شهر همچنان تشنه حرکت های جهادی است

به گزارش بولتن نیوز به نقل از   رویش‌نیوز-محمد ارزانی:  قرار است شهردار اصفهان از برآیند آرای مختلف و بر اساس سازوکارهای منظم و مشخص انتخاب شود. بر اين اساس فرآيندي در شوراي چهارم براي انتخاب شهردار تعريف شد و به تدريج تعداد گزينه هاي شهرداري از 60 نفر به ترتيب به15، 9 و 4 رسيد و نهايتا طي چند روز آينده شهردار پاينتخت فرهنگ و تمدن ايران اسلامي از ميان دو نفر آخر معرفي خواهد شد.در همين راستا و با طي كردن روند گفته شده، روز گذشته در جلسه غير علني شوراي شهر اصفهان، 4 گزينه براي نشستن بر صندلي شهردار اصفهان مشخص شدند.( اينجا و اينجا و اينجا)

آرا و سوابق نامزدهاي اصلي سمت «شهردار اصفهان»

طبيعي است كه یک مدیر به دلیل شایستگی‎هایی که برای آن شغل دارد و در مجموعه سیاسی که در آن انتخابات پیروز شده‏اند و در آن شهر قدرت را در دست گرفته‏اند بايد نصب ‎شود. همچنين تشخیص عزل‏ها هم بر این اساس بايد باشد که افراد ناکارآمد و دارای ضعف و مسبب مشکلات به بار آمده هستند، كه این را در وهله اول همکاران مسئول و در مراحل بعدی شوراي شهر و رسانه‏ ها به عنوان وجدان بیدار جامعه و مدافع حقوق ملت تشخیص می‎دهند.

اما معمولا در كشور و شهر ما، نه نصب مسئولان بر اساس شایستگی و نه عزل آنها بر اساس ناکارآمدی و ضعف آنهاست بلکه فقط عزل و نصب‏ها به خاطر نزدیکی یا دوری به خط سیاسی صورت می‎گیرند.

كافي است به انتخاب هايي كه تاكنون براي سمت شهرداري اصفهان انجام گرفته نيم نگاهي داشته باشيم تا ببينيم عموم انتخاب‌ها و رویکردها به شدت گروهی و حتی باندی بوده است.

مشخصات شهرداران اصفهان پس از انقلاب اسلامي تاكنون

فارغ از آن كه چه كسي شهردار اصفهان خواهد شد؛ از شورايي با اكثريت اصولگرا، انتظار است كه به شهرداری به دید ارگانی انقلابی بنگرد. ارگانی که با خدمت‌رسانی سنجیده، عادلانه و اولویت‌دار می‌تواند در اقبال و رضایت مردم از نظام اسلامی موثر باشد و از سوی دیگر از هرگونه بی‌تدبیری و عملکرد نامناسب دوري كند كه تاثیر منفی بر رضایت‌مندی مردم از نظام اسلامی دارد.

البته اين روحیه انقلابي و جهادی در مديريت شهري، مفهومی است که به رغم منابع گسترده و دریای عمیق مستندات، کمتر بدان پرداخته‌ایم. بنابراين نیاز داریم برای نیل به مطالبات مان در مدیریت جهادی، منابع غني بومي و تجربيات چند دهه اخير را نيز بازشناسی کنیم تا معيارهايي براي انتخاب ها و نظارت پس از آن نيز داشته باشيم. مثلا اين كه مدیر غیر جهادی، روحیه‌ای نسبی‌گرا، سود و زیان ‌نگر و سازشكار دارد و مدیر جهادی، حق‌گرا، تکلیف‌گرا و معجزه‌باور است. علاوه بر اينها، حرکت جهادی مصداقي نیست، بلکه مسئولیتی بزرگ است که باید به جریان تبدیل شود. اين در حالي است كه تنها در صورتی می توان  اين مسئولیت را به نحو احسن انجام داد که چشم اندازی راهبردی داشته باشیم و آرمان های انقلاب اسلامی را که در متن آن آرمان اسلام است، در جامعه اجرا کنیم. همچنين جهاد يك كلمه با بار ارزشي است و از خود گذشتگي از همه چيز را مي خواهد لذا بايد در كنار كلماتي نظير جهاد و خدمت به ايثار هم اولويت داد. يعني اين كه از مسئولاني که عکس شهدا را به اتاق خود زده‌اند در عمل نيز انتظار است به فعالیت‌های جهادی اعتقاد داشته باشند و مگر  انتخاب واژه هاي «جهاد» و «خدمت رساني» به عنوان روكش عملكرهاي ادارات و خود را نوكر مردم معرفي كردن، با حقوق و پاداش هاي ده ها ميليون توماني مطابقت دارد! 

در مجموع باید آنقدر عمیق عمل کرد تا مردم و جامعه با هر دیدگاهی تشنه مديريت جهادی شوند و هنگامی که اسم «بسیجی» را می شنوند با نگاهی مثبت به موضوع نگاه کنند. بايد «حرکت های جهادی» به عنوان یک جریان فکری، مامنی مطمئن باشد برای محرومان تا مطالبه خود را از مسئولان داشته باشند. و بايد ...