کردستان در تلاطم تغییر

به گزارش بولتن نیوز،روند تغییر مدیریت اجرایی استانها در دولت یازدهم هر چند با آهنگ کندی همراه بود ولیکن اخیراً سرعت خوبی بخود گرفته و می رود که این پروسه تغییرات مدیریتی که محتاج تدبیر و امید است تکمیل گردد.

قطعاً صاحب نظران و مطلعین می دانند که پروسه تغییر مدیران در طلیعه هر دولتی از اهمیت خاصی برخوردار است ولیکن بعضی استانها از اهمیت مضاعفی برخوردار می باشند. کردستان یکی از استانهایی است که از شرایط خاصی برخوردار بوده و از استانهای حساس کشور محسوب می گردد. این استان در دولت تدبیر و امید انتظار دارد که تغییر و تحول را در ارکان مدیریتی خود تجربه کند. مردم کردستان میپرسندآیا باز هم این استان همانند گذشته به تدابیر وارداتی و سفارشی تن در خواهد داد؟ آیا بازهم شاهد مدیران تکراری خواهد بود که نگهبان منافع باندها و جریانهای خاص میباشند؟ آیا بازهم تماشاگر پرتاب مدیری وارداتی از کردستان به پستهای ملی خواهند بود؟ آیا بازهم نظاره گر استمرار مدیریتی خواهند بود که عامل اصلی عقب افتادگی کردستان و بی اعتمادی مردم و نظام می باشد؟

هرچند که می توان گفت مشارکت بالای مردم کردستان در انتخابات اخیر به برنامه ها و تدابیر امیدوارانه دکتر روحانی بود و پس از استقرار دولت تلاشهای زیادی ازطرف ستاد انتخاباتی دکتر روحانی ونمایندگان مجلس استان مبنی بر واگذاری مدیریت استان به فردی کردستانی صورت گرفت اما چنین بر می آید که مجدداً مدیری را برای مدیریت استان می فرستند که هیچ گونه شناختی از فرهنگ و جغرافیای طبیعی و انسانی و رویدادهای گذشته این استان ندارد. و از تحولات سیاسی مناطق کردنشین کشورهای همسایه اطلاعی ندارد. کسی که مدتهااز دوران مدیریتی او گذشته قدم به سرزمینی می گذارد که با مشکلات عدیده ای مواجه است ازجمله عدم شناخت از جامعه کردستان و مسائل پیچیده مدیریتی و اجتماعی و سیاسی استان که انگیزه مضاعف و انرژی پویایی را جهت رفع آنها می طلبد،که با توجه به شرایط سنی و ناآشنایی ایشان با محیط جغرافیایی وانسانی بعید بنظر میرسد که بتواند ازپس درهم آمیختگیهای مدیریتی این استان برآید.

اگر چه دولت جواب درخواستهای ستادهای مردمی و نمایندگان مجلس را اجابت نکرد و گزینه مورد نظر وزارت کشور را به کردستان اعزام می دارد که آنرا تحمیل می نامند، ولی حداقل در انتخاب گزینه غیرکردستانی نظر صاحب نظران و ستاد و نمایندگان استان را مدنظر قرار می دادند. بهتر بود حداقل در مورد فردی که دارای اشتراکاتی با دولت و مردم میباشد تمکین می کرد. از بین کسانی که خدمات شفاف و صادقانه ای به مردم کردستان داشته اند انتخاب می گردید کسانی که شناخت عمیقی از جامعه کردستانی دارند و با همین شناخت راهکارهای توسعه ای را متناسب با شرایط زمانی و مکانی تشخیص می دهند. کسانی که فهم عمیقی از مسائل کردستان دارد و بی تعصب همه مسائل ومصائب کردستان را در کرده اند و به اندازه عمر بابرکت انقلاب اسلامی در کردستان تجربه دارند دردها ومشکلات کردستان را با پوست واستخوان خود درک کرده اند و شناخت وسیعی از ظرفیتهای منطقه اقلیم داشته که متوانند ازآن در راستای توسعه استان کردستان استفاده کنند کسانی که می توانند مدیران ملی و منطقه ای را تحویل جامعه داده و با توجه به شناخت موانع رشد نیروهای کردستانی راه رسیدن مدیران توانمند و نجیب و دانش آموخته کردستانی را به سطوح ملی هموار کرده و با عزم و اراده ملی و با پشتیبانیهای نیروهای مردمی زمینه های توسعه متوازن منطقه ای را فراهم آورد. کسی که برای دولت و مردم دارای حداقلها باشد (حداقل طبعات برای دولت و حداقل مطالبات مردم) این عقب نشینی از درخواستهای قبلی نمی باشد بلکه عمل به آن بیانگر میزان احترام دولت به خواسته های کردستانیها می باشد.

در دوره دولتهای گذشته مرسوم ومشهور بود بعلت نوع انتخاب مدیران استانی  گفته میشد کردستان آموزشگاه مدیران است و مدیران از این جایگاه بعنوان مبنای مدیریتهای ملی استفاده میکنند. شایسته این دولت نیست که بگوییم دراین دولت   کردستان را استراحتگاه دوران بازنشستگی مدیران تبدیل شده که با سنین بالا و عدم شناخت از جامعه کردستان وارد این عرصه پرکار مدیریتی شده اند. کردستان با انبوهی مسائل و مشکلات رسوب شده دوران گذشته روبروست و علیرغم همه اینها وجود افراد فرصت جویی درکمینند که از کوچکترین روزنه جهت بازگشت به قدرت استفاده کنند همانهایی که سالها بنام کردستانی وبکام منافع شخصی خود ازهیچ اقدامی فرو گذار نکردند و اجازه رشد نیروهای کردستانی را فقط از مجرای خاصی میدانستند. با زمزمه هایی که که از بازماندگان این طیف فکری در کرستان شنیده میشود مدیریت آینده استان را نیز مدیریت خواهند کرد که دراین صورت باید گفت این جریان روئین تن سیاسی همیشه قابل بازیافت میباشد گویا غروبی برای آن متصور نیست.

انتظار می رود با کمی تأمل و تجزیه و تحلیلهای جانبی دست به تغییر مدیریت استان بزنید. و به حداقلهای شعارهای انتخاباتی اکتفا کنید ومردم را به آینده ای روشن امیدوار کنیم «به امید حضور بالاتر در انتخابات آینده» .