آقایان! کل مشکلات کشور با رفع جزیی از تحریم ها حل نمی شود

به گزارش بولتن نیوز، اما با گذشت بیش از 100 روز از دولت ، به نظر می رسد به طور کلی فضا عوض شده است و دولت کل سرنوشت مملکت در همه ابعاد را به سیاست خارجی و اخذ کوچکترین چراغ سبز از طرف مقابل گره زده و می خواهد با چراغ سبز ایالات متحده در ابتدا دهان منتقدین داخلی را ببندد و سپس راهی باز کند برای حل مشکلاتی که لزوماً ربطی به مباحث خارجی ندارد

بنابراین مسولان محترم کشور بویژه شخص رییس جمهور ضروریست بر این نکته اگاه بوده و با دقت نظر بیشتری نسبت به مشاوره ی مشاوران خود نگریسته و خدای ناکرده مصالح درازمدت را به امتیازاتی که در چارچوب قوانین بین المللی حق ما بوده است ترجیح ندهند

با نگاهی به داخل کشور و بررسی وضعیت وزارتخانه های اقتصادی از بعد عملکرد و انتصاب افراد ذیصلاح متوجه خواهیم شد که وضعیت حل مشکلات در حیطه داخلی چندان مطلوب نیست:

بیژن زنگنه که با حمایت شخص رییس جمهور با رای شکننده مجلس با عرصه وزارت نهاد، بمحض حضور کلید ضرر و زیان 22 میلیارد دلاری را در دادگاه لاهه در بحث پرونده کرسنت کلید زد؛

نعمت زاده که انتظار فراتری از او در وزارت صنعت می رفت در ابتدای ورود کلیدی ترین سیاست شفافیت و پروژه اصلی وزارتخانه یعنی طرح شبنم را متوقف کرد؛

آخوندی نیز که با اختلاف رای ناچیز به مسند وزارت رسیده بود با توقف طرح ملی مسکن مهر خانوارهای متقاضی مسکن مهر رو رودر روی دولت قرار داد؛

سیف در اولین اظهارنظر خود روند مثبت کاهشی دلار تا مرز ابتدایی قیمت مبادلاتی را متوقف کرده و باعث تثبیت و نه کاهش گرانی کالا و خدمات شد؛

چیت چیان که در اولین اظهارنظر خود در خصوص اختلاس 12هزارمیلیاردی که به نادرستی به ایشان مشاوره داده شده بود و همچنین کاهش قابل ملاحظه خدمات رسانی به پروژه های مسکن مهر باعث نگرانی هایی در حوزه نیرو شد

طیب نیا با بیان اینکه 40% تورم از مسکن مهر ناشی شده است نشان داد که فرق بین سهم 40 درصدی تسهیلات مسکن مهر از نقدینگی را با سهم از تورم هنوز درک نکرده است و با اعلام رسمی آن بر این نکته تاکید کرد که تحریم، طرح هدفمندی، ضریب فزاینده، عملکرد بانکهای خصوصی و ... در تورم نقش چندانی نداشته و فقط نقدینگی باعث تورم است!

با این اوضاع باید به دولت حق داد که تمام توان خود را مصروف فشار بر مذاکره کنندگان کند و از آنها بخواهد که در قبال دادن امتیاز هرچیز، ولو در حد گوشه چشم ِ طرف مقابل، امتیازی کسب شود و بر روی کاغذ معاهده ای نوشته شود تا بتواند قابلیت مانور در داخل را پیدا نماید

این موضوع بحث خطرناکی است که دولت هرچه سریعتر باید از آن دست بکشد و توان اصلی خود را صرف حل مشکلات داخلی کند تا اخذ امتیاز از خارج از کشور.

در این راستا به جرات باید گفت هرگونه اعطای امتیاز خارج از معاهده ان پی تی و مقررات اژانس بر خلاف مصالح دراز مدت بوده و کشور را با چالش بزرگی در درازمدت و در قبال تعهدات خارج از پادمان هسته ای روبرو خواهد کرد

حتا امضای پروتکل الحاقی نیز به اندازه ای که امتیاز خارج از معاهده برای کشور زیانبار است، برای کشور مشکل ایجاد نمی نماید.