نقض اصول کاریست که مصاحبه شونده مصاحبه کننده را تعیین کند با این حال درمورد گفتگوهای تلویزیونی صداوسیما با رئیس جمهوری اسلامی در هر دوره ای، نوعی توافق و تعامل میان طرفین برای تعیین مصاحبه کننده وجود داشته است.
سهمی از سبد رای دکتر روحانی در انتخابات امسال متاثر از تقابل و انتقاد ایشان از عملکرد صداوسیما و عدم بیطرفی آن بخصوص در چهارسال اخیر، شکل گرفت که در گفتگوها و مناظره های ایشان تجلی یافت و با اقبال رای دهندگان مواجه شد. برخورداری وی از توان سخنوری و خطابه و حضور ذهن، به او در این میان نیز کمک بسیار رساند.
حال هنگامی که چنین فردی ردای ریاست جمهوری برتن می کند و از نامزد (بعضاً تحت نابرابری بیانی) به رئیس جمهوری تبدیل می شودو بدیهی است از قدرت بیشتری برخوردار می شود، چه نیازی به تعیین مصاحبه کننده دارد تا رئیس سازمان صداوسیما را در این موضع حق به جانب قرارمی دهد که برمبنای کار حرفه ای تعیین مصاحبه کننده با خود رسانه است. دکتر روحانی شخصا نشان داده است که در برابر مصاحبه کننده ناشناخته و نامعین،حتی از جنس صداوسیمایی به خوبی می تواند موفق و پاسخگو باشد.
نزد افراد کارشناس رسانه و ارتباطات و بی طرف، دکتر روحانی در این مورد و برخلاف مبارزات انتخاباتی، در موضع تدافعی و رئیس صداوسیما در موضع تهاجمی قرارگرفته است (در حالی که بخاطر نقش در بخشی از قهرها و دلخوری ها و رویگردانی های بعد از انتخابات سال 88 در موضع تدافعی بود) و این جابجایی مواضع متاسفانه از بی تدبیری و نابلدی تیم رسانه ای رئیس جمهوری از مشورت دهندگان تا دست درکاران، حاصل شد.چرا که با شرح و ویژگی هایی که شرح داده شد ایشان را به مهندسی و تعیین گری مصاحبه از پیش، نیازی نبود و به راحتی می توانست حتی اگر مصاحبه کننده صداوسیما با هدف و چالشی(که بعید بود) وارد کار می شد، از پس کاربرآید.
تیم رسانه ای رئیس جمهوری با وصفی که آمد علی القاعده بایستی از دانش وحرفه مندی و تجربه ارزشمند برخوردار بوده که لازم باشد به شخص رئیس جمهور سربزنگاه مثل همین مورد مشاوره و خدمت رسانی درستی بکند نه اینکه با مشورت ها و تصمیم های ناشیانه ایشان را درشرایط نامناسب قرار دهد.مسوولان و مشاوران رسانه ای ایشان بایستی پاسخگو باشند چرا که یا رئیس جمهور خواستار تعیین مصاحبه کننده بوده یا آنها.اگر رئیس جمهور خواسته که وظیفه آنهاست برخاسته ازمبانی معرفتی و حرفه ای و منطق رسانه، ایشان را مجاب کنند تا موضوع حتی اجازه نیابد به طرح درخواست و کش و قوس چانه زنی و تاخیر بیش از یکساعته گفتگو بکشد.اگر خواست آنها بوده که در موردشان(که اولین بارشان نیست) تجدید نظر اساسی و بی درنگ لازم است.
رویکرد دولت یازدهم متاثر از رای رای دهندگان به سازمان تحریم تکان سنگینی وارد ساخته که تحلیل گفتار و رفتار دولت ایالات متحده در روزهای جاری نشان می دهد این تکان و لرزش بیش از مکتوبات توافق ژنو و غیرقابل پیش بینی بوده است.ابعاد ثمرات این موضوع و برنامه های دولت روحانی دیروز همین صداوسیمای جمهوری اسلامی مورد اشاره را هم منتفع ساخت که وزارت امورخارجه آمریکا اعلام کرد تحریم پخش ماهواره ای برنامه های این رسانه لغو شده است.از آنجا که چنین تصمیمی یک جانبه بوده و آمریکا راساً به آن اقدام کرده بنابراین نمی توان آن را به طرح دعوی حقوقی احتمالی صداوسیما در محاکم بین المللی مربوط دانست. معمولاً کشورهای اتحادیه اروپا در برابر احکام چنین محاکمی تسلیم می شوند نه آمریکا که در این مورد آمریکا راساً اقدام به لغو تحریم ارتباطاتی (صداوسیما) ایران کرده که البته قطعا بر اروپا هم اثر مثبت خود را خواهد گذاشت.
رهبران انقلاب و نظام به مناسبت هایی بارها صداوسیما را حامل پیام انقلاب و فرهنگ ومعنویت آن دانسته اند. اگرچنین باشد اینک براثر لغو تحریم این سازمان این پیام باردیگر به اقصی نقاط جهان می رسدبنابراین دستاورد برنامه اقدام مشترک (توافق ژنو)تنها مادی و دلار حاصل از فروش نفت که روز پنجشنبه یکی از شخصیت های هوادار دولت های نهم و دهم در قم، آن را خفیف و "رفاه خیالی" دانست، نیست و ابعاد فرهنگی و غیر اقتصادی آن هم آشکار می شود. "