مصری که از نبود ولی فقیه می نالد!

گروه بین الملل- حال و هوای این روزهای مصر، عجیب روزهای آغازین انقلاب اسلامی را یادآور می شود؛ داستان ساده است، مردم انقلاب کردند، کشته دادند، رفتن دیکتاتور را جشن گرفتند و... اما گهواره ناآرام انقلاب بسیار زود مردم سرزمین نیل را دچار التهاب کرد.

مردمی که با هزار امید و آرزو میلاد انقلاب خود را گرامی داشتند این روزها باید از خروجی هر آژانس خبری ناراحت شوند!

به گزارش بولتن نیوز، پایگاه خبری «الیوم السابع» در روزهای اخیر گزارش داد که تظاهرات حامیان مرسی از منطقه «المصر الجدیده» آغاز شده است و معترضان بعد از گذشت یک ماه از عملیات نیروهای وزارت کشور مصر برای پایان دادن به اعتراض‌های رابعه العدویه دیروز و امروز در اعتراض به این اقدام دولت موقت به خیابان‌ها آمده‌اند.

این در حالی است که نیروهای امنیتی ورودی‌ها و خروجی‌های منتهی به میدان رابعه العدویه را با استفاده از سیم خار دارد مسدود کرده‌اند و تعداد زیادی از نیروهای امنیتی از بیم تظاهرات حامیان مرسی در این منطقه مستقر شده‌اند.

در خبری دیگر پایگاه خبری «الشرق» نیز خبر داد که حزب «مصر قدرتمند» به ریاست «عبدالمنعم ابو الفتوح» حکومت و دولت موقت این کشور را به فاشیسم و تمامیت خواهی متهم کرد و گفت که ادامه ارائه راهکار‌های امنیتی از سوی دولت نشان می‌دهد که ما در برابر حکومتی فاشیست، قرار گرفته‌ایم که چشم اندازی برای آینده سیاسی کشور ندارد تا به ملت ارائه دهد بنابراین با توسل به بهانه‌ی نگرانی‌های امنیتی و نظامی این ناتوانی و ضعف خود را پنهان می‌کند.

حال سوال اساسی اینجاست که آیا شرایط امروز مصر منحصر به این انقلاب است یا اینکه در سایر انقلاب ها نیز قابل رویت است؟ و پاسخ به این سوال نیز تنها مروری بر حوادث چند سال اخیر مصر را میطلبد.

در مصر پس از انقلاب چه گذشت؟

انقلاب مردم مصر در در تاریخ 25ژانویه 2011 به سرانجام رسید و در مدت گذشت حدود سه سال از این انقلاب تنها چند نقطه عطف قابل مشاهده است.

در 10فوریه 2011 انقلابیون همانند روزهای پیشین در میدان التحریر به تظاهرات خود ادامه دادند و در همین حال بود که«احمدمحمد شفیق»، نخست وزیر مصر طی مصاحبه ای با «بی بی سی» گفت: احتمال دارد مبارک امشب از قدرت کنار برود و ممکن است این کناره گیری را امشب در سخنرانی خود به عموم مردم اعلام کند.

در سخنرانی تلویزیونی حسنی مبارک در ساعت45:22 دقیقه مشخص شد که وی قصد استعفا ندارد. وی اعلام کرد، در سمت خود باقی خواهد ماند تا شرایط را برای انتقال صلح آمیز قدرت آماده کند، اما راه هایی برای حل بحران از جمله اصلاح 6اصل قانون اساسی و ابطال یک اصل آن را اعلام کرد.

انقلابیون التحریر که تا قبل از سخنرانی رئیس جمهور غرق در شادی بودند، خشمگین علیه او شعار می دهند، و هزاران معترض بسیار خشمگین به سوی ساختمان تلویزیون دولتی حرکت کردند.

سرانجام در 11فوریه حسنی مبارک پس از اینکه در شب قبل بخش اعظم قدرتش را به عمر سلیمان واگذار کرده بود، به پناهگاهش در سیناء در شرم الشیخ پناه برد. عدم صحت خبر کناره گیری مبارک خشم مردم را برانگیخت. آنها در التحریر تجمع کرده و با سردادن شعارهایی خواهان برکناری مبارک شدند. ارتش در بیانیه ای اعلام کرد، آماده است درصورت بازگشت کشور به آرامش حالت فوق العاده را لغو و در کشور انتخابات آزاد برگزار کند.

یازدهم فوریه (بیست و دوم بهمن) «عمر سلیمان» اعلام کرد: حسنی مبارک پس از سی سال از مقام ریاست جمهوری استعفا داده و هم اکنون، قدرت در دست ارتش مصر است.

پس از خلع حسنی مبارک نیز وقایعی چون:انتخابات پارلمانی مصر(با مشارکت 71درصدی)، انتخابات ریاست جمهوری مصر(با مشارکت حدود 32درصدی)، دادگاه های بی نتیجه مبارک، عدم تمکین قوه قضاییه به مطالبات مردمی و در نهایت کودتا علیه محمد مرسی و روی کار آمدن مجدد ارتش را نظاره گر بودیم.

در ایران پس از انقلاب چه گذشت؟

جالب این جاست که سال های آغازین پیروزی انقلاب اسلامی نیز آبشخور حوادثی بود که شباهت فراوانی به حوادث مصر دارد اما نتیجه و فرجام آن کاملا متفاوت بود.

در ایران تنها سه ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ماهیت نظام سیاسی جدید توسط مردم انتخاب شد و هم زمان با آن کارشکنی های فراوانی از سوی عوامل خارجی(نظیر مصر) برای به انحراف کشاندن انقلاب صورت پذیرفت که ئامنه فراوانی آن از دامن زدن به اختلافات قومی آغاز می شود و به ترور مسئولان و نخبگان نظام، حادثه طبس، کودتای نوژه و جنگ تحمیلی ختم می شود.

اما در همه این حوادث و وقایع، تنها و تنها یک عامل کشتی ناآرام انقلاب را حفظ کرد که آن عامل نیز اصل مترقی ولایت فقیه بود.

در تمام حوادثی که در سال های نخستین انقلاب اسلامی علیه انقلاب به وقوع پیوست، ولی فقیه بود که با راهبری امت به خوبی انقلاب را به سرمنزل خود رساند و ثابت سیاسی را در آن تثبیت کرد.

بدون شک اگر امروز هم در فضای سیاسی مصر چنین ساز و کار سیاسی پیش بینی می شد دیگر استبداد و دیکتاتوری توان بازگشت به سپهر سیاسی مصر را نداشت و انقلاب مصر قدرتمندانه به مسیر خود ادامه می داد.

نمی دانیم! شاید اگر مرسی به توصیه های مرقوم در نامه اساتید دانشگاه ایران مبنب بر پیروی از اصول اسلام ناب و بهره مندی از اصل ولایت فقیه بهره می برد امروز یک نظامی جای او نمی نشست.