طلاق نبايد به وسيله اي براي متزلزل ساختن بنيان خانواده تبديل شود

گروه اجتماعي - طلاق به معنی پایان قانونی ازدواج و جدا شدن همسران از یکدیگر است. طلاق معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که استحکام رابطه زناشویی از بین می‌رود و میان زوجین ناسازگاری و تنش وجود دارد.

به گزارش بولتن نيوز، نبود ناگهانی همسر ممکن است احساس اضطراب یا هراس ایجاد کند؛ هر چند برخی نیز ممکن است پس از طلاق احساس خوشحالی داشته باشند. معمولاً زنان و كودكان از طلاق بیش از مردان زیان می‌بینند، اما فرآیندهای سازگاری روانی و اجتماعی برای مردان و زنان تفاوت چندانی ندارد. هر چند بچه هاي طلاق هرگز با شرايط كنار نخواهند آمد و تلخ كاميهاي جدايي پدر از مادر هميشه در دوران زندگي آنها همراهشان خواهد بود.

کودکانی که والدینشان از ازدواج خود راضی نیستند اما با هم زندگی می‌کنند، ممکن است تحت‌تأثیر تنش ناشی از روابط آن‌ها به اضطراب یا افسردگی مبتلا شوند. کودکان پس از جدایی پدر و مادرشان نیز به اضطراب عاطفی دچار می‌شوند. کودکان بزرگ‌تر بهتر می‌توانند انگیزه‌های پدر و مادرشان را برای طلاق درک کنند. این کودکان ممکن است به خاطر اثراث طلاق بر آینده خود نگران باشند یا این که احساس تنهایی داشته باشند.

طلاق در اسلام منفورترین حلال نامیده شده‌است و از این واقعه عرش الهی می‌لرزد. قرآن به مردان مسلمان سفارش می‌کند که از طلاق همسرانشان خودداری ورزند؛ و سازش را بهتر دانسته است. در شرایط ناسازگاری زن و شوهر، قرآن پیشنهاد کرده‌است که داوری از خانواده شوهر و داوری از خانواده زن با هم بحث کنند.

اما به هر حال در سالهاي دولت دهم شاهد آن بوديم كه طلاق در ايران روز به روز افزايش يافت و كم كم گويا عده اي طرفدار اين موضوع شده اند كه طلاق نبايد در جامعه منفور باشد.

در اين رابطه روزنامه قانون با برگزاري ميز گردي سعي كرده است تا از طلاق به عنوان يكي از منفورترين حلال ها تصويري زيبا ارائه داده و اعلام مي كند طلاق منفور نيست!. اين يعني اينكه روزنامه قانون تلاش مي كند تا به جاي تغيير دادن عاملهاي ساختاري كه در اين سالها منجر به افزايش بيش از پيش طلاق در كشور شده و كودكان بسياري را مجبور به زندگي جداگانه با پدر و مادر واداشته، اصل سوال را كه همان طلاق است زير سوال برده و با حذف صورت مسئله از پاسخ دادن به دلايل وجودي طلاق هاي فراوان در اين روزها خود داري مي كند.

طلاق در اسلام و جامعه ايراني منفور است و از گذشته نيز منفور بوده. اما در كشورهاي همسايه ما مانند تركيه و كشورهاي توسعه يافته گويا اين موضوع چندان از درجه اهميت برخوردار نيست. البته در اين كشورها ازدواج قانوني هم اهميت چنداني ندارد. چنانكه در سريالهاي تركيه اي و ببيشتر سريالهاي شبكه هايي مانند جم و فارسي وان هم به سادگي مي توان ديد.

در واقع شايد نويسندگان ميزگرد روزنامه قانون فكر مي كنند چون در تركيه، دختران بعد از 14 سالگي دوست پسر مي گيرند و بعد از يكي دوسال دوري از خانواده با بچه كوچك خود به خانه بر مي گردند. اين يك فرهنگ توسعه يافته است و ما هم چون در حال توسعه هستيم بايد برايمان طلاق و ازدواج اهميت چنداني نباشد و خيلي راحت يكي را طلاق بدهيم يا اينكه كسي از ما جدا شود. البته بچه ها هم خودشان بزرگ مي شوند.

اما دوستان قانوني بايد بدانند كه فرزندان طلاق همان چيزي را باز توليد مي كنند كه خانواده به آنها آموخته است و سست شدن بنياد خانواده چيزي نيست كه جمهوري اسلامي و اسلام به دنبال آن است.

طلق منفور است چون ما در يك جامعه سالم زندگي مي كنيم و بايد تنها در شرايطي مورد استفاده قرار گيرد كه ديگر راه و چاره اي نيست و امكان تفاهم وجود ندارد. اما اينكه بگوييم طلاق منفور نيست و بر اين اساس هر روز به تعداد مطلقه هاي بي كار اضافه شود از آن حرفها است كه جاي بحث دارد.

ضمنا روزنامه قانون اين را هم توجه كند كه در جوامعي مثل آمريكا كه به راحتي دو نفر از هم جدا مي شوند قوانين سنگين و سختي براي پشتيباني از فرزندان وضع شده است و زن و فرزندان نيز به طور شديد از سوي قانون مورد حمايت قرار مي گيرند.

يعني اينكه اگر لازم باشد جورابهاي مرد را مي فروشند! تا حق زن و فرزندان تامين شود و البته تامين اجتماعي و دولت به شدت از فرزند و زن حمايت مي كنند. در آنجا مسائل براي زنان مطلقه به پيچيدگي هاي ايران نيست!. آما آيا در ايران، يك زن خانه دار، بعد از طلاق چه كارهايي مي تواند انجام دهد و به سوي چه كس يا كساني بايد دست دراز كند تا از او حمايت كنند. فرزندان چطور. آيا قوانين حمايتي و بودجه هاي دولتي و كار در حدي هست كه بعد از متلاشي شدن يك خانواده، زن و فرزندان زندگي عادي خود را ادامه دهند.

طلاق در ايران منفور است و در اسلام هم منفور است و نبايد اين سياه را سفيد بناميم!.

طلاق مبغوض الهی:

در روایات، کلمات و سیره عملی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) مشاهده می‌شود، که آنان طلاق را بسیار مذموم و منفور معرفی کرده‌اند. برخی از روایات بدین قرارند:

امام باقر (ع) از پیامبر گرامی اسلام (ص) نقل فرمودند:

«جبرئیل آن‌قدر بر من درباره زن سفارش و توصیه کرد که گمان کردم طلاق زن، جز در وقتی که مرتکب فحشاء قطعی شده باشد سزاوار نیست.»[12]

امام صادق (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل فرمودند:

«چیزی در نزد خدا محبوب‌تر از خانه­ای که در آن پیوند ازدواجی صورت می‌گیرد وجود ندارد و چیزی در نزد خداوند مبغوض‌تر از خانه‌ای که در آن خانه پیوندی با طلاق بگسلد وجود ندارد. آنگاه امام صادق (ع) فرمود: اینکه در قرآن نام طلاق مکرر آمده و جزئیات کار طلاق مورد عنایت و توجه قرآن واقع شده، از آن است که خداوند جدایی را دشمن می‌دارد.»[13]

طبرسی در مکارم الاخلاق از پیامبر (ص) نقل کرده است که حضرت فرمودند:

«ازدواج کنید ولی طلاق ندهید، زیرا عرش الهی از طلاق می‌لرزد.»[14]

امام صادق (ع) فرمودند:

«هیچ چیز حلالی مانند طلاق، مبغوض و منفور پیشگاه الهی نیست. خداوند مردمان بسیار طلاق دهنده را دشمن می‌دارد.»[15]

همچنین در روایات اهل سنت، روایاتی فراوان است. در سنن ابن ماجه از پیامبر (ص) نقل کرده است که:

«مبغوض‌ترین حلال در نزد خداوند طلاق است»[16]؛ یعنی در میان حلال‌ها هیچ چیز به اندازه طلاق، مبغوض نیست.