کارشناسان علوم و فنون ارتباطات مدعی هستند: اگرچه دره سیلیکون به لحاظ مکانی حایز اهمیت نیست اما رویدادها، اتفاقات و تصمیم گیریهای مهم جهانی در عرصه فناوری اطلاعات از دهه 1960 میلادی تاکنون دراین منطقه سبب شده تا نبض فناوری دنیا، در آن بتپد.
به گزارش بولتن نیوز؛آنهایی که با رایانه و اینترنت سروکار دارند حتما نام Silicon Valley یا
دره سیلیکون را شنیده اند. شاید این مکان در ظاهر تفاوت چندانی با دیگر
مناطق دنیا نداشته باشد، اما به راستی چگونه این دره موفق شد آینده زندگی
مردم را در دست گیرد و آن را به شکل دلخواه تغییر دهد؟
به گزارش
گروه اخبار علمی ایرنا از وبسایت های (Forbes، CNN و Siliconvalley.com)،
دره سیلیکون ( Silicon Valley) نام غیر رسمی منطقه ای در ساحل جنوب شرقی
سانفرانسیسکو در حومه شمال کالیفرنیای آمریکا است. بسیاری از شرکت های مطرح
رایانه ای جهان در این منطقه قرار دارند و این عامل سبب شهرت این منطقه
شده است.
نام دره سیلیکون برگرفته از تعداد زیادی از شرکت های
تولید کننده و نوآوران عرصه تراشه های سیلیسیمی در این منطقه است. این
منطقه خانه بسیاری از شرکت های بزرگ و شرکت های نوظهور و نوپای تکنولوژی
در جهان است. اما در حال حاضر و به طور کلی از این اصطلاح برای نشان دادن
بخش فناوری های پیشرفته آمریکا استفاده می شود.
با وجود توسعه سایر
مراکز اقتصادی با فناوری های بالا در آمریکا و سراسر جهان، دره سیلیکون
همچنان به عنوان یک مرکز پیشرو برای فناوری های نوین، توسعه و حسابداری
نزدیک به یک سوم تمام سرمایه گذاری ها در آمریکا به حساب می آید.
جمعیت
سیلیکون ولی بین 3.5 تا 4 میلیون نفر بوده و با وجود اینکه تصویری که از
این منطقه ترسیم می شود یک منطقه مردسالار است، اما نسبت زنان به مردان در
اکثر مناطق سیلیکون ولی؛ حدود 49 درصد است.
این ناحیه در دهه 1930
میلادی تنها گاراژی بود که دو دانشجوی مهندسی دانشگاه استنفورد به نام های
دیوید هیولت و ویلیام پاکارد یا همان اچ پی (hp) فعالیت خود را در آن آغاز
کردند. این گاراژ در حال حاضر به عنوان نماد دره سیلیکون و محل تولد آن
شناخته می شود.
از جمله شرکت های بزرگ مستقر در این منطقه می
توان اینتل، ام ای دی، ادوبی سیستمز، اپل، ایسوس، ای بی، گوگل، یاهو،
مایکروسافت و اچ پی را نام برد.
*** انقلاب میکرو کامپیوترها
دره سیلیکون محیطی سرشار از خلاقیت و نوآوری های همگرا و فضایی مملو از
مهندسان و دانشمندان از دانشگاه های بزرگ در بخش دانش های فنی جدید است. بر
اساس اطلاعات به دست آمده در این منطقه بود که مدار سیلیکونی یکپارچه، ریز
پردازنده ها و ریز رایانه ها در میان دیگر فناوری های کلیدی گسترش یافتند.
*** پارک صنعتی استنفورد
دانشگاه استنفورد در
توسعه این منطقه نقشی اساسی برعهده داشته است. حدود 40 سال پیش دانشگاه
استنفورد با مشکلات مالی و اقتصادی فراوانی مواجه شد. این دانشگاه در آن
زمان 32 میلیون متر مربع زمین داشت، اما در مقابل منابع مالی محدود، امکان
بهره وری مناسب از این زمین ایجاد نشده بود. از این رو برای سال های طولانی
دره سیلیکون بی استفاده باقی ماند .
اما با گذشت زمان فشارهای
مالی وارده به دانشگاه آنقدر افزایش یافت که مسوولان تصمیم به فروش بخشی از
این زمین گرفتند. زمین خالی اطراف دانشگاه استنفورد که برای مدت های
طولانی خالی مانده بود فضایی مناسب برای شرکت های تجاری محسوب می شد و مدتی
نگذشت که پارک صنعتی استنفورد در آنجا تاسیس شد.
در ابتدا هدف
اصلی از تاسیس این پارک راه اندازی مرکزی با فناوری های نوین بود که به
دانشگاه نیز نزدیک باشد تا بتوان از کارشناسان دانشگاه در آنجا استفاده
کرد. اما پس از گذشت مدتی کوتاه تصمیم گرفته شد دانشگاه استنفورد این منطقه
را به شرکت های مهم فناوری اجاره دهد و در مقابل مخارج دانشگاه را تامین
کنند.
در سال 1951 ائتلاف Varian برای استفاده از بخشی از این
زمین قراردادی را با دانشگاه به امضا رساند و در سال 1953 این شرکت نخستین
دفتر خود را در پارک فناوری سیلیکون تاسیس کرد و براین اساس اولین قدم ها
برای شکل گیری این منطقه برداشته شد.
*** پارک علم و فناوری
اگر
چه امروزه بیشتر کشورهای جهان موفق شده اند خود را به سطح قابل ملاحظه ای
از پیشرفت برسانند و بخشی از توسعه فناوری جهان را به خود اختصاص دهند، اما
دره سیلیکون همچنان به عنوان نخستین و بزرگ ترین پارک فناوری جهان محسوب
می شود.
براساس آخرین رتبه بندی های صورت گرفته، دره سیلیکون در
آمریکا، مرکز سوفیا آنتی پولیس فرانسه در اروپا و شهرک علمی سوکوبای ژاپن
در آسیا به ترتیب بزرگ ترین پارک های فناوری دنیا محسوب می شوند.
طبق آمارهای رسمی، اکنون بیش از 500 پارک علمی در دنیا وجود دارد که البته
این تعداد با سرعت زیادی رو به افزایش است. کشور آمریکا با بیش از 150
پارک علمی در صدر مراکز علمی جهان قرار دارد که پس از آن ژاپن با 111 پارک
در رتبه دوم قرار گرفته است. در کشور چین نیز تا کنون حدود 100 پارک علم و
فناوری ایجاد شده است.
برخی صاحبنظران معتقدند دره سیلیکون به خودی خود ارزش چندانی ندارد و نام شرکت های بزرگ است که توانسته بر ارزش این منطقه بیفزاید.
علت
رونق این منطقه هرچه باشد امروزه بزرگ ترین تصمیمات فناوری جهان در
سیلیکون گرفته می شود و به همین خاطر می توان دره سیلیکون را نبض فناوری
دنیا نامید.
*** تلاش کشورهای عربی برای ایجاد سیلیکون خاورمیانه ای
اکنون
معدودی از کشورهای عرب بهره مند از ثروت نفت درپی آن هستند که سیلیکون
های مشابهی در کشورهای خود تاسیس کنند. برای مثال در شهرهای بیروت، قاهره،
دبی و ریاض در سال های اخیر تلاش های مختلفی دراین زمینه صورت گرفته که
است.
گزارش منابع خبری حاکی از آن است که هر چند کشورهای عربی از
نظر میزان استفاده از اینترنت در مقایسه با کشورهای پیشرفته اروپایی و
آمریکایی در جایگاه پایین تری قرار دارند، اما در میان کشورهای منطقه
خاورمیانه روند رشد سریعی را در این زمینه تجربه می کنند.
کارشناسان
معتقدند که افزایش میزان استفاده کاربران کشورهای عربی از گوشی های
هوشمند و فعال شدن تجارت الکترونیک در این کشورها تاثیر قابل توجهی بر
افزایش ضریب نفوذ اینترنت در این کشورها داشته است.
مهم ترین
اتفاق در صنعت تکنولوژی و اینترنت جهان عرب در سال 2009 اتفاق افتاد. در
این زمان شرکت اینترنتی Yahoo، پورتال اینترنتی اردن به نام «مکتوب» را به
قیمت 175 میلیون دلار خرید.
کارشناسان پیش بینی کردند اردن با
این اقدام درتلاش است تا به یک قطب فناوری اطلاعات در منطقه خاورمیانه
تبدیل شود و کشورهای عربی را نیز دراین زمینه با خود همراه سازد.