انتقاد صریح مظفری زاده از کمیته داوران

خبرآنلاین: امیر عابدینی که داماش تیم تحت مدیریتش دربی گیلان را هم توی زمین بد باخت و هم روی سکوها با آن شعارهای تند ، به رغم اینکه می گوید استعفا داده است در برنامه 90 گناه این باخت را گردن تیم داوری انداخت. داوری که البته نمایش تصاویر داوری بازی به نظر ممبینی کارشناس داوری 90  در یک صحنه می توانست یک پنالتی برای داماش نگرفته داشته باشد اما دیگر تصمیم های مهم داور که البته همان هایی بودند که رشتی ها معترضش بودند ، از سوی همین کارشناس درست تشخیص داده شدند. عابدینی در برنامه 90 او را متهم کرد به داشتن ارتباط با صدیقی و آلبرت و بعد این رابطه را موثر در تصمیمات داوری به ضرر تیمش دانست. او که این روزها همه می دانند با یار غارش در فدراسیون یعنی مهدی محمد نبی به هم زده است و همه اعتراض های گاه و بی گاهش به اتفاقات مختلف ریشه در این اختلاف دارد اما اسمی از نبی به میان نیاورد و فقط از دست های پشت پرده در فدراسیون گفت. او البته تهدید کرد حرف هایی می زند که مظفری زاده نتواند داوری کند. داور یزدی که این روزها در امارات و کلاس های داوری اسیاست ، درباره این اتهامات با خبرگزاری خبرآنلاین هم کلام شده است.

مظفری زاده البته به دلیل ورود کمیته اخلاق در این پرونده ترجیحش این است که خیلی وارد بحث هایی که عابدینی یکبار در 90 یکبار هم در یکی از خبرگزاری ها تکرارشان کرده ورود نکند:« من تشکر می کنم از مسئولان کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال که در این باره ورود داشتند. خیلی خوشحال می شوم که هر کس هر انچه درباره من می داند را بگوید و در هر محکمه ای حاضرم از عمری که برای داوری کشورم گذاشتم دفاع کنم. چه خوب است آقای عابدینی هر آنچه که فکر می کنند در کار من مشکل وجود داشته را خیلی شفاف بگویند تا همه بدانند. بی صبرانه منتظر حرف های آقای عابدینی هستم.»

او سپس روی صحبتش را به سمت رئیس کمیته داوران بر می گرداند. خطابش به فریدون اصفهانیان همکار سابقش است که این روزها عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال و رئیس کمیته داوران است:« راستش من انتظارم قبل از همه از آقای اصفهانیان بود که به این حرف ها واکنش نشان دهند اما باز هم غیر از سکوت چیزی در حمایت از خانواده داوری ندیدم. واقعا مدت ها است که داوری ما مورد هجمه قرار می گیرد. هر کسی تیمش در زمین می بازد ، نوک پیکانش را به سمت داوری می گیرد . همه گناه ها گردن تیم داوری می افتد و متاسفانه متولی داوری ما نتوانسته از داوری ما دفاع کند و آن بیرونی ها خیلی خوب دست متولی ما را خواندند و هر طور که دوست دارند با داوران ما تا می کنند. خواهشم از متولیان داوری این است که واقعا اگر نمی توانند از حقوق داوران دفاع کنند و حرمت آنها را حفظ کنند ، بروند و جای شان را به کسانی بدهند که این توان را دارند که مدافع حقوق داوران مان باشند. »

او که سومین داور بین المللی فوتبال ایران است که مورد هجمه مدیران و مسئولان تیم های لیگ برتری قرار می گیرد ، حالا تقریبا همان مواضعی را دارد که قبل از او محسن ترکی خیلی صریح از آن سخن گفته بود و حتی به دلیل این رفتارها به کلی بی خیال قضاوت در لیگ برتر ایران شده است. مظفری در این باره می گوید:« راستش متاسفم که الان باید به این بزرگواران بگویم حداقل نگذارید به جنازه داوری کشور لگد بزنند. در این روزهای تاریک و سیاه داوری ، حداقل بگذارید این جسد بی جان داوری مان حفظ شود. راستش نمی دانم فدراسیون فوتبال یا سازمان لیگ پیگیر این اتفاقات هست. فعلا می خواهم درباره مسائل و اتهاماتی که به طور شخصی به خودم زده شده به حرمت کمیته اخلاق سکوت می کنم اما درباره بحث عمومی اتهام مجدد به داوری ، همان طور که قبل تر و در زمان ایراد اتهام به همکاران خوبم اتفاق افتاده بود ، خواستار شده بودم ، می خواهم تا مسئولان فدراسیون فوتبال ، شخص آقای تاج و کفاشیان در این باره موضع گیری کنند.»

داورها همیشه متهم بودند . چه در دوره نظری ، چه غیاثی ، چه عنایت و چه حسین عسگری. این هجمه اما در دو سال گذشته اوجی دوباره گرفته. آنچه بر مسحن ترکی گذشت و او را در مسیری قرار داد که دیگر در لیگ برتر سوت نزند یا آنچه باعث شده تا علیرضا فغانی شانس داوری ایران برای قضاوت در جام جهانی هم خیلی دل و دماغی برای قضاوت در لیگ ایران نداشته باشد و شرایط طوری شده که مدیران تیم هایی مثل صبای قم ، ملوان انزلی و حالا داماش به داوران بتازند . در دل این اتهام زنی ها ، کمیته داوران سرگرم است به دعوای بی پایان با اعضای دپارتمان و نتوانسته موضعی محکم در برابر این هجمه ها داشته باشد. اینکه یا بپذیرد مشکل از داورانش است یا حق آنها را بگیرد.

دپارتمانی ها هم سکوت را ترجیح می دهند چون این فضای به هم ریخته ، باعث می شود تا مشکلات داوری در زمان خودشان چندان به چشم نیاید و داوری ایران همچنان همان روزهای تلخ را ادامه می دهد. اینکه انگار این یک سرنوشت از پیش نوشته شده برای داوران است. رفتن از داوری زیر سایه اتهام و با دلخوری. اتفاقی که دو داور حاضر در جمع کمیته ای ها را در دو سال گذشته به همین شکل از ورزش مان حذف کرد. دو داور شناخته شده مثل مسعود مرادی و هدایت ممبینی که حالا انگار سکوت را به حمایت از رفقای دیرین شان ترجیح می دهند.