یک خصوصیت جالب، کم نظیر و بسیار مثبت در دکتر روحانی

گروه سیاسی - حسن روحانی چه در زمان نمایندگی و سال ها نائب رئیسی مجلس شورای اسلامی، چه در سال هایی که دبیر شورایعالی امنیت ملی بود، چه سال هایی که مسئول مرکز مطالعات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود و چه حالا ترجیح داده است حداقل به قول یکی از نزدیک ترین یارانش یعنی حسام الدین آشنا که در وبلاگ خود همگان را توصیه به کمتر حرف زدن و بیشتر خواندن توصیه کرده، حداقل به بخش اول عمل آن کند.

به گزارش بولتن نیوز،انقلاب اسلامی عظیم ملت ایران در کنار همه وجوه محتوایی و غالبی، با بهره گیری موثر و چشمگیر از یک ابزار قدیمی به پیروزی رسید که البته کاربرد آن بسیار هم عمومی است؛ منبر.
اگر چه نقش یگانه حضرت امام خمینی (ره) در شناخت و عمل به وظیفه و رصد تحولات و ارائه رهنمودهای لازم، بر مبنای همین شناخت و عمل به وظیفه اصلی ترین وجه پیروزی عظیم ملت ایران بود، اما نقش منابر از منبرهای سنتی روحانیون، علما و حتی سخنرانی افراد غیر معمم در مسیر مبارزات انقلاب اسلامی تا نوارها و اعلامیه های مکتوب سخنرانی ها، موضع گیری ها و ارائه رهنمودهای امام راحل وزن قابل توجهی در پیروزی انقلاب اسلامی داشت.
هر قدر منابر در پیروزی انقلاب اسلامی وزن داشتند، تداوم اهمیت بخشی به آنها پس از پیروزی انقلاب اسلامی باعث آن شده است تا از اهمیت تربیت عملی و اداره در میدان امور غافل شویم.
امروز ولع سخنرانی که کابرد اصلی منبر رهین همان است، یکی از گرفتاری های بزرگ اما مغفول در کشورمان است.
یادآوری روایت "رطب خورده منع رطب نمی کند"، یکی از معروف ترین روایات در اهمیت تربیت عملی در جامعه است که متاسفانه امروز کمتر در کشورمان مورد توجه قرار می گیرد.
چندی قبل خبری در بولتن نیوز از یکی از سخنرانی های حجت الاسلام اکرمی امام جماعت فعلی مسجد سلمان فارسی نهاد ریاست جمهوری منتشر شده بود که در آن آمده بود: "در دنیا هیچ ملتی به اندازه مردم ایران، حرف نمی زنند و در ایران نیز هیچ کس در حرف زدن حریف روحانیون نمی شود".
این عارضه البته تنها روحانیون و علما را مبتلا نکرده و محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق کشورمان نیز از جمله کسانی بود که هر چند سخنان خوبی می گفت، اما ولع سخن گفتن حتی مانع از این شده بود که حتی خود او هم بتواند به همه سخنانش عمل کند.
حسن روحانی رئیس جمهور فعلی کشورمان، اگر چه معمم هم هست و متاسفانه به غلط منبر دفتر اصلی کار روحانیون شده است، اما کم حرف بودن به نظر نگارنده خصوصیتی کم نظیر و مثبت در وی است که برای او نیز کم ثمر نداشته است.
حسن روحانی چه در زمان نمایندگی و سال ها نائب رئیسی مجلس شورای اسلامی، چه در سال هایی که دبیر شورایعالی امنیت ملی بود، چه سال هایی که مسئول مرکز مطالعات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود و چه حالا ترجیح داده است حداقل به قول یکی از نزدیک ترین یارانش یعنی حسام الدین آشنا که در وبلاگ خود همگان را توصیه به کمتر حرف زدن و بیشتر خواندن توصیه کرده، حداقل به بخش اول عمل آن کند.
قطعا کمتر به حرافی پرداختن برکات زیادی برای حسن روحانی خواهد داشت که شاید در فرصتی دیگر بیشتر به آن پرداخته شود.