آیا ونزوئلا خط ایران را دنبال می کند؟

گروه بین الملل - می توانید تصور کنید در کشوری قیمت یک گالن بنزین (حدود 4 لیتر) معادل 4 سنت باشد ؟ این وضعیت آنقدر مطلوب است که نمی تواند حقیقت داشته باشد ؟ خوب این چیزی است که در ونزوئلا حقیقت دارد آن هم به خاطر یارانه های سخاوتمندانه ای که دولت پرداخت  می کند.
به گزارش بولتن نیوز، مجله فول نوشت: قطعا انتظار می رود  ونزوئلا با وجود چنین نفت ارزان قیمتی، اقتصادی پررونق داشته باشد . اما اوضاع به این خوبی که ظاهر امر نشان می دهد نیست.

محیط زیست کلان غیرقابل دفاع ونزوئلا
ونزوئلا تقریبا برابر عربستان سعودی، یعنی حدود 30 میلیون جمعیت دارد و ذخایر نفتی اثبات شدۀ ونزوئلا، در مقایسه با 265 میلیارد بشکه نفت عربستان سعودی، حدود 300 میلیارد بشکه یعنی حدود 35 میلیارد بشکه بیشتر است.
بر خلاف نفت عربستان سعودی، که گویا به سهولت  استخراج می شود ، ونزوئلا نیاز به سرمایه گذاری قابل توجهی برای استخراج نفت خود دارد.

هوگو چاوز ، رئيس جمهور پیشین ونزوئلا ، تمایلات فکری سوسیالیستی داشت. او در دورۀ حکومتش​​، تصمیم گرفت تا به جای سرمایه گذاری در صنعت نفت ، روی برنامه های سوسیالیستی و سیاست خارجی ضد آمریکایی خود تمرکز کند. بی توجهی او باعث شد تا تولید سالانه نفت این کشور به حدود یک چهارم کاهش یابد و میزان صادرات نیز از زمان روی کار آمدن او حدودا به نصف تقلیل یافت.
کاهش تولید نفت، فشار مالی زیادی بر دولت ونزوئلا وارد کرده ، چرا که 45 ٪ از بودجه فدرال این کشور از نفت تامین می شود. به خاطر برنامه های بزرگ سوسیالیستی و درآمد نفت کمتر، دولت ونزوئلا در حال حاضر با کسری مالی سالانه ای بالغ بر ، حدود 17 ٪ تولید ناخالص داخلی رویروست.  

یکی از تبعات کسری بالای بودجه فدرال تورم بالاست . نرخ تورم ونزوئلا در ماه اکتبر ، 58٪  است که نسبت به حدود 20 ٪ مربوط به پایان سال 2012 افزایش شدیدی نشان می دهد. برخی کارشناسان پیش بینی می کنند که ونزوئلا ممکن است در سال آینده ، تورم سه رقمی را تجربه کند.
بسیاری بر این باورند که وضعیت کنونی اقتصاد ونزوئلا غیر قابل دفاع است ، و اینکه دولت باید بار دیگر بخش نفت خود را به روی سرمایه گذاری خارجی بگشاید.

چه شرکت هایی از بازگشایی بخش نفتی ونزوئلا سود می برند؟
در سال 2006، آقای چاوز ، برنامۀ ملی ویژه ای را طراحی و اجرا کرد که شرکت نفت ونزوئلا PDVSA ، را موظف می کرد تا دستکم 60 ٪ از سهام همه طرح های تولیدی را به خود اختصاص دهد.
شانزده شرکت از جمله شرکت های رویال شل هلند و شورون، با قوانین جدید همراه شدند و به شرکت شورون اجازه داده شد تا به عنوان پاداش کنار آمدن با حکومت ،کمربند نفت فوق سنگین اورینوکو را توسعه دهد و بدین ترتیب در سال 2010 قراردادی چند میلیارد دلاری با این شرکت منعقد شد.
اکسون موبیل و کونوکو فیلیپس تصمیم گرفتند تا با این حکم آقای چاوز مبارزه کنند و دارایی های خود را ملی اعلام کردند.  

در سال 2007، کونوکو فیلیپس حجم اسمی سرمایه گذاری خود را در ونزوئلا با بدهی 5/4 میلیارد دلاری زیر میزان واقعی اعلام کرد و برای دریافت مبلغ 30 میلیارد دلار غرامت از ونزوئلا شکایت کرد . ونزوئلا مبلغ 2 میلیارد دلار پیشنهاد کرد تا این قائله را فیصله دهد اما این پرونده هنوز در دست بررسی است . اگر ونزوئلا، بخواهد ، کونوکو فیلیپس را باز گرداند ، این شرکت می تواند برای حل و فصل این پرونده پیشنهادی بسیار بالاتر ارائه دهد.
 پس از آن ماجرا، اکسون موبیل نیز از ونزوئلا شکایت کرد و درخواست 12 میلیارد دلار غرامت کرد و پیشنهادی یک میلیارد دلاری برای حل و فصل این پرونده به او داده شد. احتمالا اکسون موبیل نیز مانند کونوکو فیلیپس ، پیشنهاد بالاتری برای حل و فصل پرونده اش دریافت خواهد کرد، البته اگر ونزوئلا بخواهد این دو غول بزرگ نفتی را بار دیگر برای همکاری دعوت کند.
تفاوت بزرگ بین میزان غرامت درخواستی از سوی این شرکت نفتی و مبلغ پیشنهاد ونزوئلا ، باید به خاطر این واقعیت باشد که شرکت های نفتی ، ارزش پروژه های خود را چیزی حول و حوش قیمت های فعلی بازار در نظر می گیرند در حالی که ونزوئلا ارزش این پروژه ها را بر اساس ارزش ثبت شدۀ سهام آنها تعیین می کند ، که معمولا بسیار پایین تر است .

بازگشایی صنعت نفت ونزوئلا، مستلزم لحاظ کردن برخی اولویت های گذشته است. ونزوئلا صنعت نفت خود را در سال 1976 ملی کرد، اما در سال 1990میدان های نفتی خود را به روی سرمایه گذاری خارجی باز کرد و چندین قرارداد چند ملیتی بسیار مطلوب را به کشور باز گرداند.
با وجود توافقات اخیر ایران در ژنو به عنوان شاخصی پیشرو، و با وجود شرایط کلان زیست محیطی که رو به وخامت گذاشته ، ممکن است ونزوئلا هم به ایجاد روابط حسنه با آمریکا و باز کردن صنعت نفت خود به روی کمپانی های خارجی تن دهد.
اگر ونزوئلا صنعت نفت خود را بازگشایی کند ، درآمدهای دولت افزایش خواهد یافت ، کسری مالی کمتر شده و تورم مهار می گردد. بدین ترتیب هم  ونزوئلا و هم شرکت های بزرگ نفتی چند ملیتی مانند کونوکو فیلیپس و اکسون موبیل، هر دو سود می برند.

اوج آشکار ارزش سهام
چندین دهه است که آمریکایی ها هنگام مراجعه به پمپ بنزین هایشان  از نعمات و برکات اوپک بهره مند می شدند. اکنون، اما ایالات متحده آمریکا پیشخوان خود را به سمت این کارتل عظیم نفتی می چرخاند و یک شرکت در کانون سودآور ترین فرصت صنعت نفت - از دهۀ  1970 تاکنون- ایستاده است. حدس می زنید نام این شرکت چیست، «وارن بووفت»(یک تاجر نجیب زادۀ بشر دوست امریکایی که گویا موفق ترین سرمایه گذار قرن بیستم لقب گرفته) پیشاپیش با یک کلیک از همینجا صاحب این شرکت می شود.