لیوان های وارونه

خوشبختانه این روزها فرصت خوبی برای جمهوری اسلامی ایجاد شده است تا با استفاده از اختلافات داخلی در جبهه مخالف ِ به نتیجه رسیدن این مذاکرات که در زمین ِ بازی آمریکا و رژیم اشغالگر قدس وجود دارد ، بهره برداری لازم خود را از این وضعیت داشته باشد . البته در این خصوص شیوه ی نگاه های مختلفی وجود دارد . عده ای از تحلیلگران ، آمریکا و اسرائیل را در جبهه ی مبارزاتی اروپایی ها نمی دانند بلکه آنها را کاملاً هماهنگ و با برنامه یکدست شده در میدان بازی می انگارند . عده ای دیگر هم آمریکا و اسرائیل را در مقابل جبهه ی اروپایی می دانند و برخی دیگر از تخلیلگران داخلی در نگاهیی متفاوت آمریکا و اسرائیل را در یک جبهه ی مشترک نمی دانند که البته هرکدام از انی نگاه ها دچار تعارض در صول نتیجه نهایی هستند .

اینکه در حالت کلی این تقصیم بندی ها را می بینیم ، خیلی نمی تواند کامل به نظر برسد . قطعاً در همین خطوط و شبکه های معنایی ساده که می انگاریم ، نمی توان این مناسبات را گنجاند . به نظر من اصلاً نباید و نمی شود حد و مرزی به این پر رنگی برای این مناسبات بین کشورهای عضو در این گروه قائل شد . مسئله ای که در این بین وجود دارد این است که نباید این نکته را فراموش نمود که با توجه به حال رو روز این روزهای آمریکا و اروپا ، بدون شک حفظ منافع داخلی و بین المللی کشورها ، حرف اول آخر را می زند ، خواه این منافع ایجاب کند که آمریکا بر خلاف انتظارهای عامه ، حتی به نوعی در حکم ترمز برای رژیم اشغالگر قدس باشد و حرکت های ناشیانه و جاه طلبانه اش را کنترل کند .

نمی شود تحلیلی در این خصوص زد و نقش اسرائیل را در این بین نادیده گرفت . نقشی که شاید بعد از کمرنگ شدن جنبه حمایتی آن ظاهراً از آمریکا به برخی از کشورهای اروپایی منتقل شده است . این هم که اصلاً گروه بندی را به شکل 1+5 ترسیم می کنند قصد القاء این موضوع را دارد که تمامی 5 کشور در مقابل ایران هستند که به نظرم این تقسیم بندی خیلی صحیح نیست . البته مقصودم طح این مسئله این نیست که چند کشور از جبهه مخالف وارد جبهه ی ایران شده اند بلکه به نظر من کشورهایی که از بهبود این روابط متضرر می شوند ، این روزها به نوعی از نقش واسطه ای خود برای برقراری توافق کاسته اند چرا که حس کردند این توافق رنگ و بویی جدی به خود گرفته و در این حالت باید هزینه های سنگینی پرداخت کنند و این موضوع یعنی فقط به خاطر حفظ منافع ، به ظاهر 1+5 را به 3+3 تبدیل کرده اند وگرنه گرگ همان گرگ است .

بازهم عرض می کنم این به آن معنی نیست که این کشورها عاشق چشم و ابروی ایران شده اند بلکه با توجه به درک نسبتاً صحیحی که از اوضاع جاری منطقه و جهانی پیدا کرده اند ، به این نتیجه رسیدند که نمی توانند با این بازیها ایران را از پای در بیاورند هیچ ، خودشان هم ضررهای فراوانی می کنند . این حالت ، وضعیتی را بوجود آورده که می توان در آن به صورتی شفاف ، تفاوت فهم و درک کشورهای مورد نظر از شرایط را مشاهده نمود .

این نوع نگاه هم نباید خیلی افراطی و بدور از واقعیات پیگیری شود چرا که در آن صورت ، زاویه نگاه ایجاد می شود و تحلیل به سمتی می رود که انگار همه چیز ( حتی دشمنی ها و کینه توزی های سالهای سال نسبت به ملت ایران ) قرار است فراموش شود ! باید در حالت کلی یادمان باشد که تمامی این کشورها حتی نمی خواهند ذره از نیروی پیشرفت در ایران باشد ولی خوب ، شرایط در این روزها ایجاب می کند که در لباسی زیبا و شیک به دست و پای ایران بیافتند برای گفتگو کردن .

به نظر شما چرا لیوانِ خانم اشتون در این تصویر ایستاده قرار دارد و بقیه لیوانها بر عکس ؟!

خوب حالا با این شراط و اوضاعی که بر این نشست حاکم شده است ، چگونه می توان بهره برداری لازم را انجام داد و همچنان بر حقانیت پیشرفت ملت بزرگ ایران تاکید نمود ؟ بدون شک اولین و اساسی ترین راهبردی که می تواند وجود داشته باشد این است که باید این دیپلماسی فعال را در فضایی مملو از وحدت و تلاش برای حفظ ارزشها و منافع ملی پیگیری کرد و این مسئله هم جز با حرکت به وسیله شاخصِ مقام معظم رهبری ( دامت برکاته ) میسر نخواهد شد . به لطف خداوند متعال علی رغم اینکه در پاره از زمانها در ماه های اخیر ، چند صدایی در بین گروه های مختلف داخلی در خصوص دیپلماسی جدید ایران در جهان بود ( که البته این موضوع بیشتر از همان دردِ همیشگی افراط و تفریط ناشی می شد ) با حضور باشکوه و بی نظیر مردم در عرصه ی حضور 13 آباد و حمایتهای بی دریغ حضرت آقا از فرزندان انقلاب ، به کمترین حد ممکن برسد .

این مسئله دو نتیجه به همراه خواهد داشت :1- تزریق روحیه امید و نیروی قدرت به تیم دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران برای پیگیری جدی تر حقوق ملت ایران 2- القاء حس تشکیل فضایی مناسب برای عذر خواهی غرب و آمریکا نسبت به پایمال کردن حقوق ملت بزرگ و مقاوم ایران .

خوشبختانه با تلاشهای بی دریغ تیم دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران مخصوصاً آقای ظریف که این روزها با فعالیتی چشمگیر بارها و بارها توطئه های رسانه ای و جرسان سازی های آنها را خنثی نمود و افکار عمومی دنیا را به سمتی هدایت کند که دیگر بهانه های گذشته از سوی غرب القاء نشود . در واقع ایران است که این روزها توپ را به زمین غرب انداخته است و غرب چاره ای جز اتخاذ تصمیمی راه گشا که انی بن بست رابه پایان برساند ندارد . بن بستی که خودشان ساخته بودند و امروز هم گریبان خودشان را گرفته است .

نکته مهمی که وجود دارد این است که در میان گروه های افراطی چه در داخل ِ خود ِ آمریکا و چه در اسرائیل و متحدان اروپائی اش ( البته به همراه برخی از کشورهای فرصت طلب عربی ) دچار تعارضاتی تقریباً اساسی با سایر دیدگاه های موجود در قبال حل مسئله هسته ایران هستند ( تعرضی که حتی در درون خودِ اتحادیه اروپا هم به شدت دیده می شود و البته این امر باعث شده که خانم اشتون در این روزها دیگر بعنوان نماینده تمام اروپا در نقش میانجی گرایانه اش ظاهر نشود ) و این تعارض بدون شک می تواند فرصت مناسبی برای ایران باشد تا با هوشیاری کامل ضمن تاکید موکد بر حقوق حقه ملت ایران ، از فضای اختلافی بین شان پیروزی را به ثمر برساند . انشاءالله ....

 * کارشناس ارتباطات