اتفاق بزرگ

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایرنا، در آن مطلب آمده است : رییس جمهوری در همایش اخیر استانداران سراسر کشور مطالب مهمی را درباره مسایل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی کشور ارایه و رویکردهای اساسی در سیاست داخلی را مطرح کردند.

در بین این مطالب سیاستی بسیار اساسی و مؤثر سیاست برد ـ برد در مسایل داخلی است.

ایشان در بخشی از بیانات خود، استانداران را به حل مشکلات عمومی در چارچوب مشی برد ـ برد توصیه کردند.

به طوری که هیچ گروهی احساس باخت نکند و تأکید کردند که سیاست های برد ـ باخت نمی تواند وضع پایداری را در روابط تضمین کند و به هم خواهد خورد و تلویحاً این پیام را داشتند؛ حال که ما که در روابط خارجی سیاست «برد ـ برد» را مطرح می کنیم، چرا آن را در سیاست داخلی به کار نگیریم؟

به نظر می رسد تاکنون این رویکرد تا این حد برجسته در مسایل داخلی، از طرف سیاستمداران و مدیران ارشد کشور مطرح نشده است و شاید اولین بار باشد که در این حد وارد گفتمان رسمی و اداری کشور می شود و این اتفاق مبارکی است که می تواند راهگشای حل بسیاری از چالش های پیشرفت کشور باشد.

این رویکرد می تواند:

ـ تقابل و اختلاف را در میان گروه های سیاسی را کاهش دهد.

ـ اختلاف بین مردمی را کم و به کشور در رهایی از حدود هفت میلیون پرونده قضائی کمک کند.

ـ ارتباط صنعت و دانشگاه را تسهیل کند.

ـ کار تیمی و گروهی را روان و تولید هم افزایی کند.

ـ تحزب را شکل دهد و جامعه ایرانی از پراکندگی آرا که در 230 حزب و گروه سیاسی متجلی است، رها کند.

ـ اعتماد بین مردمی و بین دولت و ملت را افزایش دهد.

ـ زمینه لازم را برای پیشرفت کشور فراهم آورد.

اثرات معجزه گونه ای که برای رویکرد «برد ـ برد» بر شمردیم، ناشی از این حقیقت است که تمامی اختلافات و در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی به نوعی به حاکمیت رویکرد برد ـ باخت (تقابل منافع) در کشور مربوط می شود که اگر با رویکرد «برد ـ برد» جایگزین شود، دیگر زمینه ای برای اختلافات و تقابل های ویرانگر باقی نمی ماند و به این ترتیب همراهی و همسویی می تواند ظهور و بروز داشته باشد که لازمه هر نوع موفقیتی است، که فرموده اند: «یدالله مع الجماعه».

بدیهی است که این همه برکات صرفاً با توصیه آقای رییس جمهوری در جمع استانداران به دست نخواهد آمد و در واقع لازم است همه مدیران و کارکنان دولت در سراسر کشور و بخش خصوصی و مردم و به طور کلی ایرانیان چنین رویکردی داشته باشند تا آن نتایج نیکو به ثمر نشیند و این در حالی است که شواهد زیادی وجود دارد آلودگی ما به رویکرد «برد ـ باخت» نسبتاً بالاست.

از طرفی رویکرد «برد ـ برد» از اندیشه ای اصیل برمی خیزد که به نظر نویسنده، آن اندیشه این است که به هم پیوستگی منافع آدمیان، مثل به هم پیوستگی خود آدمیان (اجتماع انسانی) یک قاعده و قانون آفرینشی و سنت الله است و اساساً هیچ کسی یارای جدایی منافع خود از دیگران را ندارد، همچنان که نمی تواند جدا از مردم زندگی کند.

ناگفته پیداست که ایجاد چنین باوری در اجتماعی که قرن ها به نوعی با تفکر تقابل منافع (برد ـ باخت) خو کرده است، یک انقلاب فرهنگی تمام عیار است که بدون یک برنامه ریزی جامع و با مشارکت تمامی اهل فرهنگ امکانپذیر نخواهد بود.

این کار هرچند کاری است سخت و بزرگ، اما یگانه راه حل اساسی برای برون رفت از مشکلات و نیل به اهداف بلند است.

این کاری است که کشورهای ضعیف تر از ما آن را انجام داده اند و امروزه شهرت و آوازه ای در جهان به هم زده اند.

یگانه نقطه قوت آنها این بوده که نقطه آسیب را به خوبی تشخیص دادند و درمان جواب داد؛ مسأله ای که نقطه ضعف ما بوده است.

ما 200 سال است که مشغول درمانیم، اما از درمان کامل خبری نیست، چرا که در تشخیص آسیب مشکلاتی داریم، لیکن امروزه سخنان آقای رییس جمهوری نویدبخش اتفاق بزرگی است که نشان می دهد هرچند دیر و ضعیف، ولی آسیب را هدف گرفته ایم.

امیدوارم فراتر از سخنرانی و در قالب برنامه ای مدون کار درمان هرچه زودتر آغاز شود.

ما هم می توانیم این کار را انجام دهیم. در این بین پتانسیل بالا برای کار فرهنگی، نقطه قوت کشور ماست. بیش از این فرصت را از دست ندهیم.