انفعال مطلق رادیو فردا در مقابل جشنواره مردمی عمار

به گزارش بولتن نیوز به نقل از  رادیو دیروز، جشنواره "ادینبرا" بزرگ‌ترین جشنواره هنری جهان در ستایش تئاتر و رقص و باله و اپرا، جشنواره "تيرگان" که هر دو سال يک بار در تورنتو کانادا برگزار مي شود، جشنواره "رم"؛ از دختران همجنس‌گرای ایرانی تا مونیکا ویتی، جشنواره بین‌المللی فیلم "سارایوو" با نمایش فیلم ساخته جعفر پناهی، جشنواره "توکیو" با جایزه نقدی ۱۰ هزار دلاری، جشنواره "تئاتر ايرانی لندن"، جشنواره بين المللی فيلم "گوتنبرگ"، جشنواره فیلم "لوکارنو"، جشنواره فیلم "بوسان" کره جنوبی، جشنواره فيلم "اورشليم"، جشنواره فیلم "ونیز" و غیره جشنواره های متعددی هستند که رادیو فردا برای انتشار اخبار آن و صدها برنامه فرهنگی و هنری! ساعتها وقت خود و مخاطب را هدر می دهد. جشنواره هایی از اقصی نقاط دنیا که گویی فقط زمانی خاص ایجاد می کند برای آنها که شهوت پول و شهرت و شکم آنها را به مهمل بافی انداخته و به بهانه آن در صدد سنجش میزان این شهوت برآمده و به برنده مادیگرایی و شهوت پرستی مدال افتخار بدهند. و رادیو فردا رسانه آگاه و آگاهی دهنده به مخاطب فهیمش درباره آن به اطلاع رسانی دقیق می پردازد.





در این میان اما این رسانه مدعی مردم سالاری و آزادی بیان هنگامی که جشنواره ای سینمایی برگزار می شود (برخاسته از دل مردم و سادگی و روانی و مردمی بودن آن را هر آزادی خواه واقعی به آسانی می فهمد) گویی لال به دنیا آمده و قرار است لال هم از دنیا برود. سکوت محض این رسانه وابسته نشان از استیصال و انفعال آن در برابر صداقت و روانی و واقعیت پیچیده در ذات جشنواره ای مثل "عمار" است. البته عجیب هم نیست فیلمها و جشنواره هایی برای رادیو فردا قابل فهم و نقد است که یا مروج فحشا و خیانت و وطن فروشی باشد یا نشان دهنده ذلت و وابستگی و سرخوردگی ملتها. از آنجا که جشنواره عماربا توجه به گفته امام خمینی ثابت می کند "ما با سینما مخالف نیستیم با فحشا مخالفیم" جایی در اخبار ایران هراسی و مروج فحشای رادیو فردا ندارد. عمار _جشنواره ای که از برکات فتنه ۸۸ بود_ یک جشنواره مردمی است که در فرهنگ ملی و مذهبی کشور جای خود را پیدا کرده است و آینه تمام نمای ملتی مقاوم و مستقل است که حاضر نیست در مقابل ظلم سر خم کند، و به گفته خیلی از کارشناسان تفکر نبود مخاطب را در سینما باطل کرد. همچنین به گفته دکتر عباسی "این تعداد فیلم که صاحبانش آن را با اعتقاد و از صمیم دل ساخته باشند ندیده‌ام. این جوانان بدون در نظر گرفتن فرم‌گرایی و موضوع هنر برای هنر فقط برای پیگیری دغدغه‌های‌شان به این عرصه آمده‌اند و وجود آنها جنبشی در سینمای مستند و داستانی است".


در جشنواره عمار امسال بیش از یکهزار عنوان فیلم و بیش از ۷۰۰ اثر از فیلم‌سازان حدود ۷۰ کشور به جشنواره ارسال شده بود و به دلیل این شرکت گسترده بین المللی حتی BBC هم نتوانست بی تفاوت بماند و از روی ناچاری چشمان از عصبانیت گشاد شده اش به روی حقیقت وجود سینمای ارزشی باز شد و در اوج انفعال و استیصال بر خلاف همیشه که با نقدهای مغرضانه اش سعی در کمرنگ کردن جلوه و اهمیت چنین کارهای ارزشی و تأثیر آن در سطح بین المللی دارد، نتوانست ایراد خاصی به آن بگیرد و تنها به گزارشی طولانی از نحوه اجرای آن پرداخت.



در حالیکه رادیو فردا از اجرای سرود حماسی "مرگ بر آمریکا" توسط حامد زمانی یا نصب بیلبوردهای صداقت آمریکایی آنچنان بر آشفت که چندین خبر درباره آنها منتشر نمود، خفقان خبری درباره جشنواره ای بین المللی که هزاران اثر در آن شرکت داشته و در سرتاسر ایران اکران عمومی شده و حتی مرزهای لبنان و غزه و ... را پشت سر گذاشته، چه معنی دارد ؟ جز انفعال و استیصال؟
عمار صرفاً یک جشنواره سینمایی نیست، بلکه یک پدیده فرهنگی است و از زمانی که لبخندی بر صورت رهبر انداخت ارزشمندتر شد. و قطعاً رادیو فردا از پدیده ای که باعث خشنودی رهبر شود نه تنها نقدی منتشر نمی کند بلکه چنان منفعل می شود که حتی خبر برگزاری آن را هم پخش نمی کند. مانند کودکی که خیال می کند اگر چشمهایش را ببندد، دیگران هم چیزی که او نمی خواهد را نخواهند دید!