اعتراف گزارشگران بدون مرز
در 117 كشور جهان افترا به مذهب مجازات دارد اما فقط ايران بد است!
۳۱ کشور جهان «توهین به مقدسات» را جرم می‌دانند که از جمله آنها ایتالیا، یونان و ایرلند را می‌توان نام برد و ۸۶ کشور هم هستند که در آنجا افترا به مذهب مجازات دارد.
گروه سياسي- سازمان گزارشگران بدون مرز در گزارش روز جمعه، ۲۲ آذر، وضعیت کشورهای خاورمیانه، آفریقا، آسیا و بخش‌هایی از اروپا را مورد مطالعه و بررسی قرار داده است.
به گزارش بولتن نيوز، سازمان گزارشگران بدون مرز در جدیدترین گزارش خود ایران را در شمار کشورهایی گذاشته است که در آن آزادی اطلاع‌رسانی به بهانه‌های مذهبی وجود ندارد.
در ابتدای این گزارش آمده است: «کشورهای بسیار زیادی وجود دارند که در آن تولیدکنندگان خبر و نوشتجات با نوع بسیار خاصي از سانسور مواجه هستند که به اسم مذهب یا حتی خدا اعمال می‌شود. و این امر که رو به تزاید است می‌خواهد با تکیه بر مفهوم "احساسات معتقدین" مانع آزادی اطلاعات شود.»
گزارشگران بدون مرز می‌نویسد فقط افراطی‌ترین کشورهای اسلامی برای خروج از دین یا ارتداد جریمه دارند که حتی در برخی موارد این جریمه اعدام خواهد بود.
اين در حالي است كه همين گزارشگران در ادامه گزارش خود اعلام كرده اند: در عین حال ۳۱ کشور جهان «توهین به مقدسات» را جرم می‌دانند که از جمله آنها ایتالیا، یونان و ایرلند را می‌توان نام برد و ۸۶ کشور هم هستند که در آنجا افترا به مذهب مجازات دارد. يعني اينكه در 117 كشور جهان توهين به مقدسات جرم است و مجازات دارد.
همچنين اين گزارش گران در ادامه با بيان اينكه میان ایران، پاکستان، عربستان سعودی، عمان، مصر، سودان و اردن دیگر کشورهایی هستند که شرایطی مشابه با ایران دارند.
گزارشگران بدون مرز سپس تاکید می‌کند که در حال حاضر تنها اعضای سازمان همکاری‌های اسلامی نیستند که «علیه آزادی‌های جهانی عليه توهين به اديان و مذهب» موضع می‌گیرند، بلکه روسیه نیز به بهانه «ارزش‌های سنتی» به این موج پیوسته است.
این سازمان در نهایت هشدار می‌دهد که جبهه جدیدی برای مبارزه با آزاد اطلاعات در جهان ایجاد شده که نهادهای بین‌المللی باید به مقابله با آن بپردازند.
نگاهي كلي به گزارش حقوق بشر در رابطه با محدوديتهاي موجود بر سر توهين به اعتقادات و شعائر ديني و باورهاي فكري در جوامع مختلف از جمله در اروپا و روسيه و كشورهاي اسلامي و نگاه متفاوت اين گزارشگران به قوانين موجود در جمهوري اسلامي كه در بسياري از كشورهاي جهان ( حتي غير اسلامي و مسيحي و يهودي) هم مورد احترام است. گوياي نگاه تبعيض آميز سازمان هاي حقوق بشري به موضوع ايران و هر آنچه در ايران رخ مي دهد است.
در واقع وقتي خود گزارشگران حقوق بشر اعتراف مي كنند كه حتي ايتاليا، يونان، ايرلند، روسيه نيز در كنار ديگر كشورهاي اسلامي و ايران، به موضوع توهين به اعتقادات و باورهاي ديني حساسيت ويژه دارند و در اين خصوص قوانين سختي را وضع كرده اند. مشخص نيست كه چرا تيغ پيكان اين گروه هاي به اصطلاح حقوق بشري چرا به سمت ايران نشانه رفته است.
در اينجا احساس بر اين است كه سازمانهاي حقوق بشري نيز مانند بسياري ديگر از نمايندگان سناي آمريكا و برخي مسئولين اروپايي و افرادي كه در سازمان ملل عليه ايران موضع گرفته اند از موضع تحريمهاي يكجانبه عليه ايران سوء استفاده كرده و حقوق مسلم ايرانيان را به فراموشي سپرده اند.
گزارشگران بدون مرز می‌نویسد فقط افراطی‌ترین کشورهای اسلامی برای خروج از دین یا ارتداد جریمه دارند که حتی در برخی موارد این جریمه اعدام خواهد بود.
اين در حالي است كه همين گزارشگران در ادامه گزارش خود اعلام كرده اند: در عین حال ۳۱ کشور جهان «توهین به مقدسات» را جرم می‌دانند که از جمله آنها ایتالیا، یونان و ایرلند را می‌توان نام برد و ۸۶ کشور هم هستند که در آنجا افترا به مذهب مجازات دارد. يعني اينكه در 117 كشور جهان توهين به مقدسات جرم است و مجازات دارد.
همچنين اين گزارش گران در ادامه با بيان اينكه میان ایران، پاکستان، عربستان سعودی، عمان، مصر، سودان و اردن دیگر کشورهایی هستند که شرایطی مشابه با ایران دارند.
گزارشگران بدون مرز سپس تاکید می‌کند که در حال حاضر تنها اعضای سازمان همکاری‌های اسلامی نیستند که «علیه آزادی‌های جهانی عليه توهين به اديان و مذهب» موضع می‌گیرند، بلکه روسیه نیز به بهانه «ارزش‌های سنتی» به این موج پیوسته است.
این سازمان در نهایت هشدار می‌دهد که جبهه جدیدی برای مبارزه با آزاد اطلاعات در جهان ایجاد شده که نهادهای بین‌المللی باید به مقابله با آن بپردازند.
نگاهي كلي به گزارش حقوق بشر در رابطه با محدوديتهاي موجود بر سر توهين به اعتقادات و شعائر ديني و باورهاي فكري در جوامع مختلف از جمله در اروپا و روسيه و كشورهاي اسلامي و نگاه متفاوت اين گزارشگران به قوانين موجود در جمهوري اسلامي كه در بسياري از كشورهاي جهان ( حتي غير اسلامي و مسيحي و يهودي) هم مورد احترام است. گوياي نگاه تبعيض آميز سازمان هاي حقوق بشري به موضوع ايران و هر آنچه در ايران رخ مي دهد است.
در واقع وقتي خود گزارشگران حقوق بشر اعتراف مي كنند كه حتي ايتاليا، يونان، ايرلند، روسيه نيز در كنار ديگر كشورهاي اسلامي و ايران، به موضوع توهين به اعتقادات و باورهاي ديني حساسيت ويژه دارند و در اين خصوص قوانين سختي را وضع كرده اند. مشخص نيست كه چرا تيغ پيكان اين گروه هاي به اصطلاح حقوق بشري چرا به سمت ايران نشانه رفته است.
در اينجا احساس بر اين است كه سازمانهاي حقوق بشري نيز مانند بسياري ديگر از نمايندگان سناي آمريكا و برخي مسئولين اروپايي و افرادي كه در سازمان ملل عليه ايران موضع گرفته اند از موضع تحريمهاي يكجانبه عليه ايران سوء استفاده كرده و حقوق مسلم ايرانيان را به فراموشي سپرده اند.
در واقع گزارشهاي حقوق بشر عليه ايران بيشتر به مثابه تروشات فكري افرادي مانند شيرين عباديها و نتانياهو است كه سعي دارد از همه چيز براي محكوم كردن جمهوري اسلامي ايران بهره گيري كرده و استفاده سوء نمايد.
اين در حالي است كه گزارشگران به اصطلاح حقوق بشري به راحتي از كنار قوانين سنگين مشابه ايران در خصوص توهين به مقدسات در كشورهايي مانند عربستان و ايتاليا و يونان و از اين قبيل مي گذرند و تنها هر سال يك بار و براي گرم كردن تنور گزارشي كه مي خواهند در باره ايران بنويسند شايد نامي از ديگر كشورها هم آورده شود.
به هر حال اينكه گزارشگران بدون حقوق بشر دين دارند و يا اعتقاداتي در وجود آنها وجود دارد ويا اينكه كلا بدون خدا و دين و اعتقاد به نيروي برتر در جهان به زندگي خود ادامه مي دهند نمي تواند دليلي باشد براي اينكه ايشان توهين به مقدسات ميليارد ها فرد مسلمان و مسيحي و ديگر مذاهب آسماني را جايز شمرده و با اين كار فرهنگ فاسد بي ديني را در ايران و ديگر كشورهاي مورد بحث رواج دهند.
البته گزارش گران بدون مرز حقوق بشر كه حملات خود را بر روي باورهاي ديني متمركز كرده اند بايد بدانند كه جهان امروز به اين نتيجه رسيده است كه براي وجود عدالت و كم شدن خشونت و تجاوز و رواج انسانيت، جوامع نيازمند اعتقاداتي هستند كه آنها را به كارهاي نيك تشويق كرده و آنها را از كارهاي ناپسند بدور بدار. اين اعتقادات چيزي است كه از باورهاي ديني افراد سرچشمه مي گيرد و اينكه گروهي از افراد به مبارزه با دين مي پردازند و افراد برجسته آن را زير سوال مي برند چيزي نيست جز مبارزه با سلامت روحي و رواني جامعه و تلاش براي سوق دادن جامعه به پرتگاه بي ريشه بودن و بي اعتقادي و منكر شدن آن چيزهايي كه باورشان ما را به دنيايي بهتر رهنمون مي شود.
اين در حالي است كه گزارشگران به اصطلاح حقوق بشري به راحتي از كنار قوانين سنگين مشابه ايران در خصوص توهين به مقدسات در كشورهايي مانند عربستان و ايتاليا و يونان و از اين قبيل مي گذرند و تنها هر سال يك بار و براي گرم كردن تنور گزارشي كه مي خواهند در باره ايران بنويسند شايد نامي از ديگر كشورها هم آورده شود.
به هر حال اينكه گزارشگران بدون حقوق بشر دين دارند و يا اعتقاداتي در وجود آنها وجود دارد ويا اينكه كلا بدون خدا و دين و اعتقاد به نيروي برتر در جهان به زندگي خود ادامه مي دهند نمي تواند دليلي باشد براي اينكه ايشان توهين به مقدسات ميليارد ها فرد مسلمان و مسيحي و ديگر مذاهب آسماني را جايز شمرده و با اين كار فرهنگ فاسد بي ديني را در ايران و ديگر كشورهاي مورد بحث رواج دهند.
البته گزارش گران بدون مرز حقوق بشر كه حملات خود را بر روي باورهاي ديني متمركز كرده اند بايد بدانند كه جهان امروز به اين نتيجه رسيده است كه براي وجود عدالت و كم شدن خشونت و تجاوز و رواج انسانيت، جوامع نيازمند اعتقاداتي هستند كه آنها را به كارهاي نيك تشويق كرده و آنها را از كارهاي ناپسند بدور بدار. اين اعتقادات چيزي است كه از باورهاي ديني افراد سرچشمه مي گيرد و اينكه گروهي از افراد به مبارزه با دين مي پردازند و افراد برجسته آن را زير سوال مي برند چيزي نيست جز مبارزه با سلامت روحي و رواني جامعه و تلاش براي سوق دادن جامعه به پرتگاه بي ريشه بودن و بي اعتقادي و منكر شدن آن چيزهايي كه باورشان ما را به دنيايي بهتر رهنمون مي شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
