تندروهای کنگره در مقابل اوباما درمورد ایران

گروه بین الملل - تندروهای تهران ، از ایجاد روابط حسنۀ اخیر بین ایالات متحده و ایران و پیشرفت های مرتبط با آن در مذاکرات برای رسیدگی به نگرانی های غرب در مورد برنامه هسته ای ایران خوشنود نیستند، اما خطر بزرگتر ، از سوی تندروهای واشنگتن از جمله دموکرات های برجستۀ کنگره احساس می شود.

به گزارش بولتن نیوز، استیون زانز استاد علوم سیاسی و صاحب کرسی مطالعات شرق در دانشگاه سان فرانسیسکو با ذکر این مقدمه در هافینگتون پست نوشت: به عنوان اولین گام در مسیر توافق برای تشنج زدایی که جزئیات آن هنوز مشخص نیست ، ایران باید با پادمان و نظارتی سخت برای جلوگیری از غنی سازی اورانیوم تا درجه ای که برای توسعه سلاح های هسته ای کفایت می کند موافقت کند .در عوض ، ایالات متحده نیز باید ، لغو بخشی از تحریم های اقتصادی را بپذیرد. بدیهی است که کاهش بیشتر تحریم ها، به امتیازات بیشتری بستگی دارد که ایران ارائه خواهد داد.

با این حال ، ائتلاف دو حزبی در کاپیتول هیل، حتی با همین گام اول و نسبتا ناچیز هم مخالفت می کند. این گروه سرگرم اعمال فشارهای قانونی است تا حتی همین توافق موقت را نیز غیر ممکن کند.

پاسخ به اصلاحات در ایران

انتخاب و روحانی حسن روحانی میانه رو به عنوان رئیس جمهور جدید ایران در تابستان امسال یک پیام روشن را مخابره می کند که مردم ایران خواستار پایان دادن به انزوای کشور و بهبود روابط با ایالات متحده از طریق مذاکره و رسیدن به توافقی مورد قبول طرفین هستند. یک مقام ارشد دولتی که بیش از دو سال در بطن این مذاکرات بوده می گوید که " تاکنون هرگز چنین گفتگوی محکم، دقیق، ساده، و بی پرده ای با هیات ایرانی نداشته " و می افزاید: " می خواهم بگویم ما بواقع طوری مذاکره کردیم که تصور می کنم احتمالا به توافق منجر خواهد شد. "

متاسفانه ، مجلس نمایندگان ایالات متحده به جای پاسخ مثبت به انتخاب روحانی - تنها دو روز قبل از مراسم تحلیف وی در ماه اوت – با اکثریت قریب به اتفاق400به20 به تحمیل تحریم های تنبیهی جدید علیه ایران رای داد. این اقدام ، ذخایر خارجی ایران را هدف قرار می دهد و فروش نفت ایران را تا سال 2015 بکلی متوقف می کند. تا این کشور را به رکود اقتصادی فلج کننده ای بکشاند. اینکار به نوعی رد کردن پیشنهاد رئیس جمهور جدید ایران مبنی بر افزایش شفافیت هسته ای و پیگیری " صلح و آشتی " با غرب از سوی هر دو حزب بود
.

مقاومت مجلس سنا

دولت اوباما در تلاش است تا از تصویب این لایحه توسط مجلس سنا جلوگیری کند . به خصوص در سایۀ تحولات مثبت هفته های اخیر ، دولت نمیخواهد متحدان خود را از دست بدهد و امید به راه حل دیپلماتیک ، به یاس تبدیل شود . وندی شرمن، سرپرست تیم مذاکره کنندۀ آمریکایی در مذاکرات با ایران ، خواستار تاخیر در اعمال هر گونه تحریم های تازه علیه ایران تا روشن شدن نتیجۀ پیشرفت این مذاکرات شده و می گوید: " ما فکر می کنیم اینک زمان صبوری و تامل است ، باید دید آیا این مذاکرات می تواند در مهار برنامۀ اتمی ایران اثری داشته باشد یا خیر". با این حال ، سناتور جمهوریخواه، مارک کرک، می گوید این کاربه منزلۀ" مماشات" با ایران تلقی خواهد شد.

دولت اوباما ابراز نگرانی کرده که مبادا برنامه هسته ای غیر نظامی ایران در مسیری پیش روی کند که در نهایت به قابلیت نظامی تبدیل شود . با این حال ، بر اساس اتفاق نظر سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده ، دولت اذعان کرده که تاکنون هیچ مدرکی دال بر نظامی بودن برنامه هسته ای ایران مشاهده نشده است. با وجود این، نامۀ منندز و دیگر سناتورها حاکی از این ادعاست که برنامه ایران تا همینجا هم به سطح تولید" سلاح های هسته ای" رسیده است.

علاوه بر این، این گروه دو حزبی - که البته شامل کلی آیوت حمهوریخواه، ، روی بلانت جمهوریخواه ، رابرت کیسی دمکرات ، کریستوفر کونزدمکرات، لیندزی گراهام جمهوریخواه ، جان مک کین جمهوریخواه، باربارامیکولسکی دمکرات، پتی موری دمکرات، و چارلز شومر دمکرات، در این نامه اصرار دارند که تنها درصورت از هم پاشیدن این برنامۀ مخرب، آنها" آمادۀ حذف تحریم های موجود؛ آنهم به شیوه ای تدریجی و سلسه مراتبی خواهند بود " تا آن زمان،" ما بار دیگر تاکید می کنیم که تهدید نظامی همچنان به قوت خود باقیست و این تاکید را هم ضروری می دانیم که تحریم های فعلی با شدت و حدت همچنان پابرجا باقی بماند."

تندروهای مجلس سنا با اشاره به مسائل دیگر ایران ، از جمله سرکوب سیاسی رژیم و نقض آزادی های مدنی مردم این کشور، اصرار دارند که حتی اگر مسائل هسته ای هم حل و فصل شود تحریم ها باید به قوت خود باقی می ماند.

با این حساب، حتی در صورت کنار گذاشتن استانداردها دوگانۀ آشکار - مانند حمایت امریکا از دولت های دوست امریکا درخاورمیانه که به طور مشابه ، سوابق ضعیفی در رعایت حقوق بشر دارند -عدم در نظر گرفتن کاهش تحریم ها در ازای توافق هسته ای که به وضوح شروع خوبی نبوده و کارساز نیست. به عبارت دیگر، به نظر می رسد آنها نیز مانند همتایان خود در مجلس ، خواهان شکست مذاکرات هستند.

تحریم یا جنگ ؟
هر کسی که حل و فصل تعارض را مطالعه می کند متوجه است که ، برای متقاعد ساختن طرف مقابل به انجام آنچه خواسته های مورد نظر، باید در کنار طرح موارد تنبیهی باید مشوق هایی نیز پیشنهاد شود. اعمال تحریم های سخت بدون امید به کاهش نسبی آنها، صرفنظر از ظالمانه بودن ، رویکردی کاملا غیر واقع بینانه است ، به خصوص علیه کشوری مانند ایران که دارای حس قوی ناسیونالیسمتی و پیشینۀ تحقیر شدن از سوی غربی هاست . باید راهی برای هر دو طرف باقی گذاشت تا هر دو احساس پیروزی کنند. این همان چیزی است که اکثریت دموکرات کنگره و همچنین جمهوری خواهان سعی می کنند از بروز آن جلوگیری کنند.

متاسفانه ، به نظر می رسد جایگزین راه حل مبتنی بر مذاکره ای موفق، تنها جنگ است.

برخی از جمهوری خواهان ، دستکم ، در این مورد صداقت دارند: ترنت فرانکزعضو کنگره و سناتور لیندزی گراهام با اعلام اینکه زمان صحبت کردن با ایران به اتمام رسیده ، مصوبه ای را مطرح کرده اند که استفاده از نیروی نظامی را مچاز می کند . بر اساس این مصوبه ، حتی توقف کامل برنامه هسته ای ایران برای جلوگیری از جنگ کافی نخواهد بود ،زیرا این مصوبه شامل تعدادی خواسته های نامربوط ، از جمله به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی ایران است. برخی جمهوریخواهان پا را حتی از این هم فراتر گذاشته اند. به عنوان مثال، شلدون ادلسون ، رئیس ائتلاف یهودیان جمهوری خواه ، به تازگی خواستارحملۀ هسته ای ایالات متحده به ایران شده است.

همانطور که مجله فارین پالیسی اشاره کرده:" مخالفت قانونگذاران دموکرات ، چیزی بیش از یک دردسر سیاسی ساده برای دولت را نشان می دهد . کنگره قدرت تحمیل ، تغییر و یا حذف تحریم ها را بدون در نظر گرفتن خواست کاخ سفید دارد ، و در گذشته نیز نشان داده که به شدت مایل است خواست] های دولت را رد کند."

مگر مردم آمریکا بتوانند قانونگذاران جمهوریخواه و دمکرات را وادار به پاسخگویی کنند ، وگرنه آنها در این راه به هدف خود خواهند رسید و نتیجۀ احتمالی اینکار، دیر یا زود، جنگی فجیع و مصیبت بار خواهد بود.

لینک کپی شد

گزارش خطا