گاف مجری بی بی سی فارسی در بی توجهی به آزادی تعدادی از روزنامه نگاران

گروه سیاسی -  بی بی سی فارسی در برنامه عصر چهارشنبه خود،‌ در تحلیل بخش فرهنگی گزارش 100 روزه آقای روحانی، با آقای عیسی سحرخیز روزنامه نگار که اخیرا از زندان آزاد شده است، گفت وگو کرد.





به گزارش بولتن نیوز، مجری بی بی سی فارسی  به جای این که  وضعیت فرهنگی و روزنامه نگاران در داخل کشور را از سحرخیز سوال کند، با طرح پرسش عجیبی اعلام کرد که برخی روزنامه نگاران از جمله ژیلا بنی یعقوب و احمد زیدآبادی اکنون در زندان هستند! و محدودیت هایی برای روزنامه نگاران وجود دارد.
چند لحظه بعد و در وسط پاسخ آقای سحرخیز، مجری بی بی سی گاف خود را تاحدودی اصلاح کرد و گفت که همکاران من می گویند آقای زید آبادی اکنون در مرخصی و خارج از زندان به سر می برد و به بنی یعقوب نیز که چند سال است آزاد شده، اشاره نکرد.
این درحالیست که دو نفر مورد اشاره بی بی سی در زندان نیستند و هر دو در خارج از زندان به سر می برند.
در این جا این پرسش مطرح است که چرا بی بی سی فارسی در یکی دوماه اخیر تلاش دارد عملکرد آقای روحانی را در داخل کشور ناموفق جلوه دهد و زندانی های آزاد شده و اهل فرهنگ و روزنامه نگارانی که آزاد هستند را داخل زندان تصور کند؟
بی بی سی از افراطی گری و حرکت های تند و ایجاد اختلاف بین روحانی و اصولگرایان  و اصلاح طلبان چه سودی می برد و چرا رای مردم و حرکت دولت در جهت اعتدال و میانه روی و اصلاحات تدریجی را نادیده می گیرد و چرا توجه ندارد که برخی مسائل فرهنگی و سیاسی داخلی، باید به تدریج انجام شود و به دنبال آن است که چند ماهه تمام مطالبات وانتظارات اصلاح طلبان و بخش عمده ای از تندروهای سیاسی را مطرح کند و از این طریق، باعث ایجاد اختلاف و ناموفق جلوه دادن دولت روحانی در داخل کشور شود.
بی بی سی، همچنان به دنبال گزارش ها و گفت وگوهای تنش زا می رود تا جو ناامیدی را در داخل کشور دامن بزند و عملکرد دولت روحانی را در داخل کشور و سیاست وفرهنگ ناموفق جلوه دهد؟  اما دست اندرکاران بی بی سی  باید پیام مردم در میانه روی و حرکت تدریجی جامعه و دولت را بپیذیرند و آنچه اتفاق افتاده و مثلا آزادی روزنامه نگاران را درست گزارش کنند؟  و توجه داشته باشند که شاخص های فرهنگی و فعالیت اهل فرهنگ و روزنامه نگاران در  4 ماه بعد از دولت روحانی نسبت به قبل تفاوت زیادی داشته و به تدریج اصلاح ساختار فرهنگ و روزنامه نگاری به پیش خواهد رفت.




اما گویا بی بی سی، به دنبال آن است که موفقیت های دولت روحانی در عرصه سیاست خارجی را کم رنگ جلوه دهد و اتفاق های داخل کشور و موفقیت های نسبی دولت روحانی را نادیده بگیرد و با مطرح کردن بالاترین مطالبات وانتظارات تندروهای سیاسی، فشار بر دولت روحانی و ایجاد اختلاف بین دولت و اصلاح طلبان از یک سو و ایجاد اختلاف بین دولت روحانی و اصولگرایان را از سوی دیگر  افزایش دهد. اما همان طور که دولت در برنامه خود و مردم در انتخابات خواستار آن شده اند میانه روی و اعتدال و ایجاد همدلی وهمراهی بین دولت و میانه روها، اصلاح طلبان و اصولگرایان بیشترین مواهب و عواید را برای کشور خواهد داشت و هر گونه افراط و تندروی، نه تنها به پیش رفتن را دشوار خواهد کرد بلکه باعث تنش بیشتر و واکنش های غیرضروری در مقطع کنونی خواهد شد.
آقای سحر خیز نیز در تحلیل مسائل فرهنگی  مورد نظر رئیس جمهور در گزارش 100 روزه و در واکنش به این سخنان که ممنوع القلم ها اکنون سریع القلم شده اند و محدودیت های اهل فرهنگ کاهش یافته است، گفت: آقای روحانی در سیاست خارجی و پرونده هسته ای خوب عمل کرده ولی در سیاست داخلی عملکرد ها ضعیف و دوگانه بوده و به دلیل  این حاکمیت دوگانه، عملکردها دارای نقاط مثبت و منفی است. حرکت هایی را آقای جنتی  در وزارت ارشاد انجام داده اند و مثلا به دنبال بسته شدن روزنامه بهار، ‌اظهار تاسف کردند و اعلام شد که پیگیر عدم انتشار دو روزنامه نشاط و هم میهن خواهند بود.
در این جا مجری بی بی سی تلاش کرد که مسیر گفت وگو را تغییر دهد و گفت وگو را تند و انتقادی کند....

سحرخیز  افزود: آقای روحانی باید توجه داشته باشد که ابراز اعتماد بین اهل فرهنگ و دولت کافی نیست ابراز اعتماد باید در رفتار و عملکرد دولت و حاکمیت متجلی شود و دولت باید  اقدامات عملی داشته باشد و فشار بیاورد و روزنامه دلیر و کتاب هایی که منع انتشار داشتند، اجازه انتشار داشته باشند و انجمن صنفی روزنامه نگاران که دولت و وزارت کار و وزارت ارشاد متولی آن هستند ادامه فعالیت بدهد و محدودیت ها برداشته شود. حرف آقای روحانی خواسته قلبی شان است اما نیت قلبی کافی نیست باید اقدامات عملی از ایشان و دولت در عرصه سیاست و فرهنگ داخلی ببینیم.
مجری بی بی سی که سعی داشت این حرف های  سحرخیز را کوتاه کند، به وضعیت خود او اشاره کرد تا لحن گفت وگو را تغییر دهد
سحرخیز نیز ادامه داد: در انجمن صنفی روزنامه نگاران اجازه نداشتم سخنرانی کنم و در هیچ روزنامه ای اجازه کار ندارم و قبلا هم نداشتم. خیلی از روزنامه نگاران جلای وطن کرده اند و نه تنها ممنوع القلم که ممنوع الحیات  در داخل کشور هستند و ممنوع القلم هستند. آقای روحانی باید کاری کند که همه این حبس و حصرها از بین برود
دولت باید تلاش که بعد از پرونده هسته ای که خوشبختانه خوب عمل کرده به مسائل سیاسی داخلی بپردازد و فضای امنیتی اطلاعاتی حذف شود
سحرخیز افزود: اکنون با پدیده مرگ زودرس مطبوعات و مرگ روزنامه وقتی  هنوز جنین است مواجه هستیم. خیلی از نیروها اکنون مشغول فعالیت هستند و منتظرند که روزنامه منتشر شود اما خبری از انتشار روزنامه نیست وحاکمیت دوگانه باعث شده که این روزنامه ها منتشر نشوند .آقای روحانی باید کاری کند تا اتفاقی که برای روزنامه افتاد در مورد سایر موارد اتفاق نیافتد و پدیده زود مرگی مطبوعات نداشته باشیم و روزنامه نگاران و فرهنگیان از طریق نهادهای صنفی و مدنی به دولت کمک کنند و نهادهای صنفی مانند انجمن صنفی روزنامه نگاران و... فعالیت خود را آغاز کنند و به دولت و فضای فرهنگی کمک کنند...

در پاسخ به اظهارات آقای سحرخیز، اولا باید توجه داشت که در کوتاه مدت و چند ماهه، قرار نیست که همه مطالبات وانتظارات پاسخ داده شود و امکان پذیرهم نیست، زیرا میانه روی باید ملاک عمل دولت باشد نه حرکت های تند و افراطی که باعث واکنش دو طرف و تندروهای هر دوجناح سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب شود.
دوما، دولت باید اولویت بندی کند، ابتدا به مسائل سیاست خارجی و کاهش تحریم ها و بهبود معیشت مردم و کاهش تورم و... توجه کند تا همدلی وهمراهی همه جناح های سیاسی از اصلاح طلب و اصولگرا و اعتماد و حمایت های لازم را جلب کند و به تدریج زمینه اصلاحات و بهبود مدیریت در فضای سیاست داخلی و فرهنگ و روزنامه نگاری و... را شاهد باشیم.
در شرایطی که دولت برای تشکیل کابینه، با برخی انتقادها نسبت به انتخاب همکاران و معاونان وزارتخانه ها مواجه است، نباید انتظاراتی را مطرح کنید که واکنش ها و اختلاف ها را بیشتر می کند و باید هر موضوعی در جای خود بررسی و اولویت بندی شود. لازم است که شرایط همکاری دولت و مجلس و سایر نهادها حفظ شود و ادامه یابد و اولویت های مقطع کنونی در دستور کار باشد تاآنچه متعلق به اکثریت مردم و مورد توافق همه جناح های سیاسی است تحقق یابد و فضای میانه روی و اعتدال و همدلی وهمراهی تمام نهادها و مسوولین کشور را شاهد باشیم.
در صورت موفقیت چنین روندی و دستاوردها و مواهب آن برای کشور، موفقیت در مذاکرات و کاهش تحریم ها و بهبود عملکرد وزارتخانه ها و مدیریت دستگاه های اجرایی، احیای نهادهای مهم مانند شورای پول واعتبار، شورای سلامت، شورای اقتصاد و سازمان برنامه، و سامان دادن به برنامه ها و سیاست ها و ارائه شاخص های واقع بینانه از شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور و .... به تدریج این جو همدلی واعتماد متقابل و پرهیز از تندروی و حرکت های افراطی، جامعه را در مسیر اولویت ها وانتظارات و مطالبات دیگر قرار خواهد داد.
این سخن به این معنا نیست که مطالبات دیگر مهم نیستند و یا سیاست داخلی و مسائل فرهنگی اهمیت ندارد. زیرا توسعه کشور بدون اصلاح ساختارهای فرهنگی و سیاسی و قضایی و حقوقی و... ناپایدار است اما در فرصت چهارسال دولت، باید اولویت بندی انجام شود. وقتی دولت با انبوهی از تعهدات مالی و استقراض از سیستم بانکی و خالی شدن خزانه و ... مواجه است باید به تدریج و آرام حرکت کرد.
هر گونه تندروی وافراط و افزایش فشار از جهت انتظارات و مطالبات سطح بالای اصلاح طلبان، که باعث ایجاد اختلاف بین اصلاح طلبان و دولت شود و دولت را ناکارآمد و در حال سقوط و بدون پشتیبانی جناح های سیاسی نشان دهد و از سوی دیگر، واکنش اصولگرایان و جناح های سیاسی را موجب شود، نه تنها همین حرکت تدریجی و اولیه و کارایی فعلی و مسائل عمده و مشترک همه جناح ها را نیز به حاشیه خواهد برد و حاشیه های سیاسی، جای تحولات و کارآمد کردن دولت را خواهد گرفت بلکه پیشرفت کارها را غیر ممکن خواهد کرد.

آقای سحرخیز و همفکران ایشان، این مسیر سخت و فرصت های از دست رفته را در دولت های قبل، در دولت های هاشمی رفسنجانی و خاتمی، تجربه کرده اند و این تجربه پیش روی فعالان سیاسی همه جناح ها قرار دارد که افراط و تفریط، باعث کند شدن روند توسعه کشور می شود و حاشیه ها و تندروی ها جانشین همکاری و همدلی و میانه روی گروه های سیاسی می شود و این فرصت بهبود مدیریت اجرایی کشور و بهبود معیشت و مشکلاتی مانند تورم و بیکاری و...  را تلف خواهد کرد. یعنی حداقل ها را نیز از دسترس مردم دور خواهد کرد چه رسد به شاخص های دیگر....

مردم از گروه های سیاسی انتظار دارند تا همان طور که برخی نظریه پردازان گفته اند از طریق آشتی ملی و بستن پرونده تجربه های تلخ و رفتارهای افراطی گذشته، امروز به سرنوشت کشور و بهبود مدیریت و معیشت مردم توجه شود.
مردم با رای خود و مشارکت بالای خود از اصلاح طلب گرفته تا اصولگرا میانه روی و حرکت به سمت بهبود شرایط را انتخاب کرده اند و لذا باید از دستاوردهای کنونی هرچند محدود و مورد انتقاد، حمایت کرد و به جلو و آینده توجه کنیم. همان طور که اصولگرایان از نظرات خود در پاره ای موارد کوتاه می آیند و همکاری با دولت را فدای اختلاف سلیقه نمی کنند. اصلاح طلبان نیز باید نظر خود را تعدیل کنند. اعتدال و میانه روی داشته باشند زیرا پافشاری بر نظرات هر دو جناح، فرصت همکاری و همدلی را از بین می برد.

همان طور که رئیس جمهور تاکید کرد، امیدواری وجود دارد و سپیده را می بیند و اگرچه این فرآیند الزامات و شرایطی دارد که آقای سحرخیز به برخی از آنها اشاره کرده اند اما لازمه این الزامات و شرایط و بسترسازی و سپیده، میانه روی و پرهیز از تندروی و صبر و حوصله است تا شیرینی بهبود شرایط جای تلخی ها را بگیرد.
باید به همان تعداد آزادی زندانیان، بهبود فعالیت ممنوع القلم ها، بهبود شرایط فرهنگی و سیاسی، احترام گذاشت و قدر دانست و به برنامه دولت اعتماد داشته باشیم تا نیت قلبی رئیس جمهور و دولت، نقاط مشترک و حداقل ها و حرکت متوسط و میانه را که مورد توافق همه فعالان سیاسی و فرهنگی کشور است تحقق بخشد و زمینه گذشت و همکاری و فراموش کردن تلخی ها و جبران کم کاری ها فراهم شود.
اگر چه مطالبات در سال های گذشته انباشت شده و کوهی از انتظارات را داریم اما چاره ای نیست . نمی توان تمام مطالبات و انتظارات چهارسال یا هشت سال یا بیشتر را یکباره از دولت انتظار داشته باشیم زیرا به سرعت تحقق بخشیدن چنین درخواست هایی نه امکان پذیر است و نه به صلاح است
 زیرا اولا کشور ودولت به موارد مهمتر و معیشت و مذاکرات خارجی و ایجاد اعتماد در بین نیروهای سیاسی داخل کشور توجه دارد  و فعلا امکان پرداختن به همه مطالبات نیست و باید به تدریج از دولت بخواهیم که کارها را انجام دهد و دوما، هر نوع افراط و تندروی باعث واکنش جناح های سیاسی خواهد شد.





اگر قرار باشد هر کس در طیف گسترده نظرات سیاسی، از نگاه خود دولت را که در میانه این جریانات ایستاده است، متهم به کم کاری و عدم موفقیت کند، دولت عملا با این همه فشار و انتظارات و مشکلات جامعه تنها خواهد ماند و واکنش و انتقاد و حمله و حاشیه سازی، پرونده سازی و بی اعتمادی، را آشکار می کند.
وضعیت مالی و اقتصادی و توان و حوصله مردم، در شرایطی نیست که افراط و تفریط را از جناح های سیاسی بپذیرند و ایجاد آرامش و اعتدال و تکریم و احترام باید جای تنش و مسائل دیگر را بگیرد. طبیعت حرکت جامعه در جای خود، به بسیاری از مطالبات پاسخ خواهد داد.
اجازه دهید که فرآیند میانه روی و اعتماد سازی در سیاست خارجی، در داخل کشور و درعرصه فرهنگ و سیاست نیز تجربه شود. حرکت هایی شبیه آنچه بی بی سی به دنبال آن است تا تنش و مطالبات انبوه را پیگیری کنند و دولت را ناتوان جلوه دهند و فشار بر دولت و نظام را افزایش دهند، به صلاح جامعه و گروه های سیاسی نیست. مردم انتظار دارند که برای معیشت و بهبود مدیریت کشور تلاش شود و شاهد درگیری و... نباشیم. چنین فرآیندی باعث جلب اعتماد و آرامش بیشتر خواهد شد و همان طور که در بازار و اقتصاد، شاهد کاهش نوسان قیمت و کاهش قیمت مسکن و... هستیم، در بازار سیاست نیز آرامش برقرار خواهد شد و قیمت برخی مسائل کاهش و ارزش برخی موضوعات دیگر افزایش خواهد یافت.
به امید موفقیت دولت و  گروه های سیاسی و اصلاح طلبان و اصولگرایانی که به خواست مردم و منافع ملی احترام می گذارند و درک می کنند که سیاست علم سازماندهی نیروهای جامعه برای تحقق اهداف یک ملت بزرگ است و سازماندهی در حال حاضر باتندروی انجام نمی شود با میانه روی تحقق می یابد...