قدرتمندترین بانک مرکزی جهان 100 ساله شد

چهل سال قبل از تأسیس این بانک، به دلیل بحران اقتصادی در سال 1907 و 1893 مشتریان به بانک‌ها هجوم آورده بودند که منجر به انحلال موسسات مالی توسط یک غول سرمایه‌دار شد. پس از اندکی آمریکا به یک بانک مرکزی احساس نیاز کرد تا بتواند قدری از بحران‌های موجود را حل کند و به عنوان پشتوانه‌ای برای دیگر موسسات و مراکز مالی فعالیت کند.

به همین منظور طی سال‌های 1912 و 1913 ساختار بانک مرکزی مشخص و چارچوب آن تدوین شد و تا امروز مرکز این بانک در و اشنگتن و شعبات آن در همه شهرهای آمریکا مشغول فعالیت هستند.

اهمیت این بانک در حال حاضر به قدری است که هر تصمیمی که در پشت درهای این ساختمان مرمری گرفته می شود بر اقتصاد جهان تأثیر بسزایی دارد.

براساس این قانون سرتاسر آمریکا به ۱۲ منطقهٔ بانکی تقسیم می‌شود. کلیه فعالیت‌های بانکی این منطقه توسط هیئت مدیره سیسستم ذخیره فدرال کنترل و هماهنگ می‌شود.

کمیته بازار باز فدرال رزرو سیاست‌های پولی را تعیین می‌کند. این کمیته متشکل از ۱۲ عضو است که ۷ تن از آنها برای مدت ۱۴ سال توسط رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا منصوب می‌شوند.

به این ترتیب که هر دو سال و در ژانویه یکی از این اعضاء که دوره اش به پایان رسیده است جای خود را به کسی می‌دهد که رئیس جمهور وی را انتخاب می‌کند. ۵ عضو دیگر شامل رئیس فدرال رزرو نیویورک (که عملیات بازار باز در آنجا انجام می‌گیرد) و چهار رئیس فدرال رزروهای منطقه‌ای دیگر هستند که به صورت دوره‌ای از میان ۱۱ فدرال رزرو منطقه‌ای باقیمانده انتخاب می‌شوند.

رئیس جمهور از میان این ۷ نفر یک نفر را به عنوان رئیس فدرال رزرو و یک نفر را به عنوان نایب رئیس برای یک دوره چهار ساله انتخاب می‌کند. هیئت مدیره فدرال ریزرو، رئیس و نایب رئیس هر یک از مناطق ۱۲-گانه را انتخاب می‌کنند.

هم اکنون ریاست فدرال رزرو را بن برنانکی بر عهده دارد.