جرقه های بحران سوریه به عنوان تظاهرات مردمی شکل گرفت/ حضور 100 هزارنفر جنگجوی خارجی از 83 کشور دنیا در سوریه

گروه سیاسی - به گفتگو با مردی نشسته ایم که سایت های ضد انقلاب از او به عنوان یک " بسیجی مزدور مستقر در سوریه" نام می برند و آرزوی شکارش را توسط مزدوران مهاجم به جان و ناموس مردم سوریه درسر می پرورانند. فردی که تعیین جایزه برای زنده و یا سر بریده اش بسیاری از معارضان را به وسوسه انداخته است و ریختن خون او را بر خود واجب می دانند.

«حسن شمشادی» خبرنگار برجسته و جنگی رسانه ملی؛ فردی با 20 سال تجربه کار خبری. سه سال و نیم در زمان بحران و جنگ عراق در این کشور حضور داشت و در میادین مختلف در میان نیروهای مردمی و همچنین تروریست ها برای ملت ایران و جهان اسلام اطلاع رسانی کرده است. مهرماه سال 89 حکم ماموریتش به عنوان مدیر دفتر و خبرنگار از سوی سازمان صدا و سیما برای سوریه زده شد و از اواخر اسفندماه با آغاز تحولات سوریه ماموریت و رسالت او سنگین تر شد.

وی با حضور در تحریریه بولتن نیوز ناگفته های بسیاری را بازگو کرد؛ از روند بحران طولانی، پیچیده، خونین و ادامه دار سوریه گفت. از تونل های وسیع و انبارهای زیر زمینی تجهیزات در برخی مناطق سوریه، از حضور 100 هزارنفر جنگجوی خارجی از 83 کشور دنیا در سوریه، از عملکرد متفاوت رسانه های مطرح عربی و استودیو سازی، تصویر سازی، سیاه نمایی و بزرگ نمایی رسانه های معاند، از نقش گروه های تروریستی و کشورهای حامی آنها، اوضاع و روحیه مردم و بشار اسد، لجستیک جنگ در مرز ترکیه، تسلیحات شیمیایی سوریه، از انتخابات ریاست جمهوری 2014 سوریه، از دیدارش با رئیس جمهور سوریه، از جنایات خونین تکفیری ها و سر بریدن مردم توسط تروریست ها، ابتذال تروریست ها تحت عنوان جهاد نکاح و...و در نهایت از همراهی، حمایت و صبوری همسر و دوفرزندش برایمان گفت که در ادامه مشروح گفتگوی سه ساعته خبرنگاران «بولتن نیوز» با او را می خوانید.

· با توجه به سابقه حضور شما در سوریه، از همان آغاز ناآرامی ها ، روند تحولات را چگونه پیش بینی می کردید؟

با در نظرگرفتن تجربیات حضور 3 ساله (83 تا 86) در کشور عراق، شرایط امروز سوریه دور از ذهن و غیر قابل پیش بینی نبود. اعزام نیروهای مسلح، عملیات بمب گذاری، ناحیه بندی، صف بندی، حضور تروریست ها، حمایت های خارجی و ... از همان ابتدا قابل پیش بینی بود. واضح بود که روند بحران طولانی، پیچیده، خونین و ادامه دار می شود.

33 ماه است که اوضاع سوریه ناآرام است و ظرف یک یا دو هفته یا چند ماه آینده این ناآرامی ها اگر تشدید نشود، آرام نمی گیرد و همچنان ادامه خواهد داشت.

· ارزیابی شما از وضعیت سوریه چیست؟ آیا فقط کشورهای خارجی در ایجاد و تشدید ناآرامی دخیل هستند و یا مردم هم نقشی دارند؟

واقعیت امر این است که اولین جرقه های بحران در برخی مناطق سوریه به عنوان تظاهرات مردمی شکل گرفت که این تنها ظاهر قصه بود. تعداد افرادی که به عنوان مطالبات مردمی در شهرها دست به تظاهرات زدند، زیاد نبود و چه بسا مطالباتی را که از دولت طلب می کردند با تاخیر و یا بلافاصله توسط نظام تامین می شد. از همان روزهای نخست این به اصطلاح تظاهرات مردمی با خشونت، درگیری، حمله به مراکز دولتی، قتل و غارت و... همراه بود که قطع به یقین سناریوی از پیش طراحی شده بود. نخستین تظاهرات مردمی با هدف عزل استاندار در مسجد جامع العمری در شهر درعا (جنوب سوریه و هم مرز با اردن) صورت گرفت و بعد از 48 ساعت در قسمتی از مسجد بیمارستان مجهز صحرایی احداث شد!. نکته قابل توجه این است که در این تظاهرات حتی خونی از بینی کسی ریخته نشد!

· این حرکت چه معنایی می داد؟

تنها یک معنا دارد و آن هم این است که آمادگی برای اقداماتی که در سایه تظاهرات مردمی صورت می گیرد، وجود دارد و این نکته با گذشت زمان بیشتر مشخص شد.

· نمونه قابل ذکر دیگری هم وجود دارد؟

موارد بسیاری است. به عنوان مثال نیروهای مسلح سوری به منطقه ای جهت پاکسازی ورود پیدا کردند و بعد از گذشت یک یا دوهفته از انجام عملیات، متوجه تونل های وسیع و انبارهای زیر زمینی تجهیزات شدند. واضح است که این اقدامات همه از پیش برنامه ریزی شده بود.

· آیا در گذشته درگیری های پراکنده مردمی به نشان مخالفت با رژیم اسد صورت گرفته بود؟

از زمانی که در حمص در دوره حکومت حافظ اسد درگیری صورت گرفت تا 33 ماه پیش هیچ درگیری در سوریه ایجاد نشده بود.

· پس سناریوی وقایع سوریه با مطالبات مردمی کلید زده شد؟

بله. نیروهای مسلح به اسم حمایت از تظاهرکنندگان وارد صحنه شدند. ناامنی و درگیری‌های مسلحانه هم درست زمانی شدت گرفت که گروه‌های مسلح با استقرار در ساختمان‌ها، مردم و نیروهای امنیتی را هدف قرار دادند تا با تحریک آنها موجب گسترش درگیری مسلحانه شوند.

حضور 100 هزارنفر جنگجوی خارجی از 83 کشور دنیا در سوریه

· در این ناآرامی ها ارتش دولت اسد چگونه وارد عمل شد؟

متاسفانه ارتش و پلیس سوریه در زمان آغاز بحران اشتباهاتی را مرتکب شدند. نیروهای امنیتی سوریه در مواجهه با برخی تجمع‌های مردمی، تظاهرکنندگان را مورد هدف قرار دادند. شخص بشار اسد هم به این موضوع اعتراف کرد و گفت که برخی از نظامیان مرتکب خطا شدند و تظاهرکنندگان را هدف قرار دادند.

· به نظر شما اگر نیروهای پلیس و ارتش دولت سوریه درست وارد عمل می شدند، باز هم شاهد ادامه بحران در سوریه بودیم؟

با وجود تدابیر صحیح و امنیتی پلیس، باز هم ناآرامی ها ادامه می یافت. یعنی اگر حتی برخوردی با تظاهرات کنندگان صورت نمی گرفت، معارضان توطئه دیگری برنامه ریزی می کردند تا اهداف خود را پیش ببرند. نکته حائز اهمیت آن است که بسیاری از مطالبات مردمی توسط بشار اسد عملیاتی می شد؛ به عنوان مثال اگر مردم خواهان تغییر استاندار بودند، او را عوض می کردند. اگر خواهان تغییر قانون اساسی بودند بعد از مدتی شاهد تغییرات بودند. اگر مایل به حضور گروهان مخالف در انتخابات بودند با آن موافقت می شد و... اما باز هم ناآرامی ها ادامه داشت. بررسی بیشتر از سرنخ اعتراضات نشان می‌دهد که توطئه ای از ابتدا وجود داشته است.

· تفاوت ناآرامی های سوریه با دیگر کشورها از جمله یمن یا بحرین چیست؟

با توجه به تعبیر مقام معظم رهبری، ما در مصر، لیبی، یمن، تونس و بحرین شاهد بیداری اسلامی بودیم. به جز حمله خارجی به لیبی، در مصر، یمن، بحرین و تونس ناآرامی ها توسط معارضان داخلی ایجاد شد. اما سوال اینجاست که آیا بحران در سوریه داخلی است؟ واقعیت امر این است که داخلی نبوده و نیست چرا که با وجود دریافت مطالبات مردمی باز هم ناآرامی ها ادامه پیدا کرد. دیگر کسی در خیابان شعار نمی داد و تنها گلوله شلیک می شد! چه کسانی گلوله شلیک می کردند؟ مردم؟ خیر.

· چه کسانی در ایجاد تحولات سوریه دخیل هستند؟

· به گفته یک مرکز تحقیقات دفاعی در انگلیس، 100 هزار نفر جنگجوی خارجی از 83 کشور دنیا در سوریه می جنگند. واقعا مردم سوریه کجای این قصه اند؟ این همان تفاوت جنگ سوریه با سایر کشورهایی است که نام بردید.

رویکرد دو شبکه العربیه و الجزیره در سوریه با همه دنیا فرق دارد

· در حال حاضر روند تنش ها و درگیری ها در سوریه به چه صورت است؟

از همان روز اول شبکه هایی نظیر العربیه و الجزیره این طور نشان دادند که تمام مردم سوری دست به اعتراض و تظاهرات زده اند. یعنی با رصد اخبار العربیه گمان می کردید که 23 میلیون جمعیت سوریه به خیابان ها ریخته اند و شعار سر می دادند، در حالیکه به هیچ عنوان اینگونه نبود. این شبکه ها بستری از ناامنی و اعتراض را در ذهن مخاطب به وجود می آوردند که همه استان ها، شهرها، بخش ها و روستاهای سوریه مملو از هرج و مرج و درگیری است. البته از این رسانه ها بیشتر از این هم توقع نمی رفت.

اما اگر بخواهیم واقع بینانه قضاوت کنیم تظاهرات مردمی در سه یا چهار نقطه سوریه بود و سایر مردم در شهرهای خود به زندگی روزمره شان مشغول بودند. به عنوان مثال در خیابانی در دمشق مردم تا ساعت 2 بعد از نیمه شب در آن رفت و آمد دارند اما در برخی از مناطق دیگر در ساعت 2 بعداز ظهر امنیت نسبی نیز وجود ندارد.

· پس در واقع این حرکت هم به نوع سازماندهی شده بود؟

دقیقا. علاوه بر جنگ سخت در سوریه، یک جنگ رسانه‌ای تمام عیار نیز علیه این کشور در جریان است؛ استودیو سازی، تصویر سازی، سیاه نمایی و بزرگ نمایی و گاها کوچک نمایی واقعیت ها و ندیده انگاری جمعیت و ... به عنوان مثال نزدیک به یک میلیون نفر در تظاهراتی شعار حمایت از بشار اسد سر می دادند اما شبکه العربیه پس از 50 دقیقه پخش تصاویری از مردم سوریه که یک صدا فریاد عزل بشار اسد را می دادند، در چند ثانیه تصویری را نشان می داد که عده ای اندک در حمایت از بشار اسد شعار می دادند!

· در مصر هم شاهد تحریف اخبار توسط رسانه های معاند بودیم. به عبارتی این ماهیت این رسانه ها است.

سیاست و رویکرد دو شبکه العربیه و الجزیره نه تنها با مصر بلکه با همه دنیا فرق دارد. این دو رسانه با مخالفان بشار اسد همراه شده اند و آنها هم با در اختيار داشتن اين رسانه ها سعی برآن دارند سوريه را ملتهب نشان دهند.

به بیان دیگر هدف جبهه مقابل، سرنگونی دولت سوریه است و برای پیش برد اهداف خود از انجام هیچ اقدامی هراس ندارند. علاوه بر بحث رسانه، اقدامات اقتصادی، سیاسی، امنیتی نیز برای دامن زدن به مشکلات سوریه در دستور کار غرب است.

عملکرد ضعیف ارتش سوریه در حفظ مناطق پاکسازی شده

· درگیری ها در کدام بخش های سوریه بیشتر است؟

از میان 14 استان سوریه می توان گفت استان های حلب، ادلب، رقه ، دیرالزور، درعا و دمشق و حومه حمص درگیرند. البته درگیری به معنای این نیست که درطول شبانه روز زیر آتش دشمن قرار گرفته اند. زمان درگیری ها پراکنده است. صدای تک تیراندازها و خمپاره ها گاهی به گوش می رسد و گاهی منطقه در سکوت مطلق فرور می رود.