نشر دفاع مقدس در محاق/آیا بزرگترین مشکل رسانه‌ی ملی بودجه است؟/لایه‌های انسانی و اجتماعی دفاع مقدس را دریابید/برگی دیگر از توهم "بزرگترین بهترین است"
ذره‌بین فرهنگی: اینکه کلا ادبیات دفاع مقدس در محاق قرار دارد، محل تردید نیست. دلایل مختلفی هم بر این مسئله مترتب است که شاید مهمترین آنها، سفارشی و ضعیف بودن آثار تولیدی و عدم سیاست‌گذاری‌های تولیدی در مدیریت فرهنگی مربوط به آثار مکتوب پیرامون دفاع مقدس باشد. اما ای‌کاش افرادی که روزگاری خود مسئول دولتی فرهنگ این مملکت بودند، در زمان مسئولیت‌شان، فکری به حال این وضع می‌کردند نه اینکه امروز و در مقام یک منتقد، زبان به گله بگشایند. چون روند معیوبی که در این خصوص وجود داشته و به شرایط فعلی رسیده، اول از همه گریبان خود ایشان را خواهد گرفت.
آیا بزرگترین مشکل رسانه‌ی ملی بودجه است؟
معاون سیما تأکید کرد با حضور رییس سازمان صدا و سیما در مجلس، آنها منتظر یک همت ویژه از سوی مجلس برای کمک به رسانه ملی هستند. وی افزود: امیدوارم برآیند جلسه‌ی هفته‌ی آینده نیز یک همت ویژه از سوی مجلس شورای اسلامی برای کمک به رسانه باشد. معاون سیما در خصوص اقدام بی‌سابقه‌ی پخش همزمان دو سریال الف ویژه "سرزمین کهن" و "معمای شاه" در شرایط کمبود بودجه، تصریح کرد: طبق سیاست گذاری که از سه سال پیش در سازمان انجام دادیم قرار ما بر این شد که در سال 92 دو سریال الف ویژه را از سیما پخش کنیم و امیدوارم بتوانیم به این وعده عمل کنیم.
ذره‌بین فرهنگی: این اولین بار نیست که مسولین رسانه‌ی ملی، مشکل مالی را به عنوان بزرگترین یا حداقل، یکی از بزرگترین مشکلات این سازمان برمی‌شمرند. اما بسیاری منتقدان، صاحب نظران و فعالان فرهنگی نظر دیگری داشته و با وجود اهمیت قائل شدن به مشکلات بودجه، درد اصلی رسانه‌ی ملی را در فقر محتوایی، فقر مضمون و کمبود خلاقیت در آن می‌دانند. به نظر شما، مشکل اصلی رسانه‌ی ملی در کجاست؟
لایه‌های انسانی و اجتماعی دفاع مقدس را دریابید
محمود عزیزی بازیگر حاج آقا کمالی در فیلم "لیلی با من است" تاكيد كرد سينما و تئاتر مقدس بايد دست از پرداختن صرفا سخت افزاری به مساله‌ی جنگ تحميلي بردارد و مسايل انسانی را بيشتر مدنظر قرار دهد.
وی با اشاره به اينكه امروزه تعریف سینمای دفاع مقدس تغییر کرده ولی برای ما هنوز فیلم جنگی به رزمایش و بالا بردن صدای توپ و تانک و تفنگ تعبير می‌شود، بيان كرد: تعاریف انسانی و استیصال انسان در جنگ‌مانده به دست فراموشی سپرده شده جای خود را به چنگ و دندان نشان دادن‌های مدام داده است و تا زمانی که چنین تعریف سخت‌افزاری از جنگ وجود داشته باشد نمی‌توان معنای واقعی این رویداد مهم از تاریخ معاصر را به نسل جوان نشان داد.
ذره‌بین فرهنگی: به قول معروف حرف حساب جواب ندارد. زیرا بسیاری از آثار سینمایی مربوط به دفاع مقدس که در همان دوران ساخته می‌شدند، کارکردشان معلوم بود و توقعی هم از آنها نمی‌رفت. اما از هنرمندان و سینماگران این انتظار بود که سال‌ها بعد از اتمام جنگ و محاط شدن بر این مقوله، لابه‌های زیرین انسانی، اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی آنرا نیز مورد کنکاش قرار دهند که متأسفانه چنین رویکردی در نزد سینماگران ما بسیار نادر است. البته از سینمای ایران با این اوضاع اسف‌باری که فعلا مبتلایش هست، نمی‌توان توقع چنین رویکردهایی را داشت.
برگی دیگر از توهم "بزرگترین بهترین است"
به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، فاز نخست بزرگترین حوزه علمیه خاورمیانه در رشت با حضور آیت‌الله جعفر سبحانی مرجع تقلید شیعیان، آیت‌الله محمدی‌گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری، آیت‌الله رسولی محلاتی، حجت‌الاسلام و‌المسلمین احمد مروی، محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت و جمع زیادی از علما به بهره‌برداری رسید.
این حوزه با مساحت 40 هکتار با زیربنای 71 هزار مترمربع با اعتباری بالغ بر 25 میلیارد تومان با 4 طبقه احداث شده است. فاز نخست این حوزه 300 طلبه شامل 150 طلبه داخلی و 150 طلبه خارجی را پذیرش می‌کند. گیلان به ویژه رشت دارای حوزه‌های علمیه با قدمت 100 ساله است که امکانات زیستی و تحصیلی برخی از آنها در آستانه تخریب قرار دارد و تعدادی نیز قابل استفاده نیست.
ذره‌بین فرهنگی: یکی از مهمترین پیامدهای رسوخ ناقص توسعه‌ی غربی و فرهنگ آن به سایر جوامع این بود که متأسفانه در مقولات نرم‌افزاری، نگاه کمی‌گرایانه بر نگاه کیفی‌گرایانه غالب شده و حتی خیلی از بزرگان ما هم دچار چنین اشتباهاتی در حوزه‌ی مسائل اجتماعی و فرهنگی و تربیتی شده‌اند. به طور مثال، وقتی مدرنیته‌ی غربی با نواقص و اشتباهات و ناهمگنی‌هایی وارد بخش فرهنگی ما می‌شود، حتی مدیران ارشد فرهنگی مملکت‌مان نیز فکر می‌کنند که کار فرهنگی خوب این است که تجهیزات و سخت‌افزار خوب برای کار فرهنگی مهیا کنند و هر کسی که ساختمان و امکانات بیشتری برای کار فرهنگی فراهم کرد، انگار که کار فرهنگی بیشتری انجام داده است. حالا به نظر می‌رسد در ساخت مدرسه‌ی جدید علمیه در رشت نیز این اتفاق تکرار شده. زیرا توجیه خاصی برای چنین ساخت و سازی به نظر نمی‌رسد و معلوم نیست کجای ساخت بزرگترین حوزه‌ی علمیه، افتخار دارد؟ زیرا تا وقتی مسائل کیفی و تربیتی آن مشخص نباشد – که بنابر اطلاع ما نیست – چنین کارهایی تنها تکرار اشتباهات قبلی‌ست و هدر دادن کلی پول و سرمایه.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
