فرمانده سرکوب ورزشکاران بحرین در یک نگاه

سعید سعیدزاده- شیخ سلمان بن ابراهیم آل خلیفه که در سفر بلا‌تر به ایران همه جا در کنار وی قرار داشت، از نزدیکان پادشاه بحرین و دژخیم سرکوب‌گر مبارزین نهضت مقاومت شیعیان این کشور است!

نوشتن این مطلب تنها بدان دلیل نیست که «شیخ سلمان» کوبنده‌ترین برخورد را با بیش از سی بازیکن، داور و مربی انقلابی فوتبال در بحرین داشت که هنوز کسی از سرنوشت آنان آگاه نیست، بلکه وی بیشتر به دلیل بر عهده داشتن مسئولیت سرکوب بیداری اسلامی در این کشور عربی معروف است و از دشمنان فرومایه و شناخته شده جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود.

این بحرینی تبهکار از سال ۲۰۰۲ و با توجه به ارتباط تنگاتنگی که با دربار بحرین داشته و دارد به عنوان رئیس اتحادیه فوتبال بحرین انتخاب شد و از همین جا برای رسیدن به تشکیلات کنفدراسیون فوتبال آسیا «A. F. C» دورخیز کرد!

شیخ سلمان قدرت‌طلب بلافاصله با کمک «شیخ احمد» کویتی رئیس شورای المپیک آسیا نامزد ریاست A. F. C شد که در دور اول رقابت عرصه را به «بن همام» قطری واگذار کرد، اما بار دوم به علت مشکلاتی که برای «بن همام» پیش آمد، توانست با حمایت کشورهای عربی به این جایگاه دست یابد.

در پی این اتفاق ناخوشایند و ابعاد گوناگون فعالیتهای جنایتکارانه این عضو نزدیک خاندان سلطنتی بحرین، برخی از نهادهای مدنی در این جزیره که اکثریت جمعیت آن را شیعیان تشکیل می‌دهند، نامه‌های افشاگرانه از جنایات «شیخ سلمان» در سرکوب مردم انقلابی به مقر فیفا و 

A. F. C ارسال کرده‌اند و در آن به نقش پررنگ شیخ سلمان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا اشاره و سیمای نفرت‌انگیز واقعی او را «رو» کردند و... تنها خواسته نهادهای مدنی و حقوق بشری و مردمی بحرین این است که مدیریت کلان فوتبال در اختیار کسانی قرار گیرد که دستشان به خون مردم بی‌گناه آغشته نباشد.

این در حالی است که اخیراً همین فرد جانی و سرکوبگر و از عوامل اصلی سرکوب انقلاب بحرین، به دعوت فدراسیون فوتبال کشورمان و با «جت» شخصی خودش به ایران آمد و در چند نوبت به «علی کفاشیان» رئیس فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران لقب «برادر» داد!

وی اخیرا از فوتبال ایران انتقام سختی گرفت و در انتخاب برترین‌های فوتبال آسیا در سال ۲۰۱۳ توانمندی‌های ایران را یک جانادیده گرفت و دستمان را از تمامی جایزه‌ها کوتاه کرد و باعث شگفتی و حیرت همگان شد.

روابط فوتبال ایران با کنفدراسیون فوتبال آسیا تا قبل از حضور این شیخ بحرینی عادی و آرام بود.

در دوران «بن همام» قطری بود که علی دایی، علی کریمی، خداداد عزیزی به عنوان مردان سال آسیا انتخاب شدند و حتی سال گذشته ایران به عنوان بهترین فدراسیون آسیا معرفی شد، اما با آمدن شیخ سلمان بحرینی که قرابت دیرینه‌ای با سعودی‌ها دارد، زنگ خطر برای فوتبال ایران به صدا در آمد! با اینکه وی میهمان فدراسیون فوتبال کشورمان بود، اما در جریان «همایش علم و فوتبال» رئیس بحرینی A. F. C که قرار بود به همراه «سب بلا‌تر» درآکادمی فوتبال کشورمان حضور یابد، ولی ضیافت شام سفارت بحرین در تهران را به حضور در این همایش ترجیح داد و دشمنی خود را در مراسم انتخاب بر‌ترین سال ۲۰۱۳ آسیا علنی کرد. ضمن اینکه دیپلماسی ضعیف فدراسیون فوتبال ایران و نداشتن حتی یک کرسی در تشکیلات فوتبال آسیا یکی از دلایل مهم کوتاه ماندن دست نمایندگان فوتبال ایران از جوايز A. F. C باید دانست.

در اینجا، حرف ما این است که ورزش و فوتبال وسیله‌ای برای صلح و دوستی است و نباید ریاست این فوتبال در قاره پنهاور آسیا در دست شخصی چون شیخ سلمان باشد. این شخص که در سرکوب انقلابیون بحرین ید طولایی دارد دستور قلع و قمع گسترده بازیکنان، مربیان و فعالان فوتبال بحرین را صادر کرد، حالا برای پوشاندن چهره زشت خود در پشت «فوتبال» پنهان شده است! وظیفه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران این است که باید به شیخ سلمان بحرینی به علت سرکوب و بازداشت بازیکنان فوتبال اعتراض کند، نه اینکه اجازه دهد او به عنوان میهمان ویژه همراه بلا‌تر به ایران بیاید و با مسئولین جمهوری اسلامی ملاقات کند!

چگونه پذیرفتنی است فدراسیون فوتبال کشورمان چنین فردی را با چنان سابقه‌ای فقط به خاطر میزبانی جام ملتهای آسیا به ایران راه دهد و در قبال جنایات او سکوت کند؟ آیا فدراسیون فوتبال جوابی برای این سئوال خواهد داشت!؟