تلنگر داریوش سجادی به تقلاهای جاسوس خبرنگار نما؛قهرمانان کاریکاتوری!

به گزارش بولتن نیوز، علی ایحال ظاهراً نامبرده در این نبرد مفروض هنوز نتوانسته تکلیف اش را با خود روشن کند و ناتوان از فهم چیستی روزنامه نگار و تفاوت آن با فعال سیاسی در خلسه خود خبرنگار بینی هم زمان می کوشد توامان «جمیله بوپاشا» را با «اوریانا فالاچی» ایفای نقش کند! جهدی بی ثمر که محصولش تلفیقی از کمدی ـ تراژدی را بجای می گذارد.
آخرین نمونه آن مصاحبه وی با یک زندانی سابق بنام «حميد رضا محمدی» است که «علی نژاد» در مقدمه آن آورده:
«محمدی يکی از زندانيان سابق ايران است که همبندی‌های وی و اعضای خانواده‌اش او را «ماهان» صدا می‌کنند .... او وقتی در سال ۱۳۸۳ وارد زندان اوين شده بود ۳۵ سال داشت و اما در خرداد سال ۹۰ که به مرخصی آمد مردی چهل و دو ساله بود» !!!!
یک نفر از ایشان بپرسد:
خوب این یعنی چی!؟ تحت هر شرایطی چه در «زندان اوین» و چه در برج «امپایر استیت» حاصل جمع 42=7+35
مگر قرار است وقتی کسی با 35 سال سن وارد اوین می شود بعد از 7 سال چند ساله شود!!؟
یعنی نویسنده توقع داشتند زندانی مورد اشاره وقتی در 35 سالگی وارد اوین شدند و بعد از گذشتن 7 سال 18 ساله شده باشند یا 92 ساله!!!؟ یا که چی!!!؟
بعضی وقت ها دوستان ازشدت رُمانتیک نویسی به ورطه فکاهی می افتند!

...
جمال سالاری فرهنگ منحطی است در غرب که در آن اعتبار زنان را صرفاً متوجه وجوه فیزیکال و سکشوال و اندام و چهره ایشان می کند و غیر مستقیم زنان را وارد یک ماراتن بی پایان در رقابت بمنظور مطرح شدن از طریق سکس و تنانگی می نمایند که تبعات روانی سنگینی از این ناحیه متوجه زنانی می شود که بنا به ذات خلقت استاندارد هایشان منطبق با استانداردهای القائی غرب نیست. از جنون گسترده جراحی های زیبائی تا رشد خودکشی ناشی از افسردگی منبعث از احساس بیرون ماندن از آن دایره منحوسه تبعات چنان ضدفرهنگی است.
علی نژاد هم نهایتاً تعلق به همان خرده فرهنگی دارد که دون کیشوت وار خود را در خط مقدم مبارزه با جمهوری اسلامی بمنظور بازآفرینی آن فرهنگ در کشورش می بیند غافل از آنکه خود قربانی همآن فرهنگی است که در جستجوی برقراری اش هست!!!