لایحه جدید، که توسط دو تن ازبزرگترین ذینفعان کنگره از کمک های کمپین کمیته های اقدام سیاسی و به شدت نزدیک به کمیته قدرتمند آیپک ( کمیتۀ روابط عمومی آمریکایی- اسرائیلی) حمایت می شود ، تحریم های جدیدی را علیه تهران تحمیل می کند، البته در صورتی که ایران نتواند مفاد توافق موقت ماه گذشته در ژنو با1+5 ( آمریکا ، انگلیس، فرانسه ، روسیه، چین به علاوه آلمان) را ...
گروه بین الملل - معرفی
لایحۀ تحریم های جدید علیه ایران که این هفته توسط یک گروه دو حزبی متشکل از 26سناتور
صورت گرفته، می تواند ، به بزرگترین آزمایش نفوذ سیاسی
لابی اسرائیل در امریکا ، طی چند دهه منجر شود.
به گزارش بولتن نیوز؛ جیم لوب در ادامه مقاله خود در Anti War نوشت: که می گوید
این لایحه می تواند مذاکرات جاری بین ایران و ایالات متحده و پنج قدرت دیگر بر سر
برنامه هسته ای تهران را بکلی از خط خارج کند و ائتلاف بین المللی و حامی تحریم های موجود
را نیز در هم بشکند- پیشاپیش هشدار داده
که اگر کنگره این لایحه را با ترکیب فعلی تصویب کند، آن را وتو خواهد کرد.
لایحه جدید، که توسط دو
تن ازبزرگترین ذینفعان کنگره از کمک های کمپین کمیته های اقدام سیاسی و به شدت نزدیک
به کمیته قدرتمند آیپک ( کمیتۀ روابط عمومی آمریکایی- اسرائیلی) حمایت می
شود ، تحریم های جدیدی را علیه تهران تحمیل می کند، البته در صورتی که ایران
نتواند مفاد توافق موقت ماه گذشته در ژنو با1+5 ( آمریکا ، انگلیس، فرانسه ، روسیه، چین به علاوه
آلمان) را اجرا کند و یا ظرف یک سال به توافق جامعی با قدرت های بزرگ دست یابد.
با این
حال، با توجه به این لایحه، قابل قبول بودن چنین توافقی ، مستلزم آن است که ایران
عملا کل برنامه هسته ای کل خود ، از جمله غنی سازی اورانیوم را در خاک خود- همانطور
که همواره خواست بی برو برگرد بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل بوده- متوقف کند.
دولت رئیس جمهور حسن
روحانی، بارها و بارها هشدار داده است که چنین تقاضائی مشکل ساز است و معامله را
بر هم می زند ، حتی وزیر امور خارجه جان کری نیز گفته که موضعگیری مبتنی بر عدم
غنی سازی مطلق به هیچ وجه کاری از پیش نمی برد.
همچنین در
این لایحه ، که با عنوان « قانون ایران عاری از سلاح هسته ای» خوانده می شود، تصریح
شده که چنانچه دولت اسرائیل " برای دفاع مشروع از موجودیت و امنیت خود، در
مقابل برنامه سلاح هسته ای ایران مجبور به اقدام نظامی شود "واشنگتن موظف به ارائه کمک های نظامی
و سایر کمک ها به آنها خواهد بود.
طرح این لایحه در روز
پنجشنبه، توسط سناتور مارک کرک و سناتور دموکرات رابرت منندز، پس از آن صورت گرفت
که به دنبال انعقاد قرارداد ژنو در 24 نوامبر ، تلاش های این دو نمایندۀ کنگره در
تصویب برخی لوایح تحریمی علیه ایران بی نتیجه ماند.
کرک در ابتدا سعی کرد
تا قانونی را پیشنهاد دهد که می توانست تحریم های جدید را بلافاصله و در تضاد
مستقیم با نص صریح تعهد 1+5 در توافق ژنو به ایران
تحمیل کند ، بنا بر این توافق قرار بود غرب از تصویب هر گونه تحریم جدید در مدت شش
ماهۀ توافق، در ازای ، افزایش بازرسی های بین المللی از تاسیسات هسته ای ایران و
توقف بسیاری از بخش های برنامه هسته ای این کشور چشم پوشی کند.
کرک ، که از پیشبرد
برنامۀ خود ناتوان مانده بود ، با همکاری منندز شروع به تدوین این لایحه جدید کرد که
، به گفتۀ خودشان، به دلیل اینکه تاریخ اجرای آن مربوط به آینده است، ناقض توافق
ژنو نخواهد بود. آنها در ابتدا قصد داشتند این لایحه را تا پیش از
آغاز تعطیلات به عنوان متمم لایحه دفاعی مطرح کنند ، اما رهبری حزب دموکرات ، که
کنترل تقویم لوایح را در دست دارد، حاضر نشد با آنان همراهی کند.
آنها اکنون به تصویب
این لایحه امید بسته اند که خواه به عنوان لایحه ای مستقل و یا به عنوان متمم یکی
دیگر از لوایح، به هر حال تصویب آن به تشکیل مجدد جلسات کنگره پس از 6 ژانویه
موکول شده است.
این دو حامی پرو پا قرص
لایحۀ جدید تحریم ها، تعدادی از سناتورهای
دو حزب را نیز گرد خود جمع کرده اند تا به نوعی حمایت از آن را فرا حزبی جلوه
دهند.
جمهوری خواهان ،که
بسیاری از آنها به نحوی بارز و بر سر هر مسأله ای اصولا با مواضع رئیس جمهور باراک
اوباما مخالف هستند و حوزه های اصلی انتخابی شان اغلب شامل صهیونیستهای مسیحی است
، تقریبا - با اطمینان می توان گفت که- با
آرای قاطع از این لایحه حمایت می کنند . اگر این لایحه به صحن علنی برسد ، جنگ و جدل هائی
در اکثریت دموکرات در می گیرد.
که این دومی –یعنی اکثریت دمکرات
کنگره- خود را میان دو موضع مختلف، دچار دو دستگی می بیند ، از یک سو ، وفاداری به
اوباما و ترس از اینکه مبادا تصویب تحریم های جدید علیه ایران مذاکرات را مسیر خود
خارج کند و در نتیجه احتمال جنگ را بالا ببرد و ، از سوی دیگر ، نفرت و بیزاری عمومی
آنها از ایران و نفوذ آیپک و گروه های مرتبط با آن ، که ناشی از این تفکر سوال
برانگیز است ، که امنیت اسرائیل در ذهن رای دهندگان یهودی و همکاران مبارزاتی شان (
که ، بر اساس برخی برآوردها ، تا 40 درصد از هزینه های مالی دموکرات ها را در
مبارزات ملی از سوی ایشان تامین می شود) ازبالاترین اولویت برخوردار است.
دولت امیدوار است که
رهبری حزب دموکرات از رسیدن این لایحه به
صحن علنی و به رای گذاشتن آن جلوگیری کند ، اما ، اگر نکند ، منصرف کردن بسیاری از
دموکرات هائی که پیشاپیش این لایحه را تایید کرده اند جنگی در کنگره به راه خواهد
انداخت. با
توجه به منابع کنگره ، اگر این لایحه تصویب
شود ، دولت باید حمایت 34 سناتور از 100 سناتور را برای استفاده از حق وتو جلب کند
که کاری دشوار است اما غیر ممکن نیست .
این جنگ پیشاپیش
درگرفته است. در برابر 13 سناتور دموکرات که به لایحۀ کرک- منندز مهر تایید زده
اند ، 10 نفر از رؤسای کمیته های دموکرات مجلس سنا از هری رید ، رهبر اکثریت که
تقویم سنا را کنترل می کنند خواسته اند تا، از طرح هر گونه قانون جدید
تحریم ممانعت
کند.
آنها در متن تقاضا نامۀ
خود به این 10 نفر ، از جمله دایان فین اشتاین،
رئیس کمیته اطلاعات و کارل لوین رئیس کمیته نیروهای مسلح نوشته اند که:" حال که مذاکرات ادامه دارد ،
ما معتقدیم که تحریم های جدید، بهانه ای به دست کسانی می دهد که در ایران مشتاق
شکست مذاکرات هستند ". آنها همچنین اشاره کرده اند که ارزیابی جدید جامعه
اطلاعاتی مبین آن است که ": تصویب تحریم های جدید، چشم
انداز به ثمر رسیدن توافق هسته ای جامع با ایران را تیره و تار می کند .
"
نامۀ آنها ، تهدید به وتوی
جی کارنی ، سخنگوی کاخ سفید و عیبجویی شدید سخنگوی وزارت امور خارجه، ماری هارف از
این لایحه را به دنبال داشت . او حامیان " مستقیما در
تناقض با کار دولت " را متهم کرده است:" اگر کنگره این لایحه را تصویب
کند ، ... به مثابۀ آن است که عملا دیپلماسی آمریکا را تضعیف کرده و احتمال حل
مسالمت آمیز این مساله به حد اقل می رساند."
اما هیچ یک از این اقدامات
و اظهار نظرات ، نتوانسته نهادهای کلیدی لابی اسرائیل را از اهداف خود منصرف کند . انجمن رفع تهمت و افترا
(ADL) روز پنجشنبه
استدلال
کرده که:" تحریم های شدیدتر، در حین
مذاکرات، بیشتر از اینکه گامی در جهت جنگی احتمالی باشد- آنگونه که برخی ادعا می
کنند- می تواند فشاری شدید بر رژیمی وارد کند که تهدیدی برای امریکا و نزدیک ترین
متحدان ما در خاور میانه ، محسوب میشود."
و ، کنفرانس سازمان های
عمدۀ یهودی- آمریکایی ضمن سرزنش دولت و هیأت رئیسۀ سنا، ازانتقادات مطرح شده در
مورد طرفداران این لایحه به شدت گله کرده است ،در این کنفرانس اعلام شده : "برخی اصطلاحات و صفت های بکار رفته در روزهای اخیر ، از جمله اتهامات جنگ
طلبی و خرابکاری ، نامناسب است و نتایج معکوس به بار می آورد. "
لابی اسرائیل از آنجا که در جنگ بزرگی با رئیس جمهور سابق، رونالد
ریگان ، برسر فروش عمدۀ اسلحه به عربستان سعودی در اوایل دهۀ 1980
شکست خورد،
به طور کلی از مقابلۀ مستقیم با رئيس
جمهور فعلی اجتناب می کند، اما ، گویا فعلا ، تصمیم دارد تا برسر ایران با اوباما
رو در رو شود.
برای برخی از ناظران ،
مخالفت آنها قابل درک نیست ، بخصوص به این دلیل که اعضای اصلی استقرار امنیت ملی
اسرائیل، آشکارا در محکوم کردن قرارداد ژنو از همراهی با نتانیاهو خود داری کرده
اند.
کیت وایزمن ، کارشناس
سابق آیپک
در امور ایران گفته:"
تعجب می کنم که آنها این
موضوع را تا این اندازه سخت می گیرند! دستکم اینگونه است که اگر ایران خود را با شرایط
این قرارداد وفق دهد و از آن تبعیت کند - که با وجود برخی مقاومت های داخلی ، به
نظر می رسد تا اینجای کار همینطور بوده- بیشتر از سابق یعنی قبل از توافق ژنو که
به توانایی تولید سلاح هسته ای نزدیکتر نخواهد شد."
اما داگلاس بلومفیلد،
مدیر ارشد سابق آیپک، می گوید این انگیزه ممکن است ناشی از
ماهیت عملی تری باشد او به IPS گفته :" کسب و کار خوبی است. آیپک کل 20 سال گذشته را به نحوی بسیار ، بسیار
موثر و قوی صرف پرونده سازی علیه ایران کرده ، و ایران برای آنان سرمایۀ عظیمی به
همراه داشته است. آنها می خواهند نشان دهند که خیال تسلیم شدن ندارند؛ و بر روی
این موضوع پایگاه سیاسی و مالی بسیار عظیمی بنا کرده اند، موضوع تهدید قریب الوقوع
ایران نسبت به موجودیت اسرائیل همواره منبع درآمدی سرشار برای آیپک بوده است. بسیاری
از گروه های یهودی و تمام اعضای کنگره یکسره بر روی ایران متمرکز بوده اند، هیچ کس
حتی تصورش را هم نمی کرد که شما روزی بتوانید با ایران به توافق برسید... درمورد
آیپک باید گفت که آنها از این وحشت دارند که مبادا روزی ، منابع مالی و حامیان خود
را از دست بدهند. "