چرا نيويورك؟
مذاکرات هستهاي جمهوري اسلامي ايران از آغاز تاکنون در چندين کشور برگزار شده است...
گروه سیاسی - مذاکرات هستهاي جمهوري اسلامي ايران از آغاز تاکنون در چندين کشور برگزار شده است. به گزارش بولتن نیوز ،هر يک از کشورهاي ميزبان با تلاش و ديپلماسي خود سعي کردند تا گفتوگوهاي هستهاي ايران و ۱+۵ در کشورهايشان برگزار شود. آنها اين اتفاق را يک ديپلماسي فعال براي دستگاه سياست خارجي خود ميدانستند به همين خاطر سعي داشتند تا کشورشان به اين خاطر مطرح شود و بر سر زبانها بيفتد. ترکيه، عراق، قزاقستان، روسيه از جمله کشورهايي بودند که گفتوگوهاي ايران و ۱+۵ را ميزباني کردهاند. پيش از آن هم اسپانيا در زمان خاوير سولانا ميزبان بود اما چند دوره است که اجلاس در ژنو برگزار ميشود. اما اکنون در محافل خبري، رسمي و غيررسمي برگزاري دور تازه گفتوگوهاي ايران و ۱+۵ در نيويورک بر سر زبانهاست. خبرگزاري «رويترز» در خبري که در همين زمينه منتشر کرده، مدعي شده است که «مذاکرات هستهاي ايران و ۱+۵ براي رسيدن به راهکار جامع احتمالا بعد از ۲۹ بهمن در نيويورک برگزار ميشود.» رويترز که يک خبرگزاري انگليسي است، در انتشار اين گونه اخبار و گزارشهايي که در پس آن، جريانسازي و شيطنتهاي رسانهاي و سياسي نهفته است، يد طولايي دارد. از خروجي اين خبرگزاري بارها دهها خبر با همين سياست بيرون آمده است، معمولا اين اخبار از زبان يک ديپلمات ارشد يا يک مقام آگاه که نخواست نامش فاش شود منتشر شده است. اينگونه اخبار و گزارشها علاوه بر اين که تلاش دارد، اعتبار رسانهاي خود را از اين طريق بالا ببرد، باعث ميشود تا واکنشهاي گوناگوني از سوي دو طرف صورت گيرد. واکنشهاي مثبت و منفي که ميتواند حتي در روند شکلگيري آن موضوع تاثير بگذارد و باعث اختلافاتي هم شود. اکنون که موضوع برگزاري گفتوگوهاي ايران و ۱+۵ در نيويورک مطرح شده است، هدف از اين جريانسازي چيست؟ دليل اين که نشست بعدي ايران و ۱+۵ در خاک آمريکا برگزار شود چه ميتواند باشد؟ با توجه به اين که، دستور کار بعدي مذاکرات ايران و ۱+۵، رسيدن به يک توافق درباره گام نهايي خواهد بود، آيا کشور برگزارکننده مذاکرات هستهاي اهميت دارد يا مهم نيست؟ اهميت آن در اين است که، آمريکا خود را مستقيم و رو در رو با ايران ميداند و کشورهاي غربي عضو ۱+۵، خود را مطيع و فرمانبردار واشنگتن. در سخنان مقامات آمريکايي هم اگر دقت شود، تکيه آنها بيشتر بر اين نکته است که ما (آمريکا) توانستيم، فعاليتهاي هستهاي جمهوري اسلامي ايران را که البته صلحآميز است، مهار کنيم و اکنون درپي آن هستند تا تاثير بيشتر و عميقتر خود را به عنوان يک کشور ابرقدرت در موضوع هستهاي ايران بيشتر کنند. اين روش باعث خواهد شد روياي پيروزي براي آمريکاييها در افکار عمومي بيشتر جلوه کند و کاخ سفيد به عنوان محور اصلي و تنها کشور تاثيرگذار و تصميمگير در روند مذاکرات هستهاي ايران و ۱+۵ مطرح شود.واکنشهايي که به پيشنهاد برگزاري دور بعدي مذاکرات در نيويورک صورت گرفته است، از سوي مقامات کشورمان نشان دهنده آن است که آنها نيز متوجه شدهاند که آمريکا با انتشار چنين اخباري از سوي يک خبرگزاري انگليسي در پي چه هدفي است. به همين خاطر براي خنثي کردن آن اعلام کردهاند که البته هنوز درباره برگزاري دور بعدي مذاکرات که در چه کشوري برگزار شود، به جمعبندي نرسيدهايم اگر قرار بر نيويورک باشد، بايد در مقر سازمان ملل برگزار شود. در مقابل مقامات آمريکايي تاييد کردهاند که اين دور از مذاکرات اواسط فوريه در نيويورک برگزار خواهد شد. «جنساکي» سخنگوي وزارت خارجه آمريکا به نقل از ظريف و اشتون گفته است؛ آنها درباره ميزباني نيويورک به توافق رسيدهاند. جمهوري اسلامي ايران اگر اين پيشنهاد را بپذيرد، تن به خواسته آمريکاييها داده است. مذاکرات هستهاي که اکنون وارد فاز تازه بر اي رسيدن به نتيجه نهايي شده است، نتيجه آن به نام آمريکا ثبت خواهد شد و آنها براي خود بهترين تبليغات سياسي را انجام خواهند داد. در اين مرحله، يک کشور بيطرف بهترين گزينهاي است که ميتوان تصور کرد. کاخ سفيد در پي آن است تا، توافق هستهاي را يک پيروزي براي خود بداند و تلاش دارد تا آن را در خاک خود به ثبت برساند. براي جلوگيري از رسيدن به اين هدف، نيويورک هر چند مقر سازمان ملل، مکان مناسبي براي مذاکرات هستهاي ايران و ۱+۵ نخواهد بود.در دستور کار آمريکاييها، يک پروسه ۲۰ ساله براي حل و فصل موضوع هستهاي ايران در نظر گرفته شده است که يک زمان بسيار طولاني و غيرمنطقي است.در اين پروسه مذاكره كنندگان ايران چند بار بايد به آمريكا بروند؟ رئيس جمهور کشورمان بارها تاکيد کرده است که «چنانچه اراده جدي در طرف مقابل وجود داشته باشد، اين آمادگي براي رسيدن به توافق نهايي و حل و فصل جامع در کوتاه مدت وجود دارد.» پيروزي در نيويورک را بايد به شکست در نيويورک تبديل کرد. مواضع دولت به ويژه رئيسجمهور و وزير امور خارجه در چند روز گذشته درباره گفتوگوهاي هستهاي ايران و ۱+۵، نشان ميدهد که آنها نيز پس از لفاظيهاي مقامات آمريکايي، بر سياستهاي انقلابي و اصولي خود بيشتر تاکيد دارند. به نظر ميرسد نرمشهايي که پيش از اين در جريان مذاکرات صورت گرفته بود، باعث زيادهگويي و زيادهخواهيهاي غرب به ويژه آمريکاييها شد و اکنون همانهايي که تصورشان اين بود که کوتاه آمدن باعث حل موضوع هستهاي ميشود، پيبردهاند که آمريکاييها همچنان قابل اعتماد و اطمينان نيستند. در هر صورت مذاکرات هستهاي، با اجراي توافق اوليه وارد مرحله حساسي شده است. اين مرحله نيازمند انسجام داخلي به ويژه در ميان رسانهها و تحليلگران است.