گروه فرهنگ و هنر، در روز ۶ دی ۱۳۱۳ شمسی دولت ایران طی اعلامیه‌ای رسمی از کشورهای خارجی خواست در مکاتبات رسمی خود از واژه‌های پرشیا، پرس و پرسه به جای واژه ایران استفاده نکنند.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از تاریخ ایرانی، تا اوایل قرن بیستم، مردم جهان کشور ما را با عنوان رسمی پارس یا پرشین می‌شناختند اما در دوران سلطنت رضاشاه که بحث رجعت به ایران باستان و تاکید بر ایران پیش از اسلام قوت گرفته بود، حلقه‌ای از روشنفکران باستان‌گرا مانند سعیدنفیسی، محمدعلی فروغی و سیدحسن تقی‌زاده درحکومت پهلوی اول با حمایت مستقیم رضاشاه گردهم آمدند که به این منظور اقداماتی را انجام دادند.
سعید نفیسی از مشاوران نزدیک رضاشاه به وی پیشنهاد کرد نام کشور رسما به «ایران» تغییر یابد. این پیشنهاد در دی‌ماه ۱۳۱۳ شمسی رنگ واقعیت به خود گرفت. این تصمیم بعد از ۷۶ سال هنوز هم محل مناقشه است. مخالفان این تغییر معتقدند که ایران نمی‌تواند آن بار معنایی، فرهنگی و تمدنی‌ای را که در اصطلاح «پرشیا» نهفته است و غیر ایرانیان از دیرباز با آن آشنایی دارند، منتقل کند.
گروهی معتقدند که رضاشاه فقط به دلیل سیاسی برای تثبیت حکومت اقتدارگرایانه خود چنین تصمیمی گرفته است. این دسته از تحلیلگران می‌گویند اصل اقدام را باید متوجه جمعی از نخبگان فرهنگی و سیاسی آن دوره از جمله افراد ذکرشده دانست که در اقتدار حکومت رضاخانی منافع خاص خود را نیز جستجو می‌کردند.
چه؟ مفهمومش چیست؟
چه؟ مفهمومش چیست؟
واژه ایران از واژه «آیرانه و ئجه» یعنی سر زمین نجیبان گرفته شده است این واژه را آریایی های مهاجر برای هاین سر زمین بر گزیدند.
بعدها در زبان فرسی پهلوی و سپس فارسی میانه به ئ«ایران» تبدیل شد که فردوسی نظامی و... هم بسیار آنرا بکار برده اند. اما در خارج از کشور به دلیل شناختن ایران از طریق ادبیات یو نانی -مه ایران وخاصه تخت جمشید را- پرسپولیس(شهر پارسها) می نامیدند واژه پارس، پرشیا، پرس معادل با واژه ایران شد