وزير نفت پاكستان به وزير نفت ايران: آش با جاش، وگرنه به زور گاز مي گيريم!/ دردسرهايي ديگر از دولت خدمت گذار!

 گروه انرژی - در روز چهار شنبه 8 آبانماه خبري منتشر كرديم با تيتر " زنگنه: من زیاد امیدوار به قرارداد صادرات گاز به پاکستان نیستم " و در اين خبر از واكنش وزير نفت به اخبار بولتن نيوز در رابطه با كارشكني هاي پاكستانيها در رابطه با قرارداد خط لوله گاز ايران_پاكستان خبر داديم.

به گزارش بولتن نیوز، پيش از اين هم در روز 17 مهر ماه سال جاری بود که خبری منتشر کرده بوديم با تیتر " آيا وزير نفت درخواست 2 ميليارد دلاري پاكستان را مي پذيرد" و از نقشه پاكستاني ها براي نفت و گاز ايران خبر دادیم و درخواست کردیم که زنگنه بايد از حقوق ايرانيان دفاع كند و نگذارد كلاه گشاد ديگري بر سر ايران بگذارند و بعد از آن سالها در كش و قوس باشيم كه آيا حقوقمان را بدهند يا ندهند. خدا را چه ديدي شايد پاكستانيها بعدها روزنه اي هم پيدا كردند و رفتند دادگاه لاهه و ايران را هم براي اينكه لوله گاز مجاني را تا داخل آشپزخانه هاشان نكشيده ايم، محكوم كردند!.

این گزارش بر این اساس منتشر شد که در 26 خرداد ماه 92 روزنامه مك كلاچي واشنگتن خبري منتشر كرد مبني بر اينكه نواز شریف، نخست وزیرپاکستان، با عدم تخصیص بودجه برای خط لوله ایران، که توسط سلف وی در ماه فوریه مورد موافقت قرار گرفته بود، به طرز سنجیده ای خود را از برخورد دیپلماتیک با ایالات متحده دور نگاه داشت.

در آن زمان بولتن نيوز در واكنش به اين مطلب تير زد:" در بودجه پاکستان هیچ پولی برای خط لوله گاز ایران در نظر گرفته نشد/ فرار پاکستان از خط لوله صلح به خاطر ترس از آمریکا/ معامله پشت پرده چین و عربستان با پاکستان برای دور زدن ایران ".

پس از سلسله اخبار منتشره در بولتن نيوز، روز چهارشنبه گذشته 8 آبانماه 92، بیژن زنگنه وزیر نفت در حاشیه همایش گاز در جمع خبرنگاران قاطعانه گفت: "احتمال کنسل شدن قرارداد صادرات گاز به پاکستان وجود دارد". وي در ادامه با بيان اينكه " من زیاد امیدوار به این قرارداد نیستم" تاكيد كرد: "من به کار صادرات گاز به پاکستان اصلاً امیدوار نیستم و با این شرایط که پاکستانی‌ها می‌گویند بعید به نظر می‌رسد صادرات گاز به پاکستان رخ دهد".

وی خاطرنشان کرد:" برای پاکستانی‌ها هم فرقی نمی‌کند چه جریمه شوند و چه گاز از ایران وارد کنند در دو حالت پولی ندارند که به ایران بدهند".

اظهارات قاطعانه وزير نفت ايران در رابطه با كارشكني هاي پاكستانيها و اينكه ايران اميدي به قراردادي كه در آخرين روزهاي دولت احمدي نژاد با پاكستانيها بسته شده بود ندارد در حالي از سوي زنگنه مطرح مي شود كه پيش از اين بولتن نيوز اخباري دال بر عدم تخيص هيچگونه اعتباري در بودجه دولتي پاكستان براي احداث بخش پاكستاني خط لوله ايران _ پاكستان منتشر كرده است كه نشاندهنده طمع كاري پاكستانيها و احتمال سوء استفاده ايشان از حسن همجواري با ايران است.

البته در اين رابطه پاكستانيها سخنان وزير نفت ايران را بي پاسخ نگذاشتند و به فاصله يك روز از افشاگري زنگنه در رابطه با كارشكني و ناتواني پاكستانيها در تعهد به قرارداد گازيشان با ايران، وزير نفت پاكستان كه گويا تا كنون در حال و هواي دولت قبلي ايران به سر مي برد و از حركتهاي اخير ايران در عرصه بين الملل و توانمنديهاي وزير نفت جديد ايران بي اطلاع است در حركتي تحريم مندانه! گفته است : " ایران نمی تواند قرارداد صادرات گاز به پاکستان را یکجانبه فسخ کند".

به گزارش پاکستان تودی از اسلام آباد، وزیر نفت پاکستان اعلام کرد ایران نمی تواند قرارداد چند میلیارد دلاری صادرات گاز به پاکستان را به طور یکجانبه فسخ کند.

شاهد خاقان عباسی، وزیر نفت پاکستان پنج شنبه گذشته (٩ آبان) در واکنش به اظهارنظر اخیر بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران درباره خط لوله گازی ایران-پاکستان گفت: "اسلام آباد از تهران درباره اظهارنظر زنگنه مبنی بر احتمال لغو این قرارداد توضیح خواهد خواست".

وی افزود: "ما پیش از این خواستار دیدار با مقام های ایرانی درباره این پروژه بوده ایم و بیانیه وزیر نفت ایران درباره این پروژه در این دیدار مورد بحث قرار خواهد کرد".

عباسی اظهار کرد: "فشارهای خارجی روی پاکستان است تا از پروژه واردات گاز از ایران کنار بکشد".

وی همچنین مدعی شد که تامین اعتبار ساخت بخش پاکستانی خط لوله واردات گاز از ایران و تحریم های بین المللی اقتصادی علیه تهران، موانع اصلی در پیشبرد این پروژه است.

عباسی گفت:"هیچ موسسه مالی بین المللی آماده تامین اعتبارساخت بخش پاکستانی خط لوله واردات گاز از ایران به دلیل تحریم های اقتصادی علیه تهران نیست".

وزیر نفت پاکستان اعلام کرد:" اسلام آباد تحریم ها علیه ایران را به عنوان مانعی فراروی پیشبرد پروژه واردات گاز از ایران در نظر نمی گیرد، اما موسسه های مالی برای سرمایه گذاری در ساخت بخش پاکستانی این خط لوله بی میل هستند".

وی افزود: "اگر موضوع تامین اعتبار بخش پاکستانی خط لوله واردات گاز از ایران به دلیل تحریم ها حل و فصل نشود، اسلام آباد بر اساس توافقنامه دوجانبه ای که با تهران امضا کرده است مشمول پرداخت جریمه به ایران نخواهد بود".

به گزارش بولتن نيوز، اظهارات وزير نفت ژاكستان در حالي مطرح مي شود كه بخش ایرانی این خط لوله هزینه هفت میلیارد و ٥٠٠ میلیون دلاری که برای کاهش بحران گاز و برق پاکستان ساخته می شود، تكميل شده است اما دولت پاکستان همچنان در تأمین هزینه لازم ساخت ٧٨٠ کیلومتر از این خط لوله در خاک خود ناتوان است و حتي در بودجه سنواتي خود هم نامي از آن نبرده كه نشان دهد دولت ژاكستان به دنبال اجراي خط لوله بوده است.

پاکستانی ها برای پایان ساخت این خط لوله، خواهان کمک دو میلیارد دلاری ایران شده هستند اما وزیر نفت ایران اعلام کرد كه اميدي به ژاكستانيها در اين قرارداد نيست و پاكستانيها حتي پولي براي اجراي خط لوله ندارند تا بتوان روي اجرايي شدن آن كمي تعمق كرد!.

البته شاهد خاقان عباسی، وزیر نفت و ذخایر طبیعی پاکستان گفته است: "کوچکترین احتمالی وجود ندارد که این پروژه کنار گذاشته شود زیرا ما به این پروژه نیازمندیم". اما سوال مهم اين است كه چرا پاكستانيها براي خريد توربين و نيروگاه از چين، در بودجه سنواتي خود اعتبار در نظر گرفته اند ولي براي پروژه ملي بزرگي مانند خط لوله ايران پاكستان كه مي تواند تا هند و چين امتداد يافته و درآمدها و صرفه جوييهاي عمده اي را براي اقتصاد اين كشور در بر داشته باشد رديفي در بودجه در نظر نگرفته اند.

ضمنا سوال مهم ديگر كه ايجاد شائبه در صداقت پاكستانيها در رابطه با سياستهاي دوستانه شان! با ايران مي كند اين است كه مگر در آخرين روزهاي رياست جمهوري احمدي نژاد كه رفتند و كلنگ افتتاح بخش پاكستاني خط لوله گاز ايران پاكستان را زدند، ايران تحريم نبود. مگر در آن زمان نمي دانستند كه ايران امكان سوئيف ندارد.

علاوه بر اين، چه كسي مي گويد كه اگر پاكستان براي احداث خط لوله در خاك خود از سرمايه گذاران دعوت كند و يا با پول خودش يك خط لوله گازي از شرق به غرب اين كشور بكشد، مشمول تحريم هاي عليه ايران قرار خواهد گرفت. پاكستانيها بهتر مي دانند كه تحريم عليه خط لوله و پروژه هاي ايشان زماني مي تواند عملياتي شود كه گاز از لوله هاي ايران به خاك اين كشور تزريق شده و خطوط لوله دو كشور به هم متصل شود. تار زماني كه اين اتفاق نيافتد، اجراي هر پروژه اي در پاكستان آزاد است و نمي تواند با موضوع ايران ربط داده شود.

از اين رو به نظر مي رسد كه پاكستانيها به جاي اينكه به دنبال شيره ماليدن بر سر ملت ايران و وزارت نفت و سازمانهاي بين المللي باشند، بهتر است بروند و خط لوله شان را احداث كنند و تا يك متري خط لوله ايران بياورند و بگويند اين هم 780 كيلومتر خط لوله اي كه تعهد كرده بوديم؛ منهاي يك متر، و بعد بيايند و ادعا كنند كه به خاطر تحريمها نمي توانيم اين دو سر خط لوله را به هم بچسبانيم.

واقعا خنده دار است، پاكستانيها وقتي گوسفندهاي بيمار و برنج هندي و گاوهاي مريز هندي را از خاك خود به ايران صادر مي كنند مشمول تحريم نيستند ولي وقتي مي خواهند در خاك خودشان چند متر خط لوله گازي بكشند نيازمند اجازه آمريكاييها و عربستانيها هستند و تازه بعد از اين كه اجازه گرفتند مي گويند بياييد 2 ميليارد دلار بدهيد تا خدايي نكرده به دولتمان فشار نيايد.

در نهايت اينكه در بين تمام سخنان وزير نفت پاكستان يك نكته بسيار جالب، توجه را جلب مي كند و آن اين كه ايشان گفته اند در قرارداد گازي بين ايران و پاكستان آمده است كه "اگر موضوع تامین اعتبار بخش پاکستانی خط لوله واردات گاز از ایران به دلیل تحریم ها حل و فصل نشود، اسلام آباد بر اساس توافقنامه دوجانبه ای که با تهران امضا کرده است مشمول پرداخت جریمه به ایران نخواهد بود".

حال بايد از شخص احمدي نژاد كه در روز كلنگ زني حضور داشت بپرسيم كه آيا اين بند از قرارداد صحيح است و اگر درست است پس آن بندي كه براي جريمه به دليل تاخير آورده شده با اين بند چه سنخيتي دارد و اكثريت قرادادهاي بزرگ نفتي و غير نفتي كه در دوران شما نوشته شده داراي انقلت هستند و هر كدامشان يك جائيش ميلنگند و غير صيانتي است و منافع ملت ايران به اشكال مختلف در نظر گرفته نشده است. چرا پيمانكاران بزرگ چيني و غير چيني و هر كسي كه با ايران وارد معامله شده در آخر توانسته بدون اينكه جوابگوي خسارات وارده به ايران باشد فرار كند و برخي از ايشان البته توانسته اند حتي ادعاي خسارتهاي ميليارد دلاري كنند.

آيا اينكه يك بند از هر يك از قراردادها به شكلي كل تعهدات طرف مقابل را زير سوال مي برد و مخدوش مي كند نمي تواند محلي باشد براي سوالات بسياري كه در تاريخ جوابهاي آن روشن خواهد شد.

به هر حال به نظر مي رسد بهترين گزينه براي ايران اين است كه تا پاكستانيها به دنبال گرفتن ماهي از آب گل آلود روابطه ايران با غرب هستند، ما هم موضوع قرارداد گازي با پاكستان را كه تمامي تعهدات خود در رابطه با آن را انجام داده ايم به كناري گذاشته و انرژي خود را صرف بخشهاي ديگر توسعه اي صنعت نفتمان كنيم و بگذاريم وزير نفت پاكستان به جاي پي گيري براي تامين انرژي كشورش به دنبال چانه زني براي هيچ باشد.

به قول معروف و با تاسي از سخنان زنگنه : جلوي ضرر را از هر كجا كه بگيري منفعت است!.