یک عضو مجلس بریتانیا: مثل اینکه حال نتانیاهو خوب نیست!

گروه بین الملل، هفته گذشته صدها میهمان از جمله رهبران یهودیان مقیم بریتانیا و برخی مسوولان بلندپایه بریتانیایی در سالن زیبای هتل لنکستر جلسه سالیانه لابی فعال اسراییل در بریتانیا را برگزار کردند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل یدیعوت احرونوت_ شیمون شیفر،  بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسراییل در این مراسم از طریق ماهواره برای حاضران سخنرانی کرد و طبق معمول به تلاش‌های ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای پرداخته و راه‌حل تکراری خود را عنوان کرد که یا باید تمام فعالیت‌های هسته‌ای ایران را متوقف کرد و یا اینکه اسراییل مجبور می‌شود تا به تنهایی دست به این اقدام بزند. سخنان نتانیاهو این پیام ضمنی را داشت که حتی اگر تنها بماند نیز بدون کمک آمریکا دست به حمله علیه ایران خواهد زد.

یک عضو مجلس بریتانیا که کنار دست من نشسته بود، در گوشم زمزمه کرد: «آیا حال نتانیاهو خوب است؟ از چه صحبت می‌کند؟ حمله به ایران بدون آمریکا یک دیوانگی محض است.»

در مقابل، آموس یادلین سخنانی برخلاف نتانیاهو ایراد کرد. یادلین سرلشکر ذخیره ارتش اسراییل است و پیش از این پست‌های بسیار مهمی مثل ریاست سازمان اطلاعات ارتش (آمان) و فرماندهی نیروی هوایی اسراییل را نیز بر عهده داشته و اکنون رییس دانشکده مطالعات امنیت ملی در دانشگاه تل‌آویو است. یادلین در آخرین لحظه و پس از انصراف سیوی لیونی وزیر دادگستری، به نشست لندن دعوت شد.

یادلین گفت: «علی‌رغم اینکه ایران تنها کشور جهان است که تهدیدی وجودی برای اسراییل محسوب می‌شود، ولی ما باید واقع‌بین باشیم و راه‌حل صفر و صدی نتانیاهو را به ایران و جامعه بین‌الملل تحمیل نکنیم. اسراییل باید خواستار تعطیلی بخش بزرگی از برنامه هسته‌ای ایران باشد، اما در هر حال بخشی از پروسه غنی‌سازی اورانیوم که با هدف تولید انرژی صورت می‌گیرد باید در اختیار ایران باقی بماند.»

در این‌جا عضو پارلمان بریتانیا (از مسوولان عالیرتبه دولت بریتانیا در زمان حکومت حزب کارگر) که با من صحبت کرده بود،‌ سعی کرد که توضیح دهد که بریتانیا هنوز هم مشغول مداوای زخم‌هایش به خاطر مشارکت با آمریکا در حمله به عراق است و این اطلاعات جاسوسی اشتباه بود که باعث جلب اعتماد ما در تصمیم سریع آمریکا برای حمله به عراق شد و سال‌های گرفتاری در باتلاق عراق به ما ثابت کرد که برای ورود به هر جنگی باید با احتیاط زیاد اقدام کنیم.

با توجه به صحبت‌هایی که در لندن داشتم به این نتیجه رسیدم که اگر اسراییل کماکان بخواهد بر روی نظرش در حمله به ایران پا فشاری کند، تنها خواهد ماند. ایالات متحده و بریتانیا هیچ تمایلی ندارند که جنگنده‌های خود را به همراه اسراییل روانه اهدافی در خاک ایران کنند.

چند روز قبل سر جان ساورز رییس سازمان اطلاعات بریتانیا که سازمانی کاملا مشابه موساد است، به تل‌آویو سفر کند. به نظر می‌رسد ساورز حامل پیامی برای تصمیم‌گیران در اسراییل بود با این مفاد که اسراییل حق ندارد خود را در جهان به عنوان کشوری جنگ‌طلب نشان داده و خواستار توسل به گزینه‌ی نظامی برای حل اختلاف با ایران شود.

بر اساس صحبت‌هایی که در لندن انجام دادم، متوجه شدم که مسوولان بریتانیایی به همتایان اسراییلی خود به صراحت گفته‌اند که آمریکا به تنهایی این توانایی را دارد که برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کند و برخلاف تصور خیلی‌ها، هنوز هم تنها ابرقدرت جهان است، ولی سیاستی واقع‌گرایانه را در پیش گرفته و در نهایت هم‌پیمانان آمریکا نیز به این سیاست عادت کرده و در چارچوب آن حرکت خواهند کرد.

در عین حال، بریتانیایی‌ها حتی بسیار بیشتر از آمریکایی‌ها معتقدند که اسراییل باید تصمیمی سریع و بزرگ برای حل مشکلش با فلسطین بگیرد. مسوولان اسراییلی به صراحت اعتراف کرده‌اند که همکاری‌های اطلاعاتی بین تل‌آویو و لندن به اوج خود رسیده است. بنا بر این می‌توان این گونه نتیجه‌گیری کرد که اظهارات بریتانیایی‌ها با توجه به قدرت و توانایی‌های بالقوه اسراییل ایراد می‌شود.